Malarstwo Tyburskiego w Zamku Książ

Na zorganizowanej przez BWA Wałbrzyska Galeria Sztuki wystawie w niezwykłych wnętrzach Zamku Książ Jerzy Tyburski prezentuje trzydzieści siedem obrazów. "Wenus z głową w chmurach" Malarstwo Jerzego Tyburskiego można podziwiać do 3 maja br.

-Jestem szczęśliwy z obrazami - nie poszukuję ich. Spotykam je przypadkowo na rogu ulicy i już wtedy zaczyna się malowanie. Często noszę je w sobie, jak drogie perły. Fizyczny proces malowania to budowanie nastroju, klimatu, zmaganie z materią, w końcu "cztery chwyty na fujarkę". Każdy obraz jest łamigłówką, do której mam odpowiedni kluczyk. Oko wewnętrzne jest dla mnie podstawą tworzenia i zawsze, kiedy jestem zmęczony zewnętrznym zgiełkiem, zamykam oczy i delektuję się obrazami, które nawiedzają mnie jak dobre duchy - mówi o swoim malarstwie Jerzy Tyburski.

Zamojski artysta dialog ze starymi mistrzami prowadzi już od kilku lat. Inspiracje dla niego stanowi malarstwo Hieronima Boscha, a także motywy gotyckie i średniowieczne. Ta poetyka jest mu bliska, zwłaszcza jeśli chodzi o formę. Przykładem świadomego nawiązania do średniowiecza i renesansu są obrazy okrągłe (tzw. tondy), malarze tamtych epok korzystali z tej formy, by przedstawiać obrazy religijne.

Podczas zetknięcia z dziełami Tyburskiego zauważymy od razu dwie cechy, które można powiedzieć, stały się takim rytem decydującym o rozpoznawalności autora. A mianowicie, obrazy te przedstawiają zawsze jakieś postacie oraz to, że te postacie są bardzo delikatne, co inspirowane jest gotykiem. One żyją własnym życiem i wzmacniane są tłem, niekiedy abstrakcyjnym, niekiedy realnym. Ich delikatność konfrontowana jest z szorstkością, chropowatością. Człowiek bowiem wciąż musi mierzyć się z problemami, z "twardością", surowością życia.

Jak powstają obrazy Tyburskiego? Jest to ciągła droga do perfekcji. Prawdziwy moment powstania obrazu ma miejsce dużo wcześniej, zanim jeszcze artysta sięgnie po pędzel. Tyburski nazywa to "Pierwotnym wzruszeniem", od tego wszystko się zaczyna. Jest to sytuacja polegająca na olśnieniu, na ujrzeniu tego obrazu w sobie.

Potem następuje seria szkiców stanowiących wstęp do obrazu. Są one żywym zapisem idei, bardzo nerwowym, można powiedzieć kardiogramem. Natomiast obraz namalowany jest już szczodrą wypowiedzią wobec odbiorcy, z bogatą strukturą malarską. Powstawanie obrazu trwa niekiedy miesiąc. Malowanie obrazów to nie kończąca się historia, z roku na rok jego prace są coraz doskonalsze pod względem formalnym i treściowym. Jest to owoc systematycznej, żmudnej pracy.

\na podst. www.bwa.walbrzych.pl\

Jak zauważa Katarzyna Mazur recenzując wystawę w Zamku Książ - najnowsze obrazy (Jerzego Tyburskiego - przyp. autora) z pozoru przyjemne i proste, w zaskakująco trafny sposób stają się metaforą życia oraz twórczości artysty. Początkiem cyklu jest "Okręt", a właściwie wrak. Ten sfatygowany statek to pełen nostalgii obraz człowieka zmagającego się z różnymi przeszkodami. Jest jednak w tym wraku pewna majestatyczność i piękno, jakie przypisuje się ruinom starożytnym. Obraz "Zupa rybna" to powracająca refleksja na temat wojny i jej strasznych skutków. Wiszące nad misą szkielety ryb rzucające cienie na ścianę oraz kotara zwiastują coś niepokojącego. Cień, jaki rzucają ryby i stolik, przypomina nawet kształtem szkielet człowieka. Zabawka dla dużych chłopców to chwiejna konstrukcja armaty z lufą skierowaną w nieokreślony cel i jajkami jako działem. To groteskowy obraz wojny toczonej z "dziecinnych" pobudek przez "dużych" chłopców, w której niestety cierpią niewinni.

Prawdziwym ukojeniem dla duszy jest obraz "Ciche życie", będący wyrazem czci dla zwykłego, codziennego życia, w którym jest tak wiele piękna, miłości i nadziei. Jedynym dźwiękiem jest tu poruszenie wiatru, niczym cichy i przyjemny oddech bliskiej osoby i bicie jej serca. Delikatność róży - jak delikatny i czuły dotyk, zapach kwiatu - jak zapach ciała, promienne światło - jak uśmiech bliskiej osoby - pisze Katarzyna Mazur.

Ta opinia zdaje się potwierdzać tezę, że Tyburski malując, snuje opowieść poetycką i zarazem opowieść alegoryczną dotyczącą jak sam to kiedyś ujął - zgłębienia tajemnicy człowieka. Można przyjąć, że pracowity artysta ciągle nie ma dosyć w odkrywaniu dwóch rzeczywistości - materialnej i duchowej. Perfekcyjny warsztat i rozpoznawany styl jaki prezentuje zamojski artysta zapewnia odbiorcy wyjątkowe wrażenia artystyczne.

* * *

Urodzony w 1964 roku w Lubaczowie Jerzy Tyburski jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu. Studia odbył na Wydziale Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dyplom uzyskał w 1989 roku. W latach 1986 - 89 uczęszczał na zajęcia w pracowni malarstwa prof. Mariana Stelmasika i adiunkta Jacka Wojciechowskiego w Instytucie Wychowania Artystycznego na Uniwersytecie Marii Curie - Skłodowskiej w Lublinie. Jest dwukrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 2000 roku kieruje BWA Galerią Zamojską. Uprawia twórczość w dziedzinie malarstwa i grafiki. Jego prace znajdują się w zbiorach: BWA-Galeria Zamojska, Galeria ZPAP w Lublinie oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Zobacz podobne:
     "Obfitość" Jerzego Tyburskiego w BWA Galerii Zamojskiej / 2018-05-25
     "Część życia" Tyburskiego w gdańskiej Galerii Jackiewicz / 2016-09-07
     Ciche życie Tyburskiego w "Chatce Żaka" / 2015-11-15
     Dwie wystawy zamojskich artystów plastyków w Lublinie / 2015-11-02
     Ciche życie Jerzego Tyburskiego / 2015-07-16
     Nieznane szkice i rysunki Jerzego Tyburskiego / 2015-05-12
      "Dzieciństwo moje" Jerzego Tyburskiego / 2014-02-05
     Dni Kultury Chrześcijańskiej: Tyburski tropi sacrum / 2013-10-23
     Poszukiwanie sakrum w twórczości Jerzego Tyburskiego / 2013-10-08
     Nemezis - surrealizm Jerzego Tyburskiego w Lublinie / 2013-07-18
     "Sen w klatce" Jerzego Tyburskiego / 2013-06-25
     Tyburski w Klatce / 2013-06-09
     "Wenus" i Tyburski w rzeszowskim BWA / 2013-02-09
     Podróże z Wenus w Rzeszowie / 2013-01-30

Warto przeczytać:

[do góry]