Od ostatniego posiedzenia Rady Miasta minął już ponad tydzień. Nie chciałem jej komentować na gorąco, bo uznałem, że trzeba na to wszystko spojrzeć z dystansu. I chyba dobrze zrobiłem, gdyż im więcej czasu upływa od tamtej sesji RM, tym coraz bardziej jestem przekonany, że na zamojskiej scenie politycznej dokonuje się spora rewolucja.

Przypomnijmy zatem, że Andrzej Wnuk - po naprawdę długiej i burzliwej debacie - otrzymał absolutorium z tytułu wykonania ubiegłorocznego budżetu. Otrzymał poparcie Joanny Budzyńskiej, Leszka Łuczki, Jana Wojciecha Matwiejczuka i Marii Stręciwilk-Gościckiej (KWW Marcina Zamoyskiego), Ireneusza Godzisza i Elżbiety Kucharskiej (PO), Jerzego Nizioła i Doroty Nowosad (Lewica) oraz Piotra Kurzępy, Piotra Małysza, Wandy Sędłak, Krzysztofa Sowy i Marka Walewandra (PiS) - łącznie 13 radnych, czyli o jednego więcej, niż stanowi większość bezwzględną, konieczną do uzyskania absolutorium. Przeciw zagłosowali: Marek Kudela i Marta Pfeifer (PO), Wiesław Nowakowski (Lewica) oraz Rafał Zwolak (KWW Marcina Zamoyskiego). Wstrzymali się od głosu: Adam Kutyła (Lewica), Szczepan Kitka, Adam Pawlik, Marek Pogódź i Dariusz Zagdański (PiS).

Pierwsze, co rzuciło mi się w oczy widząc wyniki głosowania, to brak jakiegokolwiek podziału partyjnego. Żaden z klubów nie zagłosował w całości za którąś opcją. Oczywiście największy wpływ na to miała decyzja Klubu Radnych PiS o wstrzymaniu się od głosu, z zaznaczeniem, że - jak czytał radny Zagdański - ostatecznego wyboru mieli dokonać sami radni. W każdym razie można powiedzieć, że każdy z klubów się "przepołowił".

Kwestia druga: Andrzej Wnuk już nie może się cieszyć pełnym poparciem i zaufaniem ze strony Prawa i Sprawiedliwości, czyli największej frakcji w Radzie Miasta. Rzecz to rewolucyjna, bo choć od jakiegoś czasu mówiło się o takiej możliwości, mało kto przypuszczał, że stanie się ona faktem jeszcze przed upłynięciem połowy kadencji. Nie jest to wprawdzie stanowisko jawnie przeciw, a i część radnych PiS-u wciąż popiera obecnego prezydenta miasta, niemniej coś niewątpliwie pękło.

Sprawa trzecia: Andrzeja Wnuka w komplecie poparło prezydium RM, co oznacza, że przynajmniej na razie prezydent stanowiska PiS-u obawiać się nie musi, bo i tak Rada Miasta jest już w praktyce jego. Zdecydowanie gorzej może być pod koniec kadencji, choć wcale nie musi.

No i zagadnienie czwarte, będące konsekwencją wszystkich poprzednich: prezydent Wnuk, nie tylko ze względu na zmianę sytuacji w RM, ale także pomny doświadczeń swojego poprzednika, wyraźnie zaczyna dążyć do zmiany frontu. Przypomnijmy, że w 2002 roku Marcin Zamoyski wygrał wybory mając za głównego konkurenta człowieka lewicy, która stosunkowo niedługo później stała się sojusznikiem prezydenta. Tak, Drodzy Państwo, moim zdaniem obecna opozycja - a w każdym razie jej część - może w najbliższych wyborach poprzeć Andrzeja Wnuka. Nie wykluczam też, że nasz główny włodarz założy własny komitet wyborczy. Już teraz w zamojskim Internecie można znaleźć głosy, że PiS powinien postawić raczej na Andrzeja Olborskiego.

Pod koniec maja pisałem, że opozycja w Zamościu nie stanowi już monolitu. Teraz można powiedzieć, że jej problemy są wyraźniejsze, niż kiedykolwiek przedtem. Przynajmniej w odniesieniu do radnych, którzy prezentują otwarty sprzeciw wobec Andrzeja Wnuka. W sytuacji, gdy ich grono okazało się tak małe, muszą chyba powoli zacząć myśleć o możliwie mało twardym lądowaniu za nieco ponad dwa lata.