W głębi roztoczańskiej puszczy, wśród zapomnianych uroczysk, leśnych polan i sarnich ścieżek - żyją krasnoludki! Tak! To prawda! Oczywiście ten kto tam nie był, to nie wierzy, ale ten kto choć raz odwiedził Roztocze, Roztoczański Park Narodowy - wie o czym mówię!

Wśród gęstwiny drzew, obok muzeum Parku stoją przykucnięte Przytuliska, bo tak nazywają się domki roztoczańskich skrzatów. Pięknie wykonane, w stylu biłgorajskim w których krasnoludki odkrywają swoje tajemnice! Krasnoludek Łezka przy prosto wyciosanym stole opowiada swoją bohaterską i wzruszającą historię pełną przygód. W rączętach tuli prawdziwy medal Stowarzyszenia Dzieci Zamojszczyzny, który naprawdę otrzymał za swoje zasługi; jest to jedyny przypadek w historii literatury nadania postaci literackiej zaszczytnego odznaczenia. W tym przypadku za kultywowanie pamięci Dzieci Zamojszczyzny. W kolejnym Przytulisku, wśród tysiąca książek, krasnal prof. Cichokichek prowadzi katedrę miłości mądrości.

Następny domek to Przytulisko krasnala Słomki wypełnione jest ono wielką polską historią - jakby kroniką naszych porażek i zwycięstw!

Nie tylko same projekty, ale także precyzja ich wykonania przyciągają oko zwiedzającego. To niezwykła podróż do naszego dzieciństwa do prawdziwej baśni w której jest wszystko co najlepsze. Wszystko zrozumiałe i czytelne. Pietyzm nie tylko wykonania poszczególnych rzeźb, ale i cała sceneria cieszy się głębokim uznaniem nie tylko najmłodszego odbiorcy. Tutaj nikt dziecka nie oszukuje, bylejakością nie omamia, nie karmi erzacem dziecięctwa! Spotkanie z roztoczańskimi krasnoludkami nam starszym, dziecięctwo przypomina, a maluchom wzbogaca! Krasnoludki w Roztoczańskim Parku przywołują u dorosłych to co w nich najlepsze a w dzieciach odradza to czego we współczesnym świecie nikt im już nie da! W Przytuliskach roztoczańskich krasnali, w Zwierzyńcu ostoję znalazły wszystkie nasze wspomnienia. Ubożątka tam naprawdę żyją, okruszki chleba spod stołu wyjadają, a dzikim polskim konikom zaplatają grzywy.

Tu wśród przytulisk dzieciństwo jest pięknie i bezpieczne! Tu nie ma złych ludzi skrytych w gąszczu stron internetowych, tu nie ma zbrodniczych straszydeł brudzących dziecięcy umysł, czy zwyrodnialstwa nieuzasadnionej tolerancji! Tu się budzi szacunek! Szacunek do Boga, do Ojczyzny i do przyrody!

To wyjątkowe dzieło można zobaczyć w Roztoczańskim Parku Narodowym dzięki wyobraźni wyczuciu i niezłomności pana dyrektora Zdzisława Strupieniuka, który uwierzył! Wie on, że skrzaty roztoczańskie nie tylko w bajkach żyją, dlatego znalazły prawdziwy dom i ostoję w Roztoczańskim Parku Narodowym. Dzięki dyrektorowi powstaną kolejne dwa przytuliska, one uzupełnią obraz całego dzieła autorstwa Lusi Ogińskiej! Lusia Ogińska narodowa poetka, która niejednokrotnie udowadniała w swoich utworach, że jest największym piewcą Ziemi Zamojskiej i Roztocza, jest również autorką Ksiąg Roztoczańskich Krasnali z którymi każde dziecko powinno się koniecznie zapoznać szczególnie przed odwiedzinami krasnoludów na Roztoczu! Chwała Twórcom wyklętym!

Może uda się nam już wkrótce wydać zarówno starsze, jak i najnowsze baśnie o tych niezwykłych, mądrych i polskich krasnalach!