No i mamy nowy rząd. Tak, proszę Państwa, dopiero od piątku premierem już nie jest Jarosław Kaczyński. Wprawdzie z relacji medialnych można było wywnioskować coś zupełnie przeciwnego, ale Donald Tusk objął urząd szefa Rady Ministrów ledwie w ostatnich godzinach. Wedle doniesień środków masowego przekazu wszyscy wokół są pełni optymizmu i wręcz nie wyobrażają sobie, żeby za tych świeżutkich rządów nie wyrosły nam wszędzie wspaniałe autostrady i drogi ekspresowe, nie poprawiła się sytuacja w służbie zdrowia, nie wzrosły pensje nauczycielom i Polacy nie wracali masowo z emigracji. To ostatnie wręcz się nawet podobno rozpoczęło, czego dowodem jest historia z poniedziałku, kiedy to niemiecka policja zatrzymała szukanego od ponad roku przez nasze organa ścigania byłego senatora Henryka Stokłosę. Ponoć ten pan właśnie wracał autem do Polski. Wedle logiki powinniśmy teraz oczekiwać na naszym terytorium Ryszarda Krauzego i Edwarda Mazura.

Ale dosyć ironii, pora na poważniejsze spostrzeżenie. Nie twierdziłem nigdy, że jestem człowiekiem nie wiadomo jak bardzo inteligentnym. Czasami oczywiste rzeczy dostrzegam zbyt późno i choć lepiej wtedy, aniżeli wcale, to jednak czuję w takich chwilach pewien dyskomfort. Tak też jest i tym razem.

Przypomnijcie sobie Państwo jak przez ostatnie 2 lata relacjonowano właśnie problem emigracji Polaków, głównie do państw zachodniej Unii Europejskiej. W niewielu miejscach mówiono wprost, że przyczyną takiego stanu rzeczy są po prostu większe finanse do zarobienia tam niż tu. W większości wypadków opakowywano to stwierdzeniami o niestabilnej sytuacji politycznej w kraju, nietolerancji wobec wszelkich inności, a nawet o wstydzie, jaki nosi za sobą bycie Polakiem. Do "Szkła kontaktowego" na TVN24 dzwonili po kolei ludzie, którzy niejednokrotnie ze łzami w oczach albo ze wściekłością w głosie informowali prowadzących program, a także osoby siedzące przed ekranem, że oto jutro wyjeżdżają z "tego kraju". Było to bardzo na rękę szefom stacji i to nawet wówczas, gdy rozmówcy swoje powody skupiali w jednym zdaniu, a właściwie fragmencie zdania: "To, co się teraz dzieje...". Nie mówili co konkretnie uznając, że to i tak przecież wszyscy wiedzą. Widzowie więc słuchali tego jak muzyki, a liczba emigrantów wzrastała, co potwierdzało pogląd o tego przyczynach pozagospodarczych.

Były też i inne próby, niektóre skrajnie głupie. Na przykład "The Guardian" swego czasu napisał, że są dowody, iż polska emigracja ma swe korzenie w naszej rzekomej nietolerancji wobec homoseksualistów, gdyż procent takowych w ogólnej liczbie emigrantów znad Wisły wynosi aż pięć! Nawet polskie organizacje homoseksualistów przestraszyły się podania takiej bzdury i przyznały, że nawet jeśli, to byłby to dowód przeciw tezie o rodzimej tzw. homofobii, gdyż wedle ich teorii odsetek ludzi o takiej orientacji jest dużo wyższy. Ale najpopularniejszym i tak był argument, że "to wszystko przez Kaczory". Wdrożono to hasło do świadomości społecznej tak bardzo, że powtarzano je niemal jak mantrę, nie wiedząc co ono właściwie znaczy. Po prostu uznano, że skoro dzieje się źle z niewyjaśnionych, niezrozumiałych albo trudno przyjmowanych do świadomości przyczyn, to na pewno musieli maczać w tym palce bracia Kaczyńscy.

Tyle tylko, że wybory już były, a Platforma Obywatelska przejęła władzę i odpowiedzialność za rządzenie państwem. Stopniowo zatem zamiata się pod dywan slogany o wspaniałym kraju i możliwie szybko ucina hasła o powrotach rodaków z zagranicy. Nikt jeszcze nie przypomniał, że choć wiele znanych i zamożnych osób krzyczało wniebogłosy, że lada moment ucieknie z Polski, to spośród nich uczynili to tylko ci, na których ciążą lub zaciążą zarzuty prokuratorskie, o ile, rzecz jasna, nowa władza wspaniałomyślnie im przewinień nie wybaczy.

Zatem wniosek jest prosty: skoro tylu Polaków wyjechało za granicę z powodów ekonomicznych, to wrócą jedynie wówczas, gdy te powody znikną. By zaś zniknęły, trzeba przejść od haseł do możliwie odważnych czynów. Hasła owszem - zniknęły, ale na odważne czyny widoków nie ma. Przynajmniej na razie.