Czad ani Mauretania nie powinny organizować mistrzostw świata w lotach narciarskich. Grenlandia nie stanowi natomiast najlepszej lokalizacji dla rywalizacji lekkoatletów czy wyścigów F1. To oczywiste. Przynajmniej na razie, dopóki na Saharze nie odkryto roponośnych złóż, a największa wyspa na świcie nie leży na diamentowym szlaku. Bo jak się okazuje, zdrowy rozsądek ma swoją cenę. Pomysł piłkarskich mistrzostw świata w Katarze od samego początku był tak racjonalny, jak np. chęć uczynienia ze Zdzisława Kręciny jednej z gwiazd tańczących na lodzie. Nic więc dziwnego, że choć do samej imprezy jeszcze osiem długich lat, to z każdym tygodniem wątpliwości przybywa. Między bajki można włożyć zapewnienia o klimatyzowanych stadionach. Stąd też coraz częściej FIFA przebąkuje o terminie zimowym. Sepp Blatter ma jednak problem większy. A jego istotę stanowi odpowiedź na pytanie: Jak doszło do tego, że Katar organizację mistrzostw otrzymał?

Temat na pewno powróci. Myślę, że losy Kataru w dużej mierze będą zależeć od turnieju w Brazylii. Bo jeżeli w państwie, w którym futbol jest religią, będą protesty i, nie daj Boże, poleje się krew, to piłkarscy decydenci rozważą poważnie zmianę gospodarza. Co zresztą, moim zdaniem, powinno nastąpić bez względu na przebieg rozpoczynającego się 12 czerwca turnieju.

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2014-06-03 przeczytano: 2536 razy.