Nasi wybrańcy, jak zwykle zresztą, usilnie wsłuchują się w wolę Narodu i wyławiają jego równie usilne pragnienia, z uporem godnym dzierżenia fotela prezesa PZPN-u przez Michała Listkiewicza. Efekt jest wprawdzie identyczny, jak w przypadku popularnego "Listka", ale to nie szkodzi. Inna sprawa, że oni wszyscy chyba z zasady podejmują się zadań tyleż chwytliwych, co niemożliwych do spełnienia.

A czymś takim jest uporczywe odwoływanie się do normalności i jej ukazywanie. Nigdy bowiem w naszym pięknym kraju nie było na tyle normalnie, żeby bardziej być nie mogło. Żeby nie sięgać do prehistorii III RP, wspomnijmy słynne "Przywróćmy normalność" SLD z 2001 roku. Jak ta przywrócona normalność wyglądała - wiemy. Czkawką się nam odbijać będzie ona jeszcze długo, a co niektórzy już wznoszą modły, żeby na czkawce nastąpił kres tychże nieprzyjemności.

Obecna ekipa pokazuje nam inną wersję normalności. Dzięki tym prezentacjom wiemy jak normalne jest rozładowywanie kryzysów społecznych przez groźbę wsadzenia protestujących w kamasze, miksowanie parafowania umów z ich podpisywaniem, tworzenie koalicji, w celu dokonania politycznej odnowy moralnej, z przestępcami i równie spektakularne kreowanie skrótów myślowych. Do dalszego ciągu tego nauczania ostatnio doszły pouczenia jak normalną rzeczą jest budowanie koalicji nie na bazie tego, co się ma zamiar zrobić po jej powstaniu, ale tego kto ma zajmować jakie stanowisko, do czego wystarczy "jedna rozmowa z Prezesem". Niby można powiedzieć, że to samo robili poprzednicy aktualnych decydentów, ale ze swoich obserwacji wiem, że najbardziej się pamięta doświadczenia widziane z bliska, tak więc nie powinniśmy chyba zabierać dzisiejszej ekipie palmy pierwszeństwa w tej mierze.

Tylko Naród jakiś taki skołowany, bo nie wie za którymi nauczycielami iść i których traktować jako tych, u kogo trzeba będzie zdawać egzamin. Zapomina przy tym, że egzaminatorem jest właśnie on sam i to do niego należy prawo do oceniania polityków, nigdy odwrotnie.

A co to znaczy "normalnie", to niedawno wyjaśnił w typowy dla siebie sposób Waldemar Pawlak. "Normalnie, to tak, jak powinno być!". Czy trzeba dodawać coś więcej?