Wygląda na to, że spełnia się proroctwo, które ogłosiłem przed kilkoma miesiącami, a w które wielu nie chciało uwierzyć. Niektórzy dlatego, bo jego spełnienie było dla nich zbyt nieprawdopodobne, inni zaś zdawali sobie po prostu sprawę, że przepadną wówczas w polityczny niebyt. Wygląda jednak na to, że ów czarny scenariusz jest dla tych osób niezwykle realny. Mówiąc najkrócej: na półmetku bieżącej kadencji Rady Miasta prezydent Zamościa nie trzyma już z tymi, którzy go wywindowali na szczyt władzy w ratuszu, zaś ci, co go od początku nie lubili i nie lubią do tej pory, znaleźli się w poważnej mniejszości. I gdyby wybory do RM miały się odbyć w najbliższych tygodniach, można byłoby raczej obstawiać, że te osoby mandatu nie otrzymają.

Przypomnijmy, że Andrzej Wnuk został prezydentem Zamościa w zasadzie wyłącznie dzięki dwóm elementom. Po pierwsze: ponieważ był człowiekiem, który nie kojarzył się źle przeciętnemu zamościaninowi, a który jednocześnie szedł do wyborów z hasłami zmian. Po drugie, zdecydowanie istotniejsze: ponieważ został poparty przez ugrupowanie mające w Zamościu największe poparcie, czyli przez Prawo i Sprawiedliwość. A został poparty, gdyż jakikolwiek człowiek mający większe związki z tą partią byłby albo za mało wyrazisty, albo przeciwnie - jego wyrazistość byłaby zbyt negatywna u części zamościan.

Po zwycięskich wyborach zaś Andrzej Wnuk rzeczywiście zaczął prowadzić politykę inną od poprzednika, część wysokich stanowisk w mieście faktycznie objęli ludzie związani z PiS-em, ale gdzieś od początku bieżącego roku dało się zauważyć wyraźny rozdźwięk między koalicjantami. W efekcie PiS nie poparło prezydenta w głosowaniu nad absolutorium z tytułu wykonania zeszłorocznego budżetu, nie wszyscy radni tego klubu zagłosowali we wrześniu za przyjęciem głośnej uchwały o zasadach używania herbu miasta, zaś w ostatnich dniach doszło do wydarzenia bardzo symbolicznego. Otóż w ostatni poniedziałek na zaproszenie Andrzeja Wnuka z radnymi klubu PiS przyszli jedynie Wanda Sędłak i Piotr Kurzępa. Mówiąc nieco enigmatycznie - nie są to najważniejsze osoby w zamojskich szeregach Prawa i Sprawiedliwości, co myślę, że jest jasnym sygnałem płynącym z tamtej strony. Zarazem prezydenta popierają m.in. członkowie prezydium Rady Miasta i w ogóle większość radnych będących nominalnie w opozycji.

A ponieważ wystarczy jako takie pojęcie o polityce, żeby wiedzieć, iż PiS tak z prezydentem, jak i bez prezydenta przy najbliższych wyborach będzie mogło liczyć na 8-11 mandatów w Radzie, chciałbym dzisiejszy tekst poświęcić grupce tych, którzy ani nie wstąpią do PiS-u, ani nie wejdą w łaski Andrzeja Wnuka (zresztą wątpię, żeby chcieli w te łaski wstąpić). Grupka to łatwa do zidentyfikowania, bo występuje w zasadzie na każdej sesji Rady Miasta, a jej głos jest po prostu głosem opozycyjnym. Czasem słusznie, czasem nie, ale na pewno klarownie. Za dwa lata ci radni mogą słono za to zapłacić.

Wiem, że w tym momencie to jeszcze bardziej wróżenie z fusów, ale wygląda na to, że jeśli Marta Pfeifer i Marek Kudela nie dołączą do Rafała Zwolaka, czyli nie zapiszą się do .Nowoczesnej, nie wejdą do kolejnej Rady Miasta. Nie wiem na ile są tego bliscy, ale myślę, że ta świadomość stopniowo do nich dociera (przypomnę w tym miejscu wrześniowe wystąpienie radnej w obronie umieszczenia logo .Nowoczesnej pod flagą z herbem Zamościa, co zdarzyło się w maju). Co więcej, przyłączenie się do ugrupowania Ryszarda Petru wcale nie musi oznaczać reelekcji. Być może za dwa lata .Nowoczesna zaistnieje w świadomości Polaków jako twór naprawdę inny od Platformy Obywatelskiej, ale jeszcze teraz - a już w Zamościu na pewno - bardzo o to ciężko. Pamiętajmy że nasz region żadnego posła .Nowoczesnej nie ma, a niedawno otwarte biuro "wyjazdowe" posłanki Kornelii Wróblewskiej, stanowiące zarazem miejscową siedzibę partii, wbrew wcześniejszym zapowiedziom specjalnie życiem jakoś nie tętni, a i mało który zamościanin potrafi to miejsce w ogóle skojarzyć. A co najgorsze - zupełnie nie widać, żeby zamojskie struktury partii miały na to jakiś pomysł.