|
|
 Maria Sarnik-Konieczna w zamojskiej Alei Sław"Maria Sarnik-Konieczna konserwator zabytków" - taki napis znajduje się na tablicy z brązu, którą odsłoniła - w towarzystwie rodziny, władz wojewódzkich, powiatowych i miasta oraz przyjaciół i zamościan - Maria Sarnik-Konieczna w zamojskiej Alei Sław (14.08.).
Na ulicę Grodzką, gdzie w 2008 r. powstała Aleja Sław, bohaterkę XIII edycji tego wydarzenia przywiózł zabytkowy Ford T, którym kierował Jakub Wróblewski. Panią Marię witały oklaski osób przybyłych na uroczystość, salwa armatnia wykonana przez Leszka Sobusia i dźwięki utworu Henryka Warsa "Powróćmy jak za dawnych lat", wspaniale zagranego przez "Inny Kwartet", który tworzą muzycy Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego.
W imieniu władz Miasta Zamościa, Muzeum Zamojskiego i portalu Zamość online - Marię Sarnik-Konieczną powitała pomysłodawczyni Alei Sław Teresa Madej. Pani Marii towarzyszyła najbliższa rodzina - bratowa Danuta Sarnik i bratanek Przemysław Sarnik.
Wydarzenie odbywało się pod patronatem honorowym: Marszałka Województwa Lubelskiego Pana Jarosława Stawiarskiego, Starosty Powiatu Zamość Pana Stanisława Grześko i Prezydenta Miasta Zamościa Pana Andrzeja Wnuka.
Zaproszenie na uroczystość przyjęli: Maria Gmyz, radna Sejmiku Województwa Lubelskiego, która reprezentowała Marszałka Województwa Lubelskiego Jarosława Stawiarskiego, Stanisław Grześko Starosta Powiatu Zamojskiego, Andrzej Wnuk Prezydent miasta Zamość, Marcin Zamoyski były Prezydent miasta Zamość, Dariusz Kopciowski Wojewódzki Konserwator Zabytków, Piotr Orzechowski, dyrektor Wydziału Kultury i Sportu UM Zamość, Marek Gajewski, reprezentujący Wydział Turystyki i Promocji UM Zamość (pod nieobecność dyrektor Wydziału Barbary Godziszewskiej), Andrzej Urbański, dyrektor Muzeum Zamojskiego - tegoroczny partner wydarzenia.
- I w życiu może zdarzyć się cudowna baśń - śpiewał Henryk Wars. Mam nieodparte wrażenie, że my wszyscy mieszkańcy Zamościa na co dzień, a turyści od święta, doświadczamy tej cudownej baśni za sprawą otaczającej nas przepięknej, zachwycającej architektury. Czyż nie mam racji? - zapytała prowadząca uroczystość, a na jej pytanie odpowiedziały oklaski gości.
-Są takie miejsca, których wartość należy oceniać w skali dorobku całej ludzkości. Do takich miejsc niewątpliwie należy Zamość. W grudniu 1992 roku miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Zamość słusznie jest nazywany Perłą Renesansu czy Padwą Północy. Idealnie rozplanowane, stolica ordynacji, ośrodek kultury, nauki, gospodarki, twierdza, miasto o niepowtarzalnym nastroju. Miałam szczęście tam pracować i mieszkać przez 15 lat. Do Zamościa przyjechałam w 1970 roku, z rekomendacji prof. Wiktora Zina... - tak Maria Sarnik-Konieczna niejednokrotnie wypowiadała się o Zamościu. Jestem przekonana, że Zamość jest obecny w sercu i w dobrej pamięci Pani Marii przez cały czas - od pół wieku - podkreśliła Teresa Madej, która również przypomniała przesłanie projektu.
"Aleja Sław" w Zamościu jest wyrazem szacunku jakim darzymy ludzi kultury, nauki i sztuki. To symboliczna prezentacja osób zasłużonych dla miasta, których praca artystyczna i naukowa ma dla Zamościa wartość ponadczasową. Uroczystość uhonorowania znanych i wybitnych postaci w Polsce tablicę pamiątkową z brązu z nazwiskiem osoby wyróżnionej jest podziękowaniem za ich wkład w rozwój naszej kultury i promocję Zamościa. To podziękowanie za Ich wielkie serce dla naszego miasta. To miejsce symbolicznej prezentacji osób pięknie zasłużonych dla "Hetmańskiego Grodu". Wielcy mistrzowie pozostają z nami na zawsze w swoich dziełach. Naszą powinnością było i jest uhonorowanie Ich za życia.
To była wyjątkowa edycja Alei Sław z uwagi na obchodzony w tym roku jubileusz 440-lecia lokacji Zamościa. Stąd pragnienie organizatorów, aby wyrazić uznanie Marii Sarnik-Koniecznej, która przez dziesiątki lat działała na sukces naszego miasta, jakim było wpisanie Zamościa na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1992 r. Akt uhonorowania Pani Marii to podkreślenie szacunku i podziwu dla wybitnej postaci konserwator zabytków Zamościa, dzięki której nasze unikatowe miasto odzyskało należny mu renesansowy blask. W "Alei Sław", tablicą pamiątkową z brązu, którą wykonał tak jak wszystkie poprzednie Bartłomiej Sęczawa, artysta rzeźbiarz z Zamościa, uhonorowano postać wybitną, której działalność odcisnęła trwały ślad na obliczu architektonicznym i kulturowym Zamościa.
- Jestem przekonana, że Jan Zamoyski, fundator miasta, jak i Bernardo Morando, włoski architekt, byliby dumni z Pani Marii. Utalentowana jak Bernardo Morando, wpływa i skuteczna jak kanclerz i hetman wielki koronny Jan Zamoyski - mówiła prowadząca uroczystość, która dodała, iż ta tablica jest symbolicznym ukłonem w kierunku wszystkich osób zaangażowanych w ratowanie "Perły Renesansu" na przestrzeni od czasów przedwojennych po czasy nam współczesne.
Maria Sarnik-Konieczna dokonała odsłonięcia tablicy pamiątkowej sprawdzając, czy zgadzają się jej odciski butów uwiecznione na tablicy z brązu, pod którą znajduje się "kamień węgielny".
-Drodzy, Szanowni Przyjaciele, miłośnicy Zamościa! Bardzo jestem wzruszona. Ja rzeczywiście poznałam prof. Zina znacznie wcześniej. Kiedy byłam już po studiach we Wrocławiu, on do mnie mówi: - Pani Marylu, przecież pani sobie świetnie radzi "w zabytkach". Czemu pani nie pracuje w ochronie zabytków? I tak to się zaczęło, od prof. Zina, od Macieja Pawlickiego, który był jego asystentem. I ja się po prostu zakochałam, zakochałam bez pamięci i prawdziwie w tym mieście, i w Was, kochani Przyjaciele, miłośnicy miasta i zamościanie. To jest genialne miasto, gdzie ludzie potrafią ze sobą współżyć. Ja to powtarzam często, że nie ma takiego miasta i takich ludzi, którzy by tak potrafili ze sobą jednoczyć. Dziękuję za to wszystkim Państwu. Dziękuję za ten dzisiejszy wspaniały dzień. Widzę tu moich Przyjaciół, widzę tu też Marcina Zamoyskiego, dyrektorów mojego Muzeum. Bo ja tak mówię - mojego Muzeum, tutaj się chodziło, robiliśmy i omawialiśmy różne sprawy. To wszystko co dzieje się w Zamościu jest dla mnie bliskie. Bardzo mile będę wspominać ten dzisiejszy dzień, ponieważ ten dzień jest dla mnie rzeczywiście wzruszający. Myślę, że wrócimy w kolejne dni i będziemy się angażować w zamojskie sprawy. Tutaj nie można przerywać, Zamość musi mieć ciągłość swojego istnienia i musi mieć w sercach swoje ulubione miejsce. Dziękuję bardzo - powiedziała Maria Sarnik-Konieczna.
Maria Sarnik-Konieczna, bohaterka XIII edycji "Alei Sław, urodziła się w 1941 roku, w Szadku, na ziemi sieradzkiej. W 1968 roku ukończyła Wydział Architektury na Politechnice Wrocławskiej. Od 1970 roku była pierwszym w dziejach Zamościa Miejskim Konserwatorem Zabytków. Pod kierunkiem Pani Marii i z jej udziałem okres lat 1970-1973 to intensywne prace programowe oraz tworzenie struktur organizacyjnych, inwestorskich i wykonawczych, które w warunkach Zamościa mogłyby poprowadzić prace remontowe i konserwatorskie z uwagi na zbliżający się jubileusz 400-lecia miasta.
Opracowany ambitny program zawierał zadania: kompleksową rewaloryzację wszystkich obiektów mieszkalnych i monumentalnych, rekonstrukcję i rewaloryzację obiektów pofortecznych, wyposażenie Starego Miasta w podstawowe urządzenia komunalne, realizację inwestycji towarzyszących i tzw. odtworzeniowych, głównie na potrzeby szkolnictwa, kultury i administracji. Trud pracy został uwieńczony sukcesem, gdyż 31 maja 1974 r. została podjęta uchwała Nr 139/74 Rady Ministrów w sprawie odnowienia Starego Miasta w Zamościu, zatwierdzająca program oraz środki finansowe. Program rewaloryzacji zamojskiego zespołu zabytkowego podzielony został na etapy: 1975-1980 i 1980 - 1985 r. Nakłady wg cen z 1971 r. kształtowały się następująco: ze środków na kapitalne remonty - 900 mln zł, ze środków na inwestycje - 450 mln zł. Plan rewaloryzacji, jako akt prawnie obowiązujący, określił zasady postępowania przestrzennego i konserwatorskiego na obszarze około 144 ha, obejmując zespół zabytkowy wraz z XIX w. przedpolem dawnej twierdzy. Trudno wprost dzisiaj uwierzyć, ale jest faktem, że została podjęta i zrealizowana decyzja, niemająca precedensu, o wykupie wszystkich obiektów na rzecz skarbu państwa. Wielkim osiągnięciem, na tamte czasy, było zrealizowanie iluminacji świetlnej całego zespołu staromiejskiego.
W latach 1979-1984 Pani Maria pełniła zaszczytną funkcję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Nadzorowała więc prace konserwatorskie w pionierskim okresie renowacji Zamościa, a następnie w toku ich największego nasilenia przed jubileuszem 400-lecia miasta. Od 1971 roku Maria Sarnik-Konieczna przewodniczyła kołu Stowarzyszenia Architektów RP. W latach 1980-85 była posłem na Sejm (jako bezpartyjna). Od 1984 r. pełniła funkcję wicedyrektora Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Była honorowym prezesem Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, członkiem Polskiego Komitetu ICOMOS (Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków) - organizacji pozarządowej o zasięgu międzynarodowym, afiliowanej przy UNESCO.
Wielką przyjaźnią, za sprawą Pani Marii, obdarzył Zamość jej mąż - światowej sławy rzeźbiarz prof. Marian Konieczny. Jest autorem projektu monumentalnego pomnika założyciela miasta, kanclerza i hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego, odsłoniętego w 2005 roku. Tablicą pamiątkową Pan profesor został uhonorowany w Alei Sław w 2014. Związki z Marią Sarnik-Konieczną nie ustały nawet gdy piastowała ważne funkcje w Warszawie. Wspólnie z Andrzejem Urbańskim, dyrektorem Muzeum Zamojskiego, doprowadziła do powstania w Zamościu Galerii rzeźby prof. Mariana Koniecznego, gdzie prezentowane są jego prace na zamojskich Plantach. Jest to jedyna taka galeria rzeźby w Polsce.
- Wyrażamy Jej swoje podziękowanie nie tylko za sławę jaką przynosi naszemu miastu. Przede wszystkim honorujemy Marię Sarnik-Konieczną za to, że doceniamy jej pracę i starania na przestrzeni ostatniego pół wieku na rzecz Zamościa. Dzięki jej zabiegom, dzięki całej jej pracy zawodowej, możemy się cieszyć pięknem tego miasta, nie tylko my mieszkańcy, ale także turyści. To dzięki Marii Sarnik-Koniecznej i licznemu gronu ekspertów, rzeczoznawców i specjalistów z całego kraju, m.in. prof. Wiktorowi Zinowi i prof. Jerzemu Kowalczykowi, cały świat może podziwiać dzisiaj piękną architekturę naszego miasta. Jej osoba i działalność jako konserwatora zabytków na rzecz Zamościa, nadal przynosi naszemu miastu i regionowi zaszczyt i prestiż.
Pani Maria otrzymała tytuł Ambasadora Kultury Zamościa od Prezydenta miasta Zamościa w 2007 roku. I tak przez pół wieku znakomicie wypełnia tę rolę. W 2013 r., za wybitne zasługi w działalności na rzecz kultury polskiej i zachowania dziedzictwa kultury polskiej i zachowania dziedzictwa kulturowego - Prezydent RP odznaczył Marię Sarnik-Konieczną Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyzwanie jakiego podjęła się Maria Sarnik-Konieczna w l. 70 i 80 tych XX wieku przeprowadzając kompleksową rewaloryzację miasta i twierdzy - śmiało można porównać do wyzwania jakim była budowa Zamościa w XVI wieku - podkreśliła prowadząca uroczystość.
Gości przybyłych na uroczystość kelnerzy zamojskich restauracji poczęstowali lampką szampana, ufundowaną przez partnera wydarzenia Ambra Brands Sp. z o.o. w Warszawie. Podziękowania i gratulacje Pani Marii złożyli: Maria Gmyz, radna Sejmiku Województwa Lubelskiego, reprezentująca Marszałka Województwa Lubelskiego, Jarosława Stawiarskiego, która przekazała również okolicznościowy grawerton; Stanisław Grześko, Starosta Powiatu Zamojskiego, który przekazał bohaterce gali list gratulacyjny, Andrzej Wnuk, prezydent miasta Zamość, Dariusz Kopciowski, Wojewódzki Konserwator Zabytków, Andrzej Urbański i Anna Cichosz, dyrektorzy Muzeum Zamojskiego, Marcin Zamoyski, były prezydent Zamościa, Małgorzata Dybowska, uhonorowana w Alei Sław w 2019 roku, Stanisław Orłowski, zamojscy przewodnicy, przyjaciele i znajomi.
Prowadząca uroczystość przekazała Marii Sarnik-Koniecznej, w imieniu Leszka Skiby, zamościanina, prezesa Zarządu banku Pekao S.A., dobrodzieja wydarzenia, piękną akwarelę "Widok na Aleję Sław", której autorem jest Tadeusz Grygiel.
Uroczystość uświetnił koncert, który w programie zawierał tylko najpiękniejsze utwory w klimacie retro. Wykonał go "Inny Kwartet", działający przy Orkiestrze Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego w składzie: Magdalena Magoń, Anna Piwko, Tomasz Nadolski, Katarzyna Wach.
Po raz czwarty z rzędu wyróżniono upominkiem w postaci akwareli "Widok na Aleję Sław" przyjaciół i partnerów wydarzenia. Tym razem podziękowania za współpracę wręczono: Mariannie Fostakowskiej, właścicielce restauracji Padwa i Magdalenie Będziejewskiej - manager Hotelu Zamojskiego. Podziękowania za patronat honorowy przekazano dla Jarosława Stawiarskiego, Marszałka Województwa Lubelskiego, Stanisława Grześko, Starosty Powiatu Zamojskiego i Andrzeja Wnuka, Prezydenta miasta Zamość.
Serdecznie podziękowania złożono fundatorom i partnerom tegorocznego wydarzenia. A byli nimi: Jarosław Stawiarski, Marszałek Województwa Lubelskiego, Stanisław Grześko, Starosta Powiatu Zamojskiego, Barbar Godziszewska, dyrektor Wydziału Turystyki i Promocji UM Zamość, Piotr Orzechowski, dyrektor Wydziału Kultury i Sportu UM Zamość, Marcin Nowak, dyrektor Zarządu Dróg Grodzkich w Zamościu, Robert Walewski i Zarząd AMBRA Brands Sp. z o.o., Leszek Skiba, prezes Zarządu Banku Pekao S.A., Jacek Socha, prezes Unii Szefów Firm Zamojszczyzny, Dariusz Rymarz, właściciel restauracji Verona, właściciele ArteHotel: Wojciech Sternik, Adam Byra i Dariusz Rymarz, Małgorzata i Janusz Kitka - restauracja Bohema, Magdalen Kubina i Piotr Kubina - restauracja Muzealna Ormiańskie Piwnice, Ewa i Sylwester Krukowie - restauracja Skarbiec Wina, Marianna i Stanisław Fostakowscy - restauracja Padwa, Jarosława Cieśla oraz Magdalena Będziejewska - Hotel Zamojski, Mateusz Szulakiewicz - Stowarzyszenie Wszystko Gra, Piotr Zawadzki i Jakub Szewczuk - firma Graf, Krzysztof Wróblewski i Jakub Wróblewski, Mirosław Chmiel - Zamojska Grupa Fotograficzna, Leszek Sobuś - Fundacja Bastion oraz Adam Gąsianowski - Muzeum Fotografii.
Gości uroczystości zaproszono także na wystawy związane z jubileuszem 440-lecia Zamościa, zorganizowane przez Muzeum Fotografii: "By Zamość był jak z bajki... - sień kamienicy ul. Staszica 15, "Jan Zamoyski i jego najbliżsi" - sień ul. Staszica 19, "Zapomniany fotograf" - sień ul. Żeromskiego 22, "Skarb znaleziony na strychu" - Żeromskiego 22 - korytarz i patio.
Podziękowania przekazano dla redakcji mediów, które są oddane Alei Sław od lat: TVP Oddział Lublin, Radio Lublin, Katolickie Radio Zamość, Tygodnik Zamojski, Kronika Tygodnia, Dziennik Wschodni, Kurier Lubelski oraz portalom: Roztocze.net, e-zamosc, Życie Zamościa, naszemiasto.pl. Muzycznym upominkiem było piękne wykonanie przez "Inny Kwartet" "We Are the Champions", wielkiego przeboju grupy Queen.
Organizatorzy podziękowali wszystkim tym, którzy wspierali przygotowanie i realizację trzynastu edycji Alei Sław w Zamościu. Zamościanom i Gościom podziękowano za przyjęcie zaproszenia i przybycie na uroczystość uhonorowania Marii Sarnik-Koniecznej w Alei Sław. Życzono sobie spotkania za rok. Wspólne pamiątkowe zdjęcia uwieczniły tę wyjątkową chwilę i wyjątkowe spotkanie po latach z osobą niezwykłą, w której sercu, przez pół wieku, ważne miejsce zajmuje Zamość.
autor / źródło: redakcja
dodano: 2020-08-16 przeczytano: 13500 razy.
Zobacz podobne:
Warto przeczytać:
|
|
|
|
