Aby objawić internautom, jak wielkim geniuszem meteorologicznym została obdarzona babka Onegdajka, przedstawiamy chronologię zimowych prognoz tej intrygującej kobiety, zestawiając je z rzeczywistymi zjawiskami pogodowymi.

9 października, kiedy to panuje jesienna ciepłota, babka Onegdajka obserwując żurawie oraz kobylą sierść, prognozuje rychły atak zimy.
14 października spada na Kresy pierwszy śnieg.
18 października Onegdajka, na podstawie kobylej sierści, psiego apetytu oraz mysich migracji, definitywnie porzuca nadzieję na ciepłą zimę.
29 listopada, kiedy to okazuje się, iż mijający miesiąc zaliczyć można do rekordowo ciepłych, babka idzie pod prąd i zapowiada nielichą zimę.
W połowie grudnia nadchodzi pierwsza fala tęgich mrozów. Na Kresy spada kupa śniegu. Po krótkiej świątecznej odwilży zima znów daje popalić.
14 stycznia, podczas rytualnych oględzin kosmatości nóg pewnej panny z kolonii Podlas, babka przepowiada długotrwałą zimę.
24 stycznia wkracza na Kresy wyż Teodoryk, a wraz z nim ponad 30-stopniowe mrozy. Zamojszczyzna staje się biegunem zimna.
8 lutego, po skrupulatnych badaniach, przeprowadzonych na miączyńskiej populacji kosów, babka orzeka, że zima trzymać będzie długo jak cholera.
16 marca, cztery dni do kalendarzowej wiosny, a za oknem śnieg wali właśnie, czyli zima wciąż trzyma.

Babka uparcie twierdzi, że to ostatnie zimowe podrygi. To tak, jak z tym Ulrykiem von Jungingenem, co pod koniec grunwaldzkiej bitwy rzucił do boju resztki swej żelaznej konnicy, by z przytupem taniec skończyć.

Warto zauważyć, że w odróżnieniu od profesjonalnych służb meteo, którym najlepiej wychodzą opowieści o pogodzie wczorajszej, babka wypada tu całkiem nieźle.