Dzisiejszy tekst publikuję z lekkim opóźnieniem, ale po prostu nie dałem rady się wyrobić w normalnym terminie. Ostatnia sesja Rady Miejskiej była długa i wieloaspektowa, a ponieważ w "Gazecie Zamojskiej" zajmuję się również obradami naszych radnych, to musiałem owe posiedzenie bardzo dokładnie opracować. W tym miejscu, ponieważ tutaj mogę sobie pozwolić na osobiste opinie, nadmienię, że najbardziej zapadł mi w pamięć płaczący radny Jerzy Zacharow, który zajście ze swoim udziałem sprzed miesiąca nazwał policyjną prowokacją i kolejną próbą pozbawienia go mandatu w Radzie Miejskiej. Oberwało się też dziennikarzom, którzy rzekomo dostali odgórny tekst od policji i dlatego sprawę przedstawili w sposób niekorzystny dla Jerzego Z. Ponieważ tak się składa, że i ja pisałem na temat wybryku z promilami w tle, powiem tyle, że trudno było tę sprawę przedstawić inaczej, jeśli radny Zacharow odmawiał jakiejkolwiek wypowiedzi. Mój redakcyjny kolega specjalnie się do niego wybrał, ale niczego nie uzyskał. Z tego powodu absolutnie nie czuję się winny i czekam jak ta sprawa się zakończy. Na razie wystąpienie podczas sesji Rady Miejskiej jest jedynym oficjalnym głosem radnego Zacharowa, przy którym zresztą też pojawia się kilka wątpliwości. Byłoby dobrze, gdyby radny teraz już zgodził się na ich wyjaśnienie.

A tematem głównym niniejszego felietonu jest... nie, nie reklama "Biedronki" z zaciagającą kapustą pekińską z Zamościa. Nie twierdzę wprawdzie, że jest to forma promocji naszego miasta, ale i daleki jestem od świętego oburzenia i żądania wielomilionowego odszkodowania od właściciela dyskontu. Oburzony za to jestem wydarzeniem z końca sierpnia, o którym mówiły również ogólnopolskie stacje informacyjne.

Chodzi mi o młodego człowieka, który bezkarnie niebezpiecznie bawił się nożem na naszym Starym Mieście. Rzucał nim, machał, zaczepiał przechodniów i najogólniej mówiąc stwarzał zagrożenie swoim zachowaniem. Nie robił tego przez minutę lub dwie, lecz przez dłuższy czas, a do tego przemieszczał się po Starówce. Nikt go nie niepokoił. Zatrzymał go dopiero policjant, który zresztą pierwotnie szukał sprawców kradzieży tujek ze staromiejskich ogródków restauracyjnych.

Chyba większość osób oglądających ten film zachodziła wtedy w głowę gdzie była w tym czasie Straż Miejska. Okazuje się, że w zatrzymaniu młodzieńca miała swój udział - to właśnie będąc w jej siedzibie policjant zwrócił uwagę na nożownika, za sprawą monitoringu. Pytanie tylko, czy aby na pewno zachowanie strażników było w porządku?

Moim zdaniem nie było, a utwierdzają mnie w tym przekonaniu opinie, jakie zebrałem w ostatnich dniach. Dzielnicowy zatrzymał faceta praktycznie bez żadnego wsparcia, bo dopiero po dłuższej chwili podjechał tam radiowóz. Dodajmy, że policjant nie miał właściwie żadnej pewności, iż nie rzuci się na niego kolega zatrzymanego "dresa". Na forach można przeczytać wypowiedzi podające przykłady innego mało profesjonalnego zachowania Straży Miejskiej.

Nie posuwam się do żądań likwidacji tej instytucji. Tym bardziej, że na co dzień dobrze żyję ze strażnikami i jak do tej pory one mi pracy nie utrudniają. Prawdą jest, że do najbardziej "duperelowatych" czynności strażnicy miejscy są idealni. Tu rozwiążą problem podrzucanych śmieci, tam odholują zaniedbany i pobrudzony samochód, a jeszcze gdzieś indziej zajmą się zniszczonym neonem. Sęk w tym, że życie wymaga od takich funkcjonariuszy więcej. Co za tym idzie - strażnicy muszą sobie zdać sprawę, że ich praca nie polega jedynie na załatwianiu drobnych spraw i zawiadamianiu policji, lecz czasem trzeba pomyśleć też nad wykorzystaniem swojej sprawności fizycznej w sposób bezpośredni. Może po prostu powód jest prozaiczny - tych umiejętności fizycznych strażnicy miejscy nie mają?
Jeśli nie mają, to niech je czym prędzej zdobędą.