Wszystkie sklepy i zakłady usługowe na Starówce muszą być otwarte do godziny 19.00. Zamknięcie przed czasem grozi wypowiedzeniem umowy najmu. Dotyczy to wszystkich punktów handlowych i usługowych mieszczących się w budynkach należących do Zakładu Gospodarki Lokalowej.

Pismo takiej treści otrzymali w zeszłym tygodniu zamojscy handlowcy.

Było to już drugie pismo dotyczące godzin handlowania. Pierwsze Urząd Miasta rozesłał jeszcze przed sezonem wakacyjnym i było to przypomnienie uchwały Rady Miasta z 1992 roku regulujące czas pracy placówek handlu detalicznego, gastronomicznych, usługowych i rozrywkowych na terenie miasta Zamościa.

Według przepisów z 1992 roku (uchwała nr XXXVII/299/92) - cały czas obowiązujących - sklepy spożywcze muszą być otwarte w godz. od 6.00 do 19.00, sklepy przemysłowe - w sezonie letnim (1.05 - 31.10) - od godz. 9.00 do 19.00, poza sezonem od godz. 9.00 do 18.00.

Punkty usługowe mają być czynne od godz. 10.00 do 19.00, a kawiarnie, restauracje i lokale rozrywkowe od godz.10.00 do 24.00.

W ustawie jest też regulacja pracy barów mlecznych. Właściciele tych lokali powinni je otwierać o godz. 5.00 i zamykać o godz. 19.00.

Tyle mówi uchwała, a jak jest w rzeczywistości?

Pierwsze pismo większość najemców zignorowała, natomiast drugie, za sprawą grożących w nim sankcji nie pozostała bez echa.

- Nieważne, że w sklepie o tej porze nie ma już klientów. Siedzę, bo co mam robić. Dzisiaj od 18.00 do 19.00, poza mną nie było w sklepie żywej duszy - żali się właściciel sklepu z odzieżą.
Inny sprzedawca "pochwalił się", że praktycznie po 16.00 ruchu nie ma.

To po co na siłę wydłużać czas pracy? Miasto w ten sposób chce ożywić Starówkę.

Ale czy to dobra metoda? System nakazowo - rozdzielczy mieliśmy za poprzedniego ustroju. Podobno teraz - tak mówią - mamy kapitalizm i wolny rynek.
Handlowcy sami wiedzą najlepiej jak im się opłaca pracować, przecież prowadzą swoje biznesy po to, by na tym zarabiać. Jak będą ludzie, będzie ruch, to i im samym będzie zależało na tym żeby pracować dłużej.

Dwadzieścia lat temu miałem przyjemność być w Istambule. Tam sklepy - nawet te najmniejsze - były czynne całą dobę, ale nie dlatego, że im ktoś kazał pracować, a dlatego że byli klienci.