|
|
 Arie na pile - "Namysłowiacy" Noworocznie (audio)"Koncert Noworoczny" w wykonaniu Niny Nowak, Piotra Trojanowskiego i Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego to szereg muzycznych niespodzianek. Nina Nowak śpiewała niczym gwiazda Broadwayu, Piotr Trojanowski zagrał walce i arie na pile a Tadeusz Wicherek dyrygował i jednocześnie grał na fortepianie (14.01.).
To był niecodzienny koncert, prawie jak koncert noworoczny z Wiednia, tylko jeszcze piękniejszy. Zabawnym komentarzem opatrzył go dyrektor Tadeusz Wicherek.
Czardasz na skrzypce, czardasz na flety
Pierwszym zagranym utworem był utwór Johanna Straussa, z tych mniej znanych. Prawdopodobnie była to polska premiera utworu "Blindekuh", czyli ciuciubabka. Tutaj dyrygent uraczył słuchaczy zabawną anegdotą nawiązując do skojarzeń z tytułem kompozycji. Na rozgrzewkę wysłuchaliśmy dobrej muzyki w wykonaniu symfonicznym.
Tak jak zapowiedział Tadeusz Wicherek koncert to niezliczona ilość niespodzianek. Pierwszą był udział znakomitego polskiego mezzosopranu - Niny Nowak w "Habanerze" z "Carmen".
Kolejną niespodzianką a zarazem atrakcją był "Czardasz" Montiego, znanego i lubianego kompozytora. Najpierw dane nam było wysłuchać "Czardasza" numer 2, mniej popularnego, za to w znakomitym wykonaniu. Solówkę na skrzypcach zagrał koncertmistrz Orkiestry Piotr Redeł.
Jako, że zabrzmiało to lekko i przyjemnie, prawie jak w operetce "Hrabina Marica", to słuchaczom zaprezentowała się w arii "Lekko zwiewnie" Nina Nowak, w nowym anturażu. Śliczny walc i perfekcyjne wykonanie spowodowało, że publiczność i panie z Orkiestry wprost rwały się do tańca.
Flety Pana Piotra
Kolejnym, wyjątkowym solistą tego wieczoru był Piotr Trojanowski, na co dzień klarnecista Orkiestry. Zagrał, na swoich ulubionych fletach prostych, najsłynniejszego "Czardasza" Montiego. Za mistrzowską solówkę publiczność nagrodziła Piotra Trojanowskiego zasłużonymi owacjami.
Następnie nie mniej słynny walc Barbary z filmu "Noce i dnie" wykonała Nina Nowak. W odmienionej kreacji czarownym walcem zniewoliła słuchaczy. Niewątpliwie Nina Nowak potrafi ubarwić koncert nie tylko śpiewem. Brawa należały się wszystkim muzykom, a dodatkowo za grę na cymbałkach.
Śpiewająca piła
Tym razem o wykonanie, jak to określił zabawnie dyrygent Tadeusz Wicherek "przerżnięcie" - co wywołało salwy śmiechu na widowni, poproszony został Piotr Trojanowski. Arię Lauretty z opery G. Pucciniego - "O mio babbino caro" zagrał fenomenalnie na wyprodukowanej w Austrii śpiewającej pile. Ta zapewne najpiękniejsza aria stworzona przez człowieka i zagrana przez człowieka spowodowała burzę oklasków, których czas trwania porównywalny był do czasu jej wykonywania. Mogliśmy wysłuchać jeszcze w wersji na piłę słynnego walca A-dur Johannesa Brahmsa, który zabrzmiał równie efektownie.
Po rzewnym walcu czas na temat "Nie płacz po mnie Argentyno", przebój A.L. Webbera z musicalu "Evita". Doskonały śpiew Niny Nowak i równie doskonała gra muzyków Orkiestry Symfonicznej.
Ponownie zaproszenie Piotra Trojanowskiego skutkuje wykonaniem tańców irlandzkich. Utwory na flety to klimat bardzo popularny w Irlandii, podbijający serca ludzi na całym świecie. Solówka należała do kategorii wybitnych, a wrażenie artystyczne i muzyczne trudne są do opisania.
Kolejna solówka Piotra Trojanowskiego to "Poleczka dla żartu", czyli "Cztery pory roku" w pigułce. Z leciutkim podkładem Orkiestry, zagrał na jednym flecie, potem na dwóch jednocześnie, a wreszcie końcówkę na fletach ...nosem Piotr Trojanowski.
Dudy irlandzkie
Po przerwie niespodzianek muzycznych ciąg dalszy. Dwie miniaturki muzyczne o zimie: "Frosty The Snowman" i "Let It Snow" to imponująca gra Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego pod batutą Tadeusza Wicherka.
Następnie niesamowita solówka Piotra Trojanowskiego, z subtelnym podkładem Orkiestry, na dudkach (sierszankach). Jak zaznaczył dumny ze swojego muzyka dyrygent, nie jest łatwo zagrać na zabytkowych dudkach. Efekt gry imponujący i zachwycający. Piotr Trojanowski znany jest ze swojej kolekcji fletów, których ma całą walizkę i umiłowania muzyki irlandzkiej.
Kreacje muzyczne i modowe Niny Nowak
Przepiękny temat "Where Do I Begin" z filmu "Love story" wykonała Nina Nowak. Okazałe oklaski zabrzmiały już przed wykonaniem utworu. Pani Nina po raz kolejny zmieniła kreację, a dokładnie rzecz ujmując, zmieniała je do każdego występu. Każda suknia była w innym kolorze i fasonie, a okazała biżuteria stawała się tylko drobnym dodatkiem nadzwyczaj urodziwej Niny Nowak. Rewelacyjnie zagrała Orkiestra i przecudnie zaśpiewała Nina Nowak.
Kolejny utwór - "Miłość ci wszystko wybaczy" na śpiewającej pile zagrał Piotr Trojanowski. Podkład podała Orkiestra a potem rzewnie "zaśpiewa" piła.
"I Don't Know How To Love Him" - taki był tytuł następnej piosenki z musicalu "Jesus Christ Superstar" A. L. Webbera. Przed zamojską publiczność zaprezentowała się Nina Nowak a dyrygent Tadeusz Wicherek zasiadł do fortepianu by z ogromnym sukcesem akompaniować solistce.
Wykonanie przez Orkiestrę Symfoniczną im. Karola Namysłowskiego bardzo znanego, rozpowszechnianego również przez jazzmanów utworu "Hello Dolly" było kontynuacją klimatów musicalowych.
Mogliśmy również wysłuchać dwóch wspaniałych pieśni, songów: "Somewhere" z musicalu West Side Story oraz "One Moment In Time". Podobnie jak wcześniej, tak również wykonaniem tych songów Nina Nowak zachwyciła zamojską publiczność. Zasłuchany i zapatrzony w Panią Ninę był Prezydent Zamościa Marcin Zamoyski oraz Przewodniczący RM Jan Wojciech Matwiejczuk oraz liczne grono radnych. Piękny głos i znakomita, wyrazista osobowość sceniczna Niny Nowak robiły wrażenie na wszystkich słuchaczach.
"Granada" na bis
Występy drugiego solisty - Piotra Trojanowskiego na fletach i śpiewającej pile to fenomen muzyczny, który nie ma równych sobie. Publiczność i muzyków wprost oszołomił skrzypek i koncertmistrz Piotr Redeł. To była doskonała, karnawałowa rozrywka na najwyższym poziomie.
Na wielki finał Orkiestra Symfoniczna zagrała "Granadę", a fragment tej kompozycji na "wyklaskany" bis. Publiczność dziękowała owacjami nie tylko za muzykę, także za serdeczną atmosferę koncertu.
Wspaniały koncert "klejnotów" musicalowych i operetkowych odbył się w Sali koncertowej Orkiestry Symfonicznej. Czas przerwy wypełniły kuluarowe dyskusje na temat pilnej potrzeby znalezienia nowego lokum dla Orkiestry. O totalnej ciasnocie mówili wszyscy uczestnicy koncertu, ciszej lub głośniej. Żartowano, że w związku z rozwojem Orkiestry już niedługo w Sali koncertowej zmieszczą się tylko... muzycy, dla publiczności miejsca nie wystarczy, ale to już temat na oddzielny materiał. autor / źródło: Teresa Madej
fot. Renata Bajak
dodano: 2011-01-21 przeczytano: 13007 razy.
Zobacz podobne:
Warto przeczytać:
|
|
|
|
