Najsroższy etap zimy już za nami. Przynajmniej tak twierdzą meteorolodzy. Bardzo możliwe, że mają rację. Przemawia za tym choćby tak prozaiczna rzecz, jak kalendarz. Skoro styczeń już się kończy, a statystycznie ten właśnie miesiąc jest w Polsce najchłodniejszy, jest duża nadzieja na łagodniejszy luty. Przynajmniej pod względem temperatur. Te owszem, doskwierały nam bardzo i to nie tylko z uwagi na przejmujące zimno. Z tego powodu w sobotę i niedzielę zamiast pociągu "Hetman" (który jednak na razie nie będzie objęty obowiązkowymi miejscówkami) pojawiła się dobrze nam znana z mrocznych czasów rzezi dokonanej przez PKP IC "kolejowa komunikacja zastępcza", czyli klasyczne autobusy. Taki był efekt małej rezerwy lokomotyw spalinowych obsługujących połączenia w Lubelskiem i na Podkarpaciu. Miejmy nadzieję, że nie jest to mimowolny zwiastun nowej kolejowej wycinki, a tymczasem przejdźmy do meritum, czyli radzenia sobie z żywiołem przez nasze władze miejskie.

Tu akurat nie chodzi mi o problem niskich temperatur. Wszystkie instytucje podległe pod Urząd Miasta są należycie ogrzewane i nikt w nich nie marznie. Dostawy prądu też odbywają się bez przeszkód. Ale intensywne opady śniegu trochę zamieszania jednak w Zamościu narobiły.

Wiem, zima zaskakuje drogowców i inne służby odpowiedzialne za odśnieżanie szlaków praktycznie w całej Polsce, dlatego nie ma co się burzyć, że pługi wykonawcy tej usługi zwyczajnie nie wyrabiały. Jednakże zastanawia mnie pewne zjawisko, które w ubiegłym tygodniu widziałem dziwnie często. Oto jechał sobie zaśnieżoną ulicą pług. Nie była to bardzo zaśnieżona droga, bo dało się nią poruszać autem, ale nie zaszkodziło nieco ten śnieg zgarnąć, zwłaszcza że opad był naprawdę intensywny i można było zakładać, że osiądzie na jezdni sporą warstwą. Tymczasem pług jechał z podniesioną "szuflą". Powtarzam - nie był to jeden raz. Nie jestem specjalistą od odśnieżania dróg, dlatego nie ośmielam się twierdzić, że byłem świadkiem jakichkolwiek zaniedbań. Niemniej bardzo chętnie poznam uzasadnienie dla takiej metody. Choćby po to, by przy następnym takim widoku już się nie dziwić.

Mam za to pretensje do podmiotu odpowiedzialnego za odśnieżanie chodników. Być może wynikają z tego, że nie znam specyfiki sytuacji. Możliwe, że firma, której Urząd Miasta zlecił tę czynność, miała w poprzedni poniedziałek i wtorek jakieś problemy, o których nie wiem, ale trudno przyznać, że sobie w te dni z problemem poradziła. 21 i 22 stycznia (a i 29 lekko nie było) poruszanie się po głównych chodnikach Zamościa stanowiło trudne zadanie. Dziwi mnie zwłaszcza sytuacja w ów drugi dzień, bo do tego czasu naprawdę można było odśnieżyć nieodległe przecież od Starówki trakty choćby wzdłuż ulicy Peowiaków. Tymczasem ludzie sami sobie musieli wytyczać drogę przez ten chodnik, brnąc w zwałach świeżego śniegu i co chwilę się w nie zapadając. Trudno było wyczuć gdzie pod spodem jest twarda nawierzchnia, a gdzie trawnik. Nie wspomnę o tym, że w takich warunkach niemożliwe było poruszanie się jakimkolwiek wózkiem.

Co ciekawe, bardzo dobrze odśnieżone były chodniki znajdujące się przy blokach. Ich administratorzy znakomicie poradzili sobie z tym zadaniem. Tym bardziej rzucał się w oczy kontrast pomiędzy tymi alejkami, a znajdującymi się tuż przy głównych ulicach miasta.

Teraz mamy odwilż, która stopi sporą część zalegającego śniegu, przygotowując miejsce na kolejny. Mam nadzieję, że jest to czas intensywnych przemyśleń u wykonawców usługi odśnieżania w Zamościu. Radzę przeanalizować rozmieszczenie sił od momentu rozpoczęcia opadów - zwłaszcza podmiotowi odpowiedzialnemu za chodniki. Bo śniegu jeszcze może nam napadać bardzo dużo, a do wiosny, kiedy to będzie można mieć nadzieję, że słońce szybko go stopi, wciąż daleko. A po zimie do precyzyjnej analizy zachęcam Zarząd Dróg Grodzkich. Wydaje mi się bowiem, że trzeba zweryfikować jeśli nie sam wybór wykonawcy, to na pewno wymagania jemu stawiane. Mieszkańcy na pewno to docenią.