Kilka miesięcy temu, całkiem przypadkiem, trafiła w Internecie na nagłówek "Sny malarzy - Sny poetów". Nie trudno się domyśleć, że tytuł nawiązywał do korespondencji między malarstwem a literaturą, kontemplacji dzieł malarskich oraz inspiracji dla poetów. Mniej więcej w tym samym czasie zobaczyła obraz Jerzego Tyburskiego pt. "Strzyga". Obraz pośrednio dotyczy Bolesława Leśmiana, a że to jej ulubiony poeta, a sama też jest przecież poetką, spróbowała.

Mowa oczywiście o Barbarze Kotyle, znanej zamojskiej poetce, autorce kilku tomików poezji.

Jak już zostało wspomniane najpierw była "Strzyga", a potem pojawiły się kolejne inspiracje, co sprawiło jej dużą radość.

- Obrazy wybieram spontanicznie i nie uzasadniam dlaczego ten a nie inny. Po prostu coś w nich jest i już. Tak udało mi się "opisać" "Szaloną Lokomotywę" Dariusza Piekuta i kolejne obrazy Jerzego Tyburskiego m.in. "Kobieta winna" czy "Marek Grechuta"- mówi Barbara Kotyła.

Choć jej przygoda z pisaniem "do obrazków" jest bardzo młoda, to inspiracje pracami zamojskich artystów plastyków trwają już od wielu lat. Tak jest w przypadku rysunków Stanisława Pyry-Piro.

- Prace z rysunkami Stanisława Pyry-Piro powstają już od kilku lat, ale różnymi sposobami. Raz jest to tzw. kaligram, innym razem łączenie gotowych rysunków z wierszami albo artysta rysuje na kartkach obok moich tekstów- mówi poetka.

Ostatnio Stanisław Piro przekazał jej pakiet rysunków do opisania i wielkie dzieło o nazwie "Requiem dla 1 500 000 000 zmarłych z głodu w XX i pierwszej dekadzie XXI wieku ". Na temat "Requiem..." napisała już trzy wiersze ale - jak twierdzi - nie wyczerpują one tematu. Można się zatem spodziewać, że powstaną kolejne...

Poniżej prezentujemy kilka "wspólnych projektów" Barbary Kotyły oraz Stanisława Pyry-Piro. Poezję zainspirowaną obrazami Jerzego Tyburskiego oraz Dariusza Piekuta zaprezentujemy w najbliższym czasie.

rys. Stanisław Pyra-Piro, wiersz Barbara Kotyła

rys. Stanisław Pyra-Piro, wiersz Barbara Kotyła

rys. Stanisław Pyra-Piro, wiersz Barbara Kotyła

rys. Stanisław Pyra-Piro

no bo gdyby...
te pałace, rzeczy i budowle
i ta Wieża - wyraz pychy
przynosiły szczęście
można by te czarne ptaki
złowieszczące nędzę
uznać za przelotne
krzyże zaś co hańbią
zmienić na okruchy chleba
płynącego prosto z serca

i nastała by już jasność
i by była wszędzie
tak jak tęcza owa
znak przymierza Boga

gdyby tylko zrozumieli to pazerni

/temat "Requiem..."/