37. ZLT: Marzenia "Pomiędzy Niebem a Ziemią"

Niecodzienne widowisko - plenerowy, ekspresyjny spektakl "Pomiędzy Niebem a Ziemią" Kijowskiego Teatru Ulicznego KET w Kijowie/Ukraina zakończył 37. Zamojskie Lato Teatralne. To poruszający przekaz traktujący o życiu bez marzeń w totalitarnym systemie (8.07.).

Jeszcze przed spektaklem widza będzie intrygować i zastanawiać muzyka, która sugeruje jednoznacznie, że temat dotyczyć będzie opowieści związanej z państwem postradzieckim. Ta głośna muzyka zwabiła widzów na tereny rekreacyjne nad Łabuńką Osiedla E. Orzeszkowej w Zamościu. Ukształtowanie terenu stworzyło naturalny amfiteatr, optymalne miejsce dla zagrania sztuki z udziałem aktorów na szczudłach.

Dla Anatolija Pietrowa, autora scenariusza i reżysera - pretekstem do pokazania historii człowieka uwikłanego w realia polityczne i społeczne, stało się jego życie. To w czasach sowieckich i to współczesne - w niepodległej Ukrainie. Ta opowieść ma wielce niepokojący wymiar i trudno przesądzać o happy endzie. To po prostu życie.

W takt muzyki klasycznej oglądamy korowód, galerię dziwnych postaci. Poznajemy bohatera jako młodego człowieka - jego zabawy, dorastanie i dramatyczną miłość. Tu sceny rozgrywają się w takt muzyki kankana. Zmiana klimatu muzycznego i dalsze losy bohatera podyktowane polityką rządu. Pojawienie się dwóch zbirów kończy się dla niego wcieleniem do wojska i udziałem w wojnie (w Afganistanie). Konsekwencją tego jest pobyt wrażliwego bohatera w zakładzie psychiatrycznym. Sztukę kończy pokazanie upadku dyktatora i powrót do trudnej rzeczywistości.

Finałowa scena niesie jednak optymizm. Widzmy bohatera beztrosko huśtającego się na huśtawce. I zapewne są marzenia - pomiędzy niebem a ziemią.

Realność miesza się tu z iluzją i wyobrażeniami. Spektakl bardzo plastyczny, romantyczny, z dozą humoru. Gra aktorów niezwykle ekspresyjna. Rozgrywające się sceny oprawiono tańcem/baletem, także postaci na niebotycznych szczudłach oraz elementami wizualizacyjnymi. Całość pięknie podkreślały kolorowe światła, muzyka oraz barwne kostiumy. Przesłanie niecodziennego widowiska skłania widza do głębokiej refleksji.

* * *

W chwilę po zakończeniu widowiska rozmawiam z autorem scenariusza i reżyserem - Anatolijem Pietrowem.

Teresa Madej - Gratuluję spektaklu. Czy to pana pierwszy pobyt na Zamojskim Lecie Teatralnym?

Anatolij Pietrow - Byłem już w Zamościu m.in.. z Teatrem Woskresienie. Robiliśmy duży projekt teatralny "Mazepę". To było 10 lat temu.

Teresa Madej - To był trudny temat. Przywołał pan w sztuce temat związany z wojną?

Anatolij Pietrow - Temat wojny to nie jest główny temat. Jest też miłość, choć taka zdradliwa. To takie marzenie z dzieciństwa. Ten mały człowiek chce polecieć do nieba jak ptak. I w dzieciństwie u nas były takie same ptaki. Jako mali chłopcy biegaliśmy i na sznurkach chcieliśmy tego ptaka wypuścić do nieba. Ale on zawsze spadał. To marzenie stało się ideą fixe. Zrobiliśmy ten spektakl dziesięć lat temu. I tu jest taka refleksja jako konsekwencja totalitarnego systemu. Można powiedzieć, że obowiązywał zakaz na marzenia.

Teresa Madej - Zakaz na marzenia? Przecież marzenia są w głowie. Ich nie widać?

Anatolij Pietrow - Marzenia były sprawą prywatną, gdzieś w zaciszu domu, publicznie nie można ich było pokazać i realizować. Dla ludzi musiałeś być komunistą, w tym jednakowym "kostiumie".

Teresa Madej - Czyli przesłanie sztuki to: precz z totalitaryzmem i dyktaturą, a marzenia są dla ludzi.

Anatolij Pietrow - Tak. Marzeń nikt nie powinien krępować. Ten scenariusz to moja idea, a wszyscy razem siedzieliśmy i omawialiśmy ten temat. Takie marzenie z dzieciństwa. Trochę humoru, trochę dramatu.

Teresa Madej - Ten spektakl to rozliczenie czasów totalitarnych? Czy chciał pan przywrócić straconych czas? Bo coś z pana życia uciekło?

Anatolij Pietrow - Tak zawsze było. Ja nie mogę powiedzieć, że to było kiedyś. Teraz taka sama sytuacja. Człowiek chce wolności, człowiek chce coś innego, dla duszy, a zawsze są jakieś problemy: finansowe, polityczne, itd. Na Ukrainie znowu coś nie tak, coś nie tak?

Teresa Madej - Co w pana planach reżyserskich?

Anatolij Pietrow - Jest parę historii, które chciałbym zrobić. Pracujemy na scenie teatru, z dobrym repertuarem. Robimy festiwal teatralny. W ubiegłym roku był u nas Teatr z Lublina, ze sztuką Dostojewskiego. Pracujemy cały sezon. Natomiast latem pracujemy w plenerze, na ulicy. Mamy przyjaciela z Krakowa, Krzysztof Dubiel, który zajmuje się naszą promocją. W tym spektaklu wystąpili także polscy aktorzy. Ta współpraca to owoc naszej długiej przyjaźni z panem Krzysztofem. Razem zrealizowaliśmy "Pomiędzy Niebem a Ziemią" i "Karnawał". W naszym spektaklu wystąpiły gwiazdy ukraińskiej sceny dramatycznej i także kina.

Teresa Madej - Dziękuję. Proszę pogratulować artystom.

Anatolij Pietrow - Dziękuję bardzo. Przepraszam za mój polski.

Portal Zamość onLine był partnerem medialnym 37. Zamojskiego Lata Teatralnego

Zobacz podobne:
     37. ZLT: Tajemnica "Żółtej strzały" / 2012-07-13
     Lato Teatralne Młodych na 37. ZLT / 2012-07-12
     37. ZLT: "Requiem" nie tylko dla Gospodyni / 2012-07-11
     Misteryjna przygoda - rozmowa ze Zdzisławem Wardejnem / 2012-07-11
     37. ZLT: Interaktywne Lalki Pana Pejo z Rosji / 2012-07-09
     Głosuj na najlepszy spektakl 37. Zamojskiego Lata Teatralnego / 2012-07-08
     10 lat Szkoły Machulskich z ZLT / 2012-07-05
     37. ZLT: Litania do sumienia / 2012-06-29
     37. ZLT: "A koziołek wziął tobołek..." / 2012-06-26
     37. ZLT: "Przygody Koziołka Matołka" - zmiany w programie / 2012-06-25
     37. ZLT: "Przygoda" w imię miłości / 2012-06-24
     37. ZLT: Skazany na teatr - rozmowa z prof. Janem Englertem / 2012-06-23
     37. ZLT: Fortepianom śmierć / 2012-06-21
     Trzy tygodnie z teatrem w Zamościu - rozmowa z Januszem Nowosadem / 2012-06-16
     Przegląd "Wokół teatru" / 2012-06-14
     VII Letnie Spotkania Muzyczno-Poetyckie / 2012-06-14
     Spektakle 37. ZLT - "PRZYGODA" / 2012-06-11
     Spektakle 37. ZLT - "SALTO MORTALE" / 2012-06-11
     37. ZAMOJSKIE LATO TEATRALNE - program / 2012-06-03
     Gwiazdorskie 37. Zamojskie Lato Teatralne / 2012-05-15

Warto przeczytać:

[do góry]