O kolei jeszcze z bliska, o legendzie popu już z dystansu

Na wstępie dzisiejszego felietonu chciałbym bardzo podziękować wszystkim Czytelnikom, którzy przeczytali mój tekst z ubiegłego tygodnia i wyrazili swoje poparcie dla obrony kolei w Zamościu. Zapewniam, że sprawę będę śledził na bieżąco i jej nie odpuszczę. Mam nadzieję, że przyniesie to efekt, choć nie ukrywam, że gdy przeczytałem w "Gazecie Zamojskiej" słowa wiceprezydenta Zamościa Tomasza Kossowskiego, że likwidacja połączeń kolejowych do Zamościa nie będzie mieć dużego wpływu na ruch turystyczny, bo mało osób podróżuje tymi pociągami, to po prostu ręce mi opadły. Nie wiem na czym pan wiceprezydent oparł swoją opinię, bo chyba nie na osobistych obserwacjach. Przykro się robi na myśl, że prędzej można liczyć w tej sprawie na samorządy obce, aniżeli na rodzimych notabli. Dodam, że rzecznik PKP Intercity Paweł Ney dalej bredzi i w ostatnim "Tygodniku Zamojskim" twierdzi, że naszymi pociągami jeździ "pasażer regionalny, który podróżuje do pracy i szkoły". To już jest łgarstwo do potęgi! Za każdym razem, gdy podróżuję "Hetmanem" lub "Roztoczem" zaledwie maleńki procent pasażerów jedzie tylko na odcinku Zamość-Dębica lub Zamość-Rzeszów, a cała reszta pokonuje znacznie dłuższy odcinek, wysiadając głównie w Krakowie, Katowicach i we Wrocławiu!

W środowym "Dzienniku Wschodnim" przeczytałem o inicjatywie, w której chełmianie przyklejają na szyby swoich aut nalepki z napisem "Chełm moje miasto". Proponuję, w przypadku najczarniejszego scenariusza kolejowego, wyprodukować i rozdać zamościanom nalepki z treścią "Moje miasto Zamość. Pociągiem tu nie dojedziesz".

Ale póki co zaczekajmy na dalszy rozwój sytuacji, a w międzyczasie skupmy się na innych zagadnieniach. W ubiegłym tygodniu odbył się kolejny EUROFOLK. Impreza, o której nie zamierzam się wypowiadać. Po pierwsze dlatego, że pamiętam jak w ubiegłym roku swoją prywatną opinią ściągnąłem na siebie gromy i powszechne uznanie za ignoranta w dziedzinie folkloru, a po drugie, i chyba ważniejsze - nie byłem na ani jednym koncercie. Zresztą poniekąd wyjaśnienie drugie ma swe korzenie w powodzie pierwszym.

Pomimo tego i tak wiem o tegorocznej imprezie więcej niż reporterka jednego z zamojskich tygodników , która w swej relacji zamieściła między innymi informację, że w EUROFOLKU wzięły udział zespoły z Bułgarii i Egiptu, które w rzeczywistości (z różnych przyczyn) nawet nie wyjechały do Zamościa. Chciałbym jednak przy tym nawiązać do wydarzenia sprzed nieco ponad miesiąca, które chyba będzie aspirować do miana najważniejszego zdarzenia w showbiznesie 2009 roku, czyli do śmierci Michaela Jacksona. Wiem, połączenie tych dwóch rzeczy w jednym akapicie może wydać się dość dziwne, ale postaram się to wyjaśnić w dalszej części tekstu.

Myśl, że "król popu" mógł zostać zamordowany, przyszła mi do głowy praktycznie od razu, gdy tamtej nocy przeczytałem na pasku CNN, o zgonie Jacksona i tego okolicznościach. Wiedziałem, że lada dzień miała się zacząć jego seria koncertów w Londynie, ale docierały do mnie wieści, iż muzyk rzadko pojawiał się na próbach swego show, a i tak mało którą próbę doprowadził do końca. Istniało więc poważne ryzyko odwołania części imprez, a co za tym idzie ogromnych strat finansowych. Gdy dodałem do tego łatwo dający się przewidzieć megapopyt na płyty Jacksona po jego śmierci, to sprawa była dla mnie już zupełnie prosta. Późniejsze doniesienia o wynikach sekcji zwłok gwiazdora i cała szopka z jego lekarzem tylko utwierdziła mnie we wcześniejszym przekonaniu o uknutym spisku.

Po tym zdarzeniu świat ogarnęła jedna wielka żałoba. Zadajmy sobie jednak pytanie - po kim? Czy rzeczywiście po kimś? Czy tu rzeczywiście chodzi o Michaela Jacksona? Słuchałem wielu wypowiedzi o tym kim on był i tak po prawdzie, to żadna z nich nie była o Jacksonie jako takim, tylko o jego twórczości (bo też i chyba raczej ciężko jest znaleźć w tym człowieku coś bezsprzecznie godnego podziwu). Co więcej - rozwodzono się nawet nie tyle nad jego utworami i śpiewem, ale nad oprawą tych elementów, a więc kręconymi z potężnym rozmachem teledyskami i przede wszystkim nad tańcem.

Coś w tym rzeczywiście jest, bo tak się zwykle składa, że gdy mowa jest o jakimkolwiek przeboju tego artysty, to czuje się, iż dany utwór byłby absolutnie niepełny bez teledysku. Może nawet bardziej poszczególne piosenki kojarzone są właśnie z tych obrazków, niż z dźwięków. A co mamy na owych obrazkach? Ano taniec, taniec i jeszcze raz taniec. I chyba to najbardziej pokazuje dlaczego Jackson został tak wielką gwiazdą. Zacytuję teraz Jacka Cieślaka, który tak napisał w swoim artykule "Zjadanie bogów", zamieszczonym 4 lipca w "Rzeczpospolitej": "Najbardziej groteskowe w historii Jacksona jest to, że odszedł, kiedy znowu mógł stać się bogiem elektronicznych mediów. Popowym bóstwem rozwibrowanym w tańcu, który wyraża smutny paradoks współczesności. Im bardziej bezmyślna staje się bowiem nasza cywilizacja, im mniej ma do powiedzenia, tym większą popularnością cieszy się taniec. W tańcu najłatwiej jest milczeć i uśmiechać się. Wyrażać lansowaną dziś emocjonalność. A jednocześnie zyskiwać złudne poczucie wspólnoty. Trafnie przewidział to Witkacy, nazywając ten rodzaj przeżyć trzeciorzędną metafizyką. A przecież ona dziś króluje. W "Tańcu z gwiazdami", "High School Musical", "You Can Dance". Możesz tańczyć, możesz nie myśleć, możesz zapomnieć. Ale jak pokazuje Jackson, może to być również taniec śmierci".

I tu właśnie jest wyjaśnienie dlaczego przeszedłem od EUROFOLKU do Michaela Jacksona. Nie chcę jednak przez to powiedzieć, że ci wszyscy młodzi ludzie kultywujący tradycje taneczne swoich krajów są ofiarami tej destrukcyjnej pseudokultury tańca. Boże broń! Przeciwnie, jakkolwiek nie znam się na folklorze, to moim zdaniem właśnie oni są nadzieją na przywrócenie tańcowi właściwego miejsca w świecie. Każdy bowiem taniec ludowy wypływa z dziedzictwa kulturowego danej społeczności. Powtarzam - dziedzictwa, a więc nie jest on czymś nowym, tworzonym od podstaw. Innymi słowy taniec jest tylko elementem całego potężnego dorobku. Jeżeli więc teraz potrafiono sam taniec wykreować jako część wiodącą dla całej dzisiejszej kultury, to chyba najlepiej to świadczy o jej totalnym ubóstwie.

Zobacz podobne:
     "Problemy i perspektywy kolei na Zamojszczyźnie" odsłona druga / 2012-04-02
     Między nami kolesiami / 2012-03-22
     Mimo wszystko / 2012-03-08
     Inicjatorzy spotkania dot. rozwoju kolei na Zamojszczyźnie wystosowali pismo do marszałka województwa / 2012-01-19
     Rozmawiali o przyszłości kolei na Zamojszczyźnie / 2011-12-23
     Będą sondować przywrócenie pociągu Warszawa - Roztocze - Lwów / 2011-12-10
     Kolejowy pejzaż / 2011-12-08
     Zgłoś uwagi do nowego rozkładu jazdy pociągów / 2011-06-09
     Szynobusy wracają na Roztocze / 2011-05-23
     Młodzi grafficiarze promują zamojską kolej / 2011-05-18
     Na Wielkanoc lub majówkę do Zamościa z Intercity / 2011-04-13
     Zaproponowali rozkład jazdy szynobusów do Lublina / 2011-03-24
     Rozdają ulotki promujące jazdę koleją / 2011-03-20
     Apel o dialog w sprawie połączeń kolejowych / 2011-03-03
     Bezkoleje zakończone - przynajmniej na razie / 2011-02-24
     Województwo wdraża PUK / 2011-01-20
     Szerokie okno czy szeroki gwóźdź? / 2010-12-08
     Kolejowi związkowcy komentują... / 2010-11-14
     Kolej znowu ma wrócić / 2010-11-10
     Mit o szybkiej kolei na Roztoczu / 2010-09-30

Warto przeczytać:

[do góry]