Szkoła Machulskich: Opowieść o młodym Chopinie

Od kilku lat w ramach Zamojskiego Lata Teatralnego prezentowane są spektakle Szkoły Aktorskiej Państwa Machulskich z Warszawy. Podczas 35. ZLT odbyło się osiem spotkań teatralno - muzycznych z zamojską publicznością. Na pożegnanie młodzi aktorzy wystąpili w spektaklu "Fryderyk Chopin - lata młodzieńcze", wyreżyserowanym przez Halinę Machulską (29.06.).

To niezwykle sympatyczny spektakl grupy studentów II roku. Mamy wiele lat doświadczeń - mówiła Halina Machulska po spektaklu. Stosujemy tę metodę, której uczyłam się od Anglików - metodę improwizacji. To jest, jak widać, skuteczne, bo inspiruje, bo otwiera, poszerza świadomość aktorską i wzbogaca środki wyrazu.

Po trzech latach są dojrzałymi, sprawnymi aktorami. Sama jestem pełna podziwu, że to daje taki efekt.

Efekt dobrze poprowadzonej historyjki o latach młodzieńczych Fryderyka Chopina był zaprawdę niezwykle interesujący. Młodzi aktorzy wcielili się w role członków rodziny Chopina oraz osób związanych wówczas z Fryderykiem.

Najpierw poznajemy postać brata z opowiadań siostry Emilki, podczas jej pobytu w sanatorium w Dusznikach. Pretekstem do zwierzeń jest list od Fryderyka przesłany siostrze. Jak relacjonuje Emilka swojej koleżance, Fryc jako czterolatek wygramolił się z łóżeczka i zaczął grać na fortepianie. Rodzeństwo pobierało naukę gry na fortepianie u mamy, ale to bratu gra sprawiała najwięcej przyjemności - opowiadała siostra Fryderyka.

Następnie widzowie mogli wysłuchać wprawek muzycznych młodego Chopina, który najwięcej uwagi poświęcał kompozycjom Mozarta i Beethovena. Zdarzyło się mu grać w rękawiczkach, na czym przyłapał go ojciec, ponieważ prosto od zbierania jagód, którymi pobrudził sobie ręce, zasiadł do fortepianu.

Poznajemy także kulisy pierwszego publicznego koncertu 8-letniego wirtuoza (24.02.1818 r.). To koncert dobroczynny w pałacu Radziwiłłowskim, obecnie Pałacu Prezydenckim, na którego fasadzie w tym roku Prezydent Lech Kaczyński wraz z małżonką odsłonili tablicę upamiętniającą to wydarzenie.

Mały Chopin wykonał wówczas Koncert fortepianowy g-moll czeskiego kompozytora Adalberta Gyrowetza i zachwycił zebraną publiczność. Po koncercie prasa warszawska opisywała Chopina jako "małego Chopinka", "cudowne dziecko" i "drugiego Mozarta". Po koncercie Fryderyk powiedział, co wiemy ze spektaklu, że: "Nie było tak, jak bym chciał, żeby było. Klaskali ci głupsi, mądrzejsi - wiedziałem, że dostrzegają moje błędy".

Dowiadujemy się także, że znaczący udział w dalszym kształceniu syna miała matka, która potrafiła skutecznie przekonać ojca Fryderyka. Pomimo wahań i braku pewności, czy syn, mający zadatki na geniusza będzie szczęśliwym człowiekiem, rodzice decydują o najlepszym możliwym wyborze, aby Fryderyk miał prywatnego nauczyciela, którym zostaje Wojciech Żywny.

Także on odegra decydującą rolę w ocenie stopnia rozwoju młodego geniusza, uznając, że Fryderyk po czterech latach nauki stał się na tyle dobry, że przewyższył mistrza. Miało to miejsce po skomponowaniu przez jedenastoletniego Fryderyka Poloneza As-dur i zadedykowania go nauczycielowi. Skutkuje to posłaniem Chopina do Warszawskiego Konserwatorium prowadzonego przez Józefa Elsnera. Młody geniusza staje się ulubionym uczniem Elsnera, studiując u niego kompozycję w latach 1826 - 1829.

Kolejna scenka pokazuje dysputy muzyczne dotyczące kompozycji oraz pierwsze próby komponowania przez Chopina utworów na orkiestrę, które spotykają się z krytyką otoczenia. Fryderyk twardo broni swojej pozycji, argumentując, że jego zdaniem orkiestra ma za zadanie akompaniować pianiście, a nie go zagłuszać. Nie zgadza się także na porównywanie go z Beethovenem.

Finałowa scena świetnie podsumowuje całość opowieści o latach młodzieńczych Chopina. Przed publicznością znieruchomiali aktorzy, członkowie rodziny i osoby z otoczenia wirtuoza, Fryderyk Chopin i jego muzyka, która ich ożywia, a potem wprowadza w taneczny trans.

Godny podkreślenia jest wspaniały wymiar edukacyjny spektaklu, nie tylko dla młodych. Zrobiony bardzo zręcznie, wartko poprowadzony. Ciekawe scenki, interesujące dialogi i dużo, dużo swady scenicznej na deskach nowej, kameralnej sceny w Bramie Szczebrzeskiej. Bardzo dobrze zagrana rola młodego Fryderyka zasługuje na duże oklaski.

- To wielka przyjemność robić coś dla siebie, co potem okazuje się, że nie jest tylko dla mnie. Służy innym. To wielka radość - podkreśliła Halina Machulska, dziękując za możliwość prezentacji osiągnięć studentów podczas Zamojskiego Lata Teatralnego i za okazałe kwiat,y wręczone jej przez Andrzeja Pogudza dyrektora ZDK, organizatora Zamojskiego Lata Teatralnego.

Portal Zamość onLine jest patronem medialnym 35. Zamojskiego Lata Teatralnego

Zobacz podobne:
     37. ZLT: Marzenia "Pomiędzy Niebem a Ziemią" / 2012-07-15
     37. ZLT: Tajemnica "Żółtej strzały" / 2012-07-13
     Lato Teatralne Młodych na 37. ZLT / 2012-07-12
     37. ZLT: "Requiem" nie tylko dla Gospodyni / 2012-07-11
     Misteryjna przygoda - rozmowa ze Zdzisławem Wardejnem / 2012-07-11
     37. ZLT: Interaktywne Lalki Pana Pejo z Rosji / 2012-07-09
     Głosuj na najlepszy spektakl 37. Zamojskiego Lata Teatralnego / 2012-07-08
     10 lat Szkoły Machulskich z ZLT / 2012-07-05
     37. ZLT: Litania do sumienia / 2012-06-29
     37. ZLT: "A koziołek wziął tobołek..." / 2012-06-26
     37. ZLT: "Przygody Koziołka Matołka" - zmiany w programie / 2012-06-25
     37. ZLT: "Przygoda" w imię miłości / 2012-06-24
     37. ZLT: Skazany na teatr - rozmowa z prof. Janem Englertem / 2012-06-23
     37. ZLT: Fortepianom śmierć / 2012-06-21
     Trzy tygodnie z teatrem w Zamościu - rozmowa z Januszem Nowosadem / 2012-06-16
     VII Letnie Spotkania Muzyczno-Poetyckie / 2012-06-14
     Przegląd "Wokół teatru" / 2012-06-14
     Spektakle 37. ZLT - "PRZYGODA" / 2012-06-11
     Spektakle 37. ZLT - "SALTO MORTALE" / 2012-06-11
     37. ZAMOJSKIE LATO TEATRALNE - program / 2012-06-03

Warto przeczytać:

[do góry]