Babka Onegdajka powiada, że wedle proroctwa Sybilli wraz z końcem 999 roku nastąpić miał koniec świata, toteż ówcześni mieszkańcy Rzymu, tudzież innych miast Zachodniej Europy, w wielkim lęku przeżywali ostatni dzień grudnia. Gdy wybiła północ i apokaliptyczna wizja nie sprawdziła się, ludzie wylegli na ulice, manifestując swą radość śpiewem i tańcem, co prędko przeobraziło się w nielichą hulankę. Papież Sylwester II udzielił wtedy pierwszego w historii błogosławieństwa ?Urbi et Orbi.? W ten oto sposób zrodziła się nowa tradycja, zwana popularnie sylwestrem, która do Polski dotarła dopiero w XIX wieku.

A co robił 31 grudnia 999 roku Bolesław Chrobry? Jeśli wierzyć babce Onegdajce, nasz dzielny władca w przepastne bory konno się udał, gdzie polował sobie w najlepsze, zacnym miodzikiem się racząc. Podczas gdy w Europie zachodniej ludzie umierali ze strachu, on wesół był, że ho, ho, a może i jeszcze bardziej.

Pada zatem pytanie, czy Chrobry w ogóle słyszał o proroctwie? Wydarzenia, jakie miały miejsce kilkanaście lat później, skłaniają ku temu, by zaszeregować Bolesława do tych mężów, którym łatwiej jest posiąść ruską księżniczkę w cudzym łożu niźli wiedzę o końcu świata. Jeśli zaś Chrobry znał proroctwo, a mimo tego na łowy się udał, fantazję musiał mieć nadzwyczajną, i tym większa chwała jego.

Tak czy siak Chrobry w sylwestra bawił się świetnie, znacznie lepiej niż władcy Zachodniej Europy, bo oni zaczęli dopiero po północy.

Reasumując ten historyczny wywód, wyznaję, iż zapatrzywszy się w Bolesława Chrobrego, nadchodzący 2011 rok zamierzam przywitać w siodle, pacierzy i miodu nie odmawiając.