Wystawę poświęconą pamięci pisarzy - patronów zamojskich ulic, według antologii "Ulicznicy - ulicą by poznać człowieka", ułożonej przez zamojską młodzież i opublikowanej przez Zamojski Dom Kultury, można było zobaczyć w pierwszych dniach listopada br.

Plenerowy wernisaż literacki zorganizowano na czas zaduszkowych rozmyślań. Na nadrukowanych arkuszach kart, rozpiętych wzdłuż ogrodzenia Zielonego Rynku przy ulicy L. Zamenhofa na Starym Mieście można było zobaczyć zdjęcie autora oraz przeczytać krótkie teksty dedykowane pisarzom, których nazwiska dały nazwę ulicom naszego miasta.

Spośród 43 literatów - patronów zamojskich ulic, wystawa przywołała nazwiska 21 autorów. Na tej zacnej liście wybitnych postaci polskiej literatury znalazły się nazwiska: Adama Asnyka, Władysława Broniewskiego, Jana Brzechwy, Marii Dąbrowskiej, Jana Długosza, Aleksandra Fredry, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Papieża Jana Pawła II, Czesława Janczarskiego, Jana Kasprowicza, Sebastiana Klonowica, Jana Kochanowskiego, Hugo Kołłątaja, Marii Konopnickiej, Janusza Korczaka, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Bolesława Leśmiana, Kornela Makuszyńskiego, Adama Mickiewicza, Stanisława Młodożeńca, Zofii Nałkowskiej i Ludwika Zamenhofa.

Interesujące są teksty opracowane przez młodzież. O Konstantym Ildefonsie Gałczyńskim Małgorzata Maciejewska napisała - W słowach córki Kiry ojciec to: Szarlatan, cygan, błazen, i jednocześnie zdecydowany "wróg cudów", piewca dobrze zrobionej roboty, humanista, w sumie - postać, w swojej wielowymiarowości tragiczna i bardzo (...) samotna.

Dorota Bubiłek na warsztat wzięła Adama Asnyka (ur. 1838) ujmując jego sylwetkę tekstem: Niektórzy chcieliby zobaczyć datę śmierci Asnyka. Jednak czy wypada ją umieszczać? Przecież jego utwory, zapiski, myśli zawierają tak aktualne prawdy, wartości ważne dla nas. Adam Asnyk żyje. W nas. Prezentacji poety dopełnia wiersz "Słonko":

... Nie pomogą próżne żale
Ból swój niebu trza polecić
A samemu wciąż wytrwale
Trzeba naprzód iść i ... świecić!

W plenerowej czytelni nie zabrakło jednego z najoryginalniejszych liryków polskich XX wieku - Bolesława Leśmiana (ur. 1877 r.), mieszkańca Zamościa w latach 1922 - 1933. Poeta zmarł 5 listopada 1937 r. w Warszawie. W naszym mieście powstały najpiękniejsze zbiory jego wierszy "Napój cienisty" i "Dziejba leśna". Poetę przypomniano wierszem "Ćmy".

... I przychodzą modlitwy o większą tęsknotę,
Żli bogowie, złe wiosny i mgła zagrobowa,
Bzy bez jutra, bez wczoraj, ćmy czarne, ćmy złote
I ty, co tak się smucisz, gdy piszesz te słowa...

Realizację drugiej części projektu "Obecni słowem", przybliżającego mieszkańcom patronów zamojskich ulic i zachęcającego do sięgnięcia po ich wybitne dzieła - zapowiedziano na rok 2013.