Wystawa malarstwa Macieja Sęczawy w BWA Galeria Zamojska to prezentacja dorobku ostatnich lat zamojskiego artysty plastyka. Eksponowane wielkoformatowe płótna mają charakter swobodnych kompozycji, o wysmakowanej kolorystyce, emanujących dobrą energią. Pokazane malarstwo abstrakcyjne jest wiodącym motywem jego sztuki, wynikającej z głębokich, osobistych przemyśleń.

Tuż po uroczystości otwarcia wystawy - wernisaż odbył się w trakcie trwania wystawy - Macieja Sęczawę, nauczyciela Liceum Plastycznego im. B. Morando w Zamościu poprosiłam o krótkie odpowiedzi na kilka haseł/symboli związanych z jego twórczością. Bazą stał się test Izabeli Winiewicz-Cybulskiej, historyka sztuki - zawarty w katalogu wystawy oraz moja rozmowa z artystą plastykiem - pt.: "Malarska harmonia", mająca miejsce 20.06.2013r., po wernisażu "Wycieczki do błogostanu", wystawy pokazanej przez znanego artystę plastyka w galerii zamojskiego Jazz Club Kosz.

Oto hasła i odpowiedzi artysty plastyka, które przybliżają jego osobowość i jego kreacje artystyczne.

Abstrakcja malarska według Macieja Sęczawy: Tak. Mój główny nurt to jest malarstwo abstrakcyjne, czyli skupienie na kolorze, skupienie na kompozycji, generalnie na formie obrazu.

- Dlaczego abstrakcja?

Maciej Sęczawa: Na tyle zafascynowałem się malarstwem jako samym malarstwem, że stało się to dla mnie głównym motywem w kreacji twórczej. Do tego rozważania nad kolorem, nad oddziaływaniem form. Ale gdzieś tam w drugim planie jest również poszukiwanie czegoś więcej - próba znalezienia obrazów budujących specyficzny nastrój, w jakiś znany nam z natury sposób, oddziaływujących na odbiorcę. Używam pewnych elementów zaobserwowanych w naturze tylko bardzo syntetyzuję, wyciągam eliksir do tego stopnia, że często sama natura jest już na marginesie, a pozostaje tylko sedno. Forma obrazu jest abstrakcyjna, ale to co działa w motywie przedstawiającym jest wyjęte i maksymalnie wyeksponowane.
Ascetyzm: Jak wiadomo - uproszczenie, zminimalizowanie używanych środków powoduje intensyfikację przekazu, intensyfikację oddziaływania. Więc, jeżeli użyjemy mniejszej ilości kolorów, ale te kolory są użyte świadomie to silniej będą na nas działały. Tak samo jeżeli ilość elementów będzie w świadomy sposób zawężona to obrazy mocniej wchodzą do umysłu. Klarowność i oszczędność użytych środków oraz wypływająca z tego siła przekazu to na prawdę interesująca i ciekawa droga w malarstwie. Szczególnie dzisiaj, kiedy wizualna strona naszej cywilizacji jest tak nachalna i agresywna.
Duchowość: To bardzo złożony temat. Każdy człowiek ma w sobie te trzy elementy, jak zawsze mówili duchowni, filozofowie, psychologowie: sfera ciała, sfera umysłu i sfera ducha. Duchowość, czyli wszystko to, co wiąże się z elementem wiary, poszukiwaniem dobra, piękna, elementem harmonii. Nie jestem tu jakimś wyjątkiem, bo to się w pojawia u wielu twórców, u większości osób ukierunkowanych na rozwój. Pierwiastek duchowości nie jest związany wyłącznie z religią. Wielu oglądających obcując z dziełem sztuki za strefą literacką czy formalną potrafi dostrzec w obrazie TO COŚ.
Harmonia w obrazie: To bardzo ciekawe hasło i wiadomo, że każdy będzie je rozwijał po swojemu, bo dla jednego harmonią będzie rzecz bardzo spokojna, zrównoważona, w jednej tonacji. Myślę, że harmonia w moim malarstwie jest silnym i bardzo ważnym elementem, ale droga do niej wiedzie poprzez dosyć mocne zestawienia barwne tworzące nową jakość kolorystyczną. Intuicja: To jest kluczowa sprawa w przypadku kreacji artystycznej. Możemy oczywiście wydedukować dzieło sztuki, czyli wymyśleć od początku do końca, ale ono nigdy nie będzie aż tak zaskakujące, aż tak nowe. Natomiast intuicyjnie twórcy często mają taką drogę jakby pozarozumową. Ta droga często prowadzi do bardzo ciekawych odkryć. I tutaj jest tak, że twórca czuje już zanim zrozumie co chce zrobić, wie, że to będzie dobre. Jednak dopiero jak to stworzy, jak to namaluje, jest w stanie rozumowo uzasadnić swoje przedsięwzięcie.

- Czy to mocna strona Macieja Sęczawy?

Maciej Sęczawa: Myślę, że nie można być artystą nie idąc za głosem intuicji, bo jeżeli posługujemy się tylko intelektem to wtedy jesteśmy jedynie badaczem wizualnym. Intuicja - jednym słowem - to jest zakodowana mapa, która prowadzi artystę do dzieła. Oczywiście ryzyko pomyłki istnieje zawsze. Często poszukuję nowych obrazów kierując się przeczuciem. Pierwiastek liryczny: To element ludzki. Owszem, ja używam form geometrycznych, używam płaszczyzn koloru zestawianych ze sobą, ale poprzez to, że w sposób naturalny prowadzony jest pędzel, nie używam linii, poziomic czy laserów tylko wszystko jest wykonane przez człowieka i w związku z tym promieniuje energią ludzką. Stosuję również tradycyjną technologię i naturalne materiały.

- Czyli to z pierwiastka lirycznego wynika energia?

Maciej Sęczawa: Chodzi mi o to, żebym nie tylko mógł się zrelaksować, uspokoić patrząc na swoje obrazy, ale też żebym dostał od tych obrazów pewien ładunek energii, który pozwala na głębszą refleksję. Energia wyzwala się głównie z napięć kolorystycznych układu kompozycyjnego, lirycznoś, ma za zadanie zmiękczenie.
Kolor: To moja główna sfera badań. Ale nie kolor rozumiany dosłownie jako jeden kolor tylko raczej jako zestawienie kolorystyczne, czyli dla mnie najważniejsze jest nie że ja używam zieleni, błękitu czy żółci, a jak reaguje oko na zderzenie oranżu z błękitem, zieleni z czerwienią - to wszystko jakby mieszam i analizuję. Poszukuję interesujących zestawień barwnych - w tym znaczeniu kolor jest moją pasją i przewodnią stroną.
Wątek krzyża w nowych pracach: To jest zawsze poruszający mnie element: krzyż przydrożny jako dzieło sztuki jest przez wielu krytyków wpisywany w sferę kiczu, w sferę sztuki ludycznej. Dla mnie to są obiekty artystyczne, też religijne oczywiście, zawsze stanowią poruszające zdarzenie - spotkanie z krzyżami, kapliczkami stojącymi w pięknym pejzażu. Dekoracje krzyży są tworzone trochę chaotycznie, przypadkowo ale zawsze z ogromnym sercem i ogromna wolą dążenia do piękna, są często jak niedostrojony instrument. One poruszają bezpośredniością i dążeniem człowieka do upamiętnienia, czyli skrzyżowania czasu i przestrzeni. Mają bardzo silną emanację. Moje ostatnie obrazy odnoszą się do tego zjawiska.
Nauczyciel: Moja działalność związana z malarstwem opiera się na trzech filarach. Własna praca twórcza - to uważam za moją główną gałąź aktywności. Nauczanie malarstwa, czyli dzielenie się wszystkim ważnym do czego doszedłem, ale też praca przy ochronie i rekonstrukcji obiektów zabytkowych będąca wspaniałą lekcją technologii, techniki malowania i chyba przede wszystkim pokory. Te trzy gałęzie doskonale się uzupełniają.

- Jak ważna jest dla Artysty rola nauczyciela?

Maciej Sęczawa: To jest moja pasja. Ojciec mój był nauczycielem, w pokoleniu mojego dziadka byli nauczyciele. Jeden z moich braci jest nauczycielem, drugi jest profesorem, wykładowcą akademickim. Więc ta tradycja ciągle jest żywa w rodzinie. To jest też specyficzny sposób na życie - funkcjonowanie w jakiejś społeczności, potrzeba dzielenia się swoją wiedzą, sprawdzenia - co jest wartościowe, a co nie jest. Bo wiadomo, że młody człowiek jest niezwykle dociekliwy, o wszystko pyta, wszystkiego chce się dowiedzieć i kiedy przekazuje się wiedzę trzeba każdą rzecz umieć wybronić i wyjaśnić.

Plany Macieja Sęczawy: Na zaproszenie Sylwestra Pędziejewskiego będę miał wystawę w Galerii Autograf w Warszawie. Zamierzam pokazać tam akwarele. W eksponowanym zestawie znajdą się również te, które pokazywałem w galerii zamojskiego Jazz Club Kosz. Przyznam, że ogromną radość sprawił mi pozytywny odbiór zaprezentowanej tam wystawy "Wycieczka do Błogostanu". Zostałem także zaproszony przez Vico Calabro do realizacji fresku we Włoszech.

- Gratuluję prac i dziękuję za rozmowę.

Maciej Sęczawa: Dziękuję bardzo i życzę Pani oraz Czytelnikom wspaniałego roku 2014.