Po upalno-deszczowym lecie i raczej stabilnej jesieni, dotarła do nas zima. Z tego co można wywnioskować z obserwacji - nieodwołalnie.

Prognozy pogody śledzę zawsze z dużą uwagą. Po pierwsze dlatego, że chcę się zorientować co nas czeka w najbliższych dniach. Po drugie - bo chcę się przekonać jak bardzo meteorolodzy mylą się co do dni dalszych. Pomyłek na razie mieliśmy dość dużo. Pierwszy śnieg miał spaść jeszcze w październiku i nawet telewizja robiła reportaże pokazujące stan przygotowań drogowców "na kilka dni przed". Październik jednak przeszedł bardzo ulgowo, ale listopad miał być znacznie sroższy. Do tego stopnia nawet, że określano go mianem "miesiąca typowo zimowego". Oczyma duszy chyba wszyscy widzieli jeśli nie Wszystkich Świętych, to przynajmniej obchody Święta Niepodległości w zwałach śniegu. Jak pamiętamy, było wtedy wprawdzie dość zimno, ale do mrozów brakowało jeszcze całkiem sporo. Dopiero w ostatni weekend spadł pierwszy śnieg, ale tym razem nie ma co liczyć, że szybko się roztopi.

Trudno jednakże przewidzieć jak długa to będzie zima. W Internecie można znaleźć całą gamę tego typu wróżb. Znajdzie się więc i coś dla wielbicieli śnieżyc kwietniowych, i dla wyczekujących odwilży już w lutym. Zauważyłem przy tym, że prognozy mówiące o śniegu w kwietniu zarazem twierdzą, iż bezśnieżny będzie grudzień. To oczywiście o niczym nie świadczy, zwłaszcza że latem mogliśmy usłyszeć opinię amerykańskich naukowców, iż zima będzie długa i sroga, czemu zresztą zaprzeczyli inni "pogodowi szamani". Ja mam nadzieję, że zima będzie naprawdę łagodna, bo to, co było ostatnio, trudno określać inaczej, jak mianem koszmaru.

Natomiast bardzo mnie ciekawi jak faktycznie Zamość jest przygotowany do zimy. W weekend było jeszcze całkiem nieźle, choć tu ułatwieniem była stosunkowo wysoka temperatura, dzięki której część śniegu sama się roztopiła, co pozwoliło na niemal całkowite oczyszczenie głównych dróg. Później było już znacznie gorzej, bo i śniegu więcej napadało, i mróz zrobił się dużo większy. Ciekawi mnie też jednak, co będzie z bocznymi ulicami, bo te już w weekend wyglądały dość nieciekawie. Zwłaszcza interesuje mnie jak to będzie wyglądać na Karolówce i czy tym razem na osiedlu nowego-starego Przewodniczącego Rady Miejskiej (na której pierwszym posiedzeniu w nowej kadencji nie zadbano o kawę i herbatę dla nieradnych - wszędzie za to stały termosy z wrzątkiem) będzie można wszędzie dojechać przynajmniej karetką. Byłoby idealnie, gdyby zamieszkałe tam starsze osoby mogły się przemieścić z domów do najbliższych sklepów. Czy to jest jednak możliwe, biorąc pod uwagę doświadczenia z poprzedniej zimy?

Na koniec wrócę jeszcze do artykułu sprzed kilku tygodni, pt. "Podjazd". Wyraziłem w nim nadzieję, że Spółdzielnia Mieszkaniowa im. Jana Zamoyskiego pójdzie po rozum do głowy i usunie to coś, co wylano u wylotu chodnika na parking przed moim blokiem. Nie usunęła. Nie wiem czy dalej idzie w zaparte, że to nie jej dzieło, czy jest święcie przekonana, że wykonała robotę prawdziwie służącą społeczeństwu, tylko ten idiota Marchwiany się czepia, czy może zwyczajnie sprawę olała i liczy, że wszystko rozejdzie się po kościach. Wiem natomiast, że już po pierwszych (jeszcze przecież niezbyt śmiałych) opadach śniegu zdarzyło się, że nieświadoma zagrożenia osoba postawiła nogę na oblodzonym podjeździe i doszło do poślizgu. Nic mi nie wiadomo wprawdzie o ewentualnej kontuzji, ale od tamtej pory rzecz jest nie tylko w oblodzeniu konstrukcji, ale także w jej ukryciu pod warstwą białego puchu. Innymi słowy - podjazd jest jeszcze bardziej niebezpieczny. Zapowiadam więc uroczyście panu prezesowi Sadle, że jeżeli dojdzie do kolejnych wypadków (a sądzę, że dojdzie i będą wśród nich również poważniejsze wydarzenia), to wynikną one przede wszystkim z jego winy. Jako prezes spółdzielni mieszkaniowej jest na pewno świadomy, że może się to wiązać z poważnymi roszczeniami finansowymi ze strony osób poszkodowanych w stosunku do podmiotu, którym zarządza. Czy zatem naprawdę warto było nic w tej sprawie nie robić?