Artykuł sponsorowany

Większość wynalazków, które zrewolucjonizowały nasze życie, ma wojskową historię. Nie inaczej jest również w przypadku kamer, które towarzyszą nam coraz częściej w pracy, na ulicach czy w sklepach. Kamery mają służyć zwiększeniu bezpieczeństwa, dzięki nim możemy też sami zobaczyć w Internecie, co się dzieje w różnych, ciekawych miejscach.

Pierwszy telewizyjny system monitoringu został zastosowany przez Niemców w 1942 roku, na poligonie Peenemünde, na wyspie Uznam i pokazywał start oraz pierwszą fazę lotu rakiet V-2. Systemy telewizji przemysłowej CCTV wykorzystywano początkowo w wojskowych zakładach chemicznych. Później pomagały kontrolować prace reaktorów atomowych. Kolejnym krokiem było wykorzystywanie obrazu z kamer do zapewnienia bezpieczeństwa rozmaitych obiektów. Rozwój Internetu i technologii bezprzewodowych sprawił, że obecnie kamery towarzyszą nam niemal wszędzie.

Z raportu Urban Eye (www.urbaneye.net), który sumował efekty 30 miesięcy pracy, koordynowanej przez Centrum Technologii i Społeczeństwa na Uniwersytecie w Berlinie, wynika, że 10 lat temu było w Europie ponad 400 tysięcy kamer. Do dzisiaj liczba ta mogła ulec co najmniej potrojeniu. Miastem, które masowo wykorzystuje monitoring telewizyjny, jest Londyn. Przeciętny mieszkaniec jest tam fotografowany ponad 300 razy dziennie. Trudno uzyskać dane, dotyczące liczby kamer, zainstalowanych w naszym kraju. Samorządy nie chwalą się tym, w obawie przed obrońcami praw człowieka, uważającymi, że wizyjna inwigilacja nie ma w praktyce wpływu na bezpieczeństwo.

Ostatnio pojawiły się głosy, że masowe instalowanie kamer może zwiększać ryzyko napadu. Monitoring wizyjny powoduje często ograniczenie liczby patroli. Także przechodnie tracą czujność przekonani, że ich bezpieczeństwo jest pod odpowiednim nadzorem. W efekcie policjanci lub strażnicy miejscy jedynie obserwują napady, dokonywane przez zamaskowanych sprawców, zamiast im przeciwdziałać. Do tego dochodzą wątpliwości prawne. W ciągu ostatnich 5 lat Rzecznik Praw Obywatelskich kilkukrotnie interweniował w sprawie konieczności uregulowania prawnych aspektów monitoringu. Nie jest do końca jasne, na jakich zasadach prawnych działają kamery w szkołach, w szpitalach czy na prywatnych posesjach.

Okazuje się jednak, że kamery zainstalowane w różnych miejscach mogą mieć jeszcze inne zastosowanie. Dzięki obrazom on-line z interesujących miejsc turystycznych, każdy może w dowolnej chwili przenieść się w inne otoczenie. Ujęcia z kamer można znaleźć na stronach internetowych lokalnych samorządów lub organizacji turystycznych. Coraz większą popularnością wśród użytkowników cieszą się takie witryny zbierające sygnał z różnych kamer, jak np.: www.kamery.karpacz.pl czy www.kamerywpolsce.pl. Korzystając z takich stron można sprawdzić pogodę panującą w konkretnym kurorcie i zdecydować, gdzie wyjechać na weekend.

Współczesny świat oparty jest możliwościach przekazywania informacji. Sieci teleinformatyczne, oplatające kulę ziemską przewodowymi i bezprzewodowymi pajęczynami, umożliwiają podłączenie w każdym miejscu kamery z własnym adresem IP, a rejestrowany obraz będzie przesyłany w dowolnie wybrane miejsca. Zdarza się, że firmy z zagranicznymi oddziałami korzystają z jednego centrum monitoringu, które zarządza kamerami zainstalowanymi na kilku kontynentach. Obiektywy kamer towarzyszą nam nieustannie, w każdej publicznej przestrzeni. Społeczeństwo informacyjne stało się obecnie także społeczeństwem nadzorowanym. Przyszłość pokaże, czy zyski warte były ograniczenia prywatności.

Artykuł sponsorowany