Trzeba działać

Sporo czasu minęło odkąd zamojskie media obiegła informacja o przyspieszeniu biegu zdarzeń w kwestii przystanku kolejowego Zamość Stare Miasto. Po wielu latach impasu sprawa nabrała tempa. Spotkanie w ratuszu z udziałem m.in. wiceprezydenta Tomasza Kossowskiego, przedstawicieli PKP PLK oraz mojej osoby, które odbyło się 1 kwietnia, zakończyło się ustaleniem, że czekamy na komplet dokumentów ze strony "kolejowej", ze szczególnym uwzględnieniem przyjętego przez wojewodę zgłoszenia robót budowlanych dotyczących konstrukcji peronu przy Peowiaków. Następnie miał zostać złożony wniosek do konserwatora zabytków.

Jak to jednak zwykle w Polsce bywa, postępowanie zaczęło się przedłużać. Przede wszystkim za sprawą procedur obecnie obowiązujących w PKP PLK, wedle których inwestycja kolejowa musi otrzymać pozwolenie na budowę, aby mogła uzyskać konkretne środki z centrali spółki. Taki wniosek dyrektor lubelskiego Zakładu Linii Kolejowych, Zygmunt Grzechulski, złożył do wojewody jeszcze w kwietniu. Ponieważ na terenie planowanego przedsięwzięcia nie obowiązuje plan miejscowy, pod koniec czerwca postępowanie zostało zawieszone na czas uzyskania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Decyzja ta jest uzgadniana z szeregiem podmiotów, przy czym uzgodnienia te nie warunkują finalnej decyzji wojewody. W ubiegłym tygodniu dowiedzieliśmy się, iż wszystkie przewidziane w konsultacjach podmioty z wyjątkiem wojewódzkiego konserwatora zabytków wydały pozytywne opinie. Obecnie wojewoda ma miesiąc na zajęcie stanowiska wobec uzgodnień. Stanowisko konserwatora nie musi być dla niego wiążące. Powiedziałbym nawet, że wystarczy jeden argument, aby wspomniany sprzeciw - społecznie szkodliwy oraz krzywdzący dla miasta i regionu - skontrować i dzięki temu nadać sprawie dalszy bieg. A argumentów mamy przecież wiele - wystarczy przeczytać szereg artykułów zamieszczonych na stronie lubelskakolej.net, na przykład ten z zeszłego tygodnia. Ponieważ wsparcia nigdy za wiele, zachęcam miłośników kolei z Zamościa i Zamojszczyzny do wysyłania apeli do wojewody w tej sprawie.

Jednakże to nie jest jedyny problem, z jakim boryka się ta kluczowa inwestycja dla całego transportu w regionie. Inny kłopot stanowią finanse. Okazuje się bowiem, że majowe ulewy spowodowały konieczność dokonania wielu nagłych napraw kolejowej infrastruktury w regionie. Oczywiście naprawy pochłonęły wiele środków, w tym także te przewidziane pierwotnie na zamojskie przystanki. Jak wynika z ostatnich informacji, nowych funduszy lubelski Zakład Linii Kolejowych na razie nie otrzyma. A ponieważ każde opóźnienie jest dla sprawy niekorzystne, doszedłem wspólnie z kolegą Bartoszem Sojdą do wniosku, że trzeba sięgnąć po inną możliwość.

Będzie ona zarazem szansą dla wszystkich tych, którzy zechcą w praktyce pokazać jak bardzo zależy im zarówno na rozwoju transportu kolejowego, jak i na rozwoju transportu na Zamojszczyźnie w ogóle. Mam tu na myśli zarówno samorządowców różnych szczebli, jak i parlamentarzystów oraz wszystkie osoby z szeroko rozumianej władzy. Myślę, że konkretni ludzie domyślają się, że właśnie o nich mi chodzi, bo też i często z nimi na ten temat rozmawiam. Wymienię tu choćby wiceprezydenta Zamościa Tomasza Kossowskiego czy też posła Sławomira Zawiślaka.

Mówiąc konkretnie - chodzi o to, by te osoby wystosowały pismo do prezesa PKP PLK, Jacka Paszkiewicza, z wnioskiem o przeznaczenie środków na budowę zamojskich przystanków kolejowych z uwagi na ważny interes społeczny. Jeśli wniosek zostanie odpowiednio uzasadniony i wskaże jak bardzo istotną dla całej Zamojszczyzny sprawą jest budowa międzygałęziowego węzła transportowego w Zamościu, istnieje całkiem spora szansa, że PKP PLK rozpatrzy go pozytywnie. Zwłaszcza, że 14 lipca sejmik województwa lubelskiego zatwierdził wojewódzki plan transportowy, a tym samym wiadomo już, że ów węzeł będzie na dłuższą metę niezbędny do utrzymania zadowalającej oferty połączeń kolejowych w regionie. I tutaj pojawia się kolejny argument do wykorzystania, tym razem dużo bardziej przyziemny. Otóż nie budując przystanków teraz PKP PLK narazi się na wymierne straty finansowe w przyszłości spowodowane okrojeniem oferty połączeń regionalnych, do którego bez realizacji inwestycji dojdzie niechybnie. Dla samej tylko trasy Zamość - Rejowiec, przy przeliczeniu tylko stawek za kilometr przejazdu z bieżącego cennika, daje to niemal 300 tysięcy zł mniej w skali roku. A przecież do tego doliczyć trzeba współczynniki, przychody z udostępniania peronów i torów postojowych. Może więc do prezesa bardziej trafi taka argumentacja?

Czasu nie mamy wiele, ale wspólny wysiłek powinien przynieść pożądane owoce. Nie zwlekajmy więc, tylko przystąpmy do działania.

Zobacz podobne:
     Kolejowe nadzieje / 2020-11-26
     Zamoyski przeszedł na gumowe koła / 2020-06-18
     Na kolei zastępstwo coraz bardziej trwałe / 2020-02-28
     W ratuszu trzeba walczyć o łącznicę / 2019-05-29
     Kolejowe 500+ czy rzeczywista zmiana? / 2019-03-07
     Już nad przepaścią, jeszcze przed krokiem naprzód / 2019-02-15
     Ministerstwo głupich pomysłów / 2018-07-25
     Widziały gały co brały / 2016-12-29
     Rozwiązaniem nie jest drut / 2016-07-21
     Druga inauguracja / 2016-04-13
     Znów jest szansa na Hrubieszów / 2015-10-08
     Pociągi ruszą od czerwca / 2015-03-25
     Kolejowe pytania bez odpowiedzi / 2015-01-21
     W oczekiwaniu na przełom na torach / 2014-10-30
     Wiem skąd wziąć pieniądze / 2014-08-14
     Demontaż czas zacząć? / 2014-06-25
     Nieznacznie bliżej do sukcesu / 2014-04-10
     Jak (nie) działa KKZ / 2014-03-13
     Kolejowa Komunikacja Żałosna / 2014-03-06
     Chcą uczestniczyć w obradach Lubelskiego Zespołu Parlamentarnego / 2014-02-17

Warto przeczytać:

[do góry]