Konrad Lorenz, badając kiedyś zachowanie psów, opisał typowy, ale jakże charakterystyczny przypadek. Dwa psy znajdowały się po przeciwnych stronach siatkowego płotu i można było odnieść wrażenie, że gdyby nie siatka, to rozszarpałyby się nawzajem w mgnieniu oka. Ale gdy tak, charcząc z wściekłości, biegły wzdłuż płotu, ten nagle się skończył i nie oddzielało ich od siebie już nic. Wtedy jednak, zamiast rzucić się na siebie, uspokoiły się w jednej chwili, by następnie, na sztywnych łapach, powoli odejść w przeciwne strony.

W sobotę, 7 października odbyły się w Warszawie demonstracje: trzy duże i kilka małych. Odbyły się dlatego, że - po pierwsze - zbliżają się wybory samorządowe, a po drugie - bo Platforma Obywatelska w przystępie euforii, wywołanej emisją nagrań, jakie na obstalunek posła Maksymiuka z Samoobrony nakręcili z ukrycia dwaj oficerowie frontu ideologicznego z TVN, zaplanowała obalenie znienawidzonego rządu premiera Kaczyńskiego przez lud pracujący miast i wsi, zwołany w tym celu do Warszawy w święto Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa.

Czy to przypadek, czy też wybór tego właśnie dnia podszepnęli przywódcom Platformy Obywatelskiej jacyś tajni radcy - trudno powiedzieć. I chociaż euforia w międzyczasie opadła, a nadzieja na obalenie rządu z marszu okazała się kolejną fantasmagorią Donalda Tuska, demonstracji nie można było już odwołać bez ryzyka kompromitacji partii. Toteż do odrabiających partyjną pańszczyznę kandydatów na radnych dołączyli zmobilizowani lub zaniepokojeni konfidenci i w rezultacie przez śródmieście Warszawy przetoczył się, w gruncie rzeczy nie bardzo wiadomo - po co "Błękitny Marsz", z przywódcami Platformy na czele.

Takiego wyzwania PiS nie mogło pozostawić bez odpowiedzi, toteż zwołało na ten sam dzień wiec poparcia dla rządu u stóp Pałacu Kultury i Nauki im. Józefa Stalina. Celem wiecu było pokazanie, że rząd wcale nie jest znienawidzony, tylko przeciwnie - kochany. Niezależnie od tego, odbyła się również demonstracja "Białej Róży", zorganizowana przez Ligę Polskich Rodzin, gwoli udowodnienia, że LPR nie jest "młodszą siostrą PiS". Komu LPR chciała to udowodnić - trudno powiedzieć, bo uczestnikami tej demonstracji byli albo członkowie, albo sympatycy tej partii, którzy przecież wiedzą to i bez manifestowania.

Warto zwrócić uwagę, że chociaż przywódcy i uczestnicy manifestacji używali szalenie wojowniczej retoryki i w ogóle sprawiali wrażenie zdeterminowanych, to przecież - co policja odnotowała z satysfakcją - demonstracje nie zrobiły sobie nawzajem żadnej krzywdy i po wykrzyczeniu wszystkiego, co tam miały do wykrzyczenia, na sztywnych nogach porozchodziły się do domów.