Na początku krótka uwaga - chyba odkryłem sposób na zwiększenie poczytności swoich tekstów. Wystarczy w tytule zawrzeć słowo "Rubik" i wtedy można być pewnym, że felieton zostanie przeczytany. Zastosuję ten chwyt, gdy ponownie frekwencja będzie niższa.

Odnotować też muszę, że mój tekst pt. "Zdrowe kalectwo" ma swój ciąg dalszy. Sądziłem bowiem, że wstawienie zdrowego aktora do filmu promującego zatrudnianie niepełnosprawnych będzie pomysłem nie do pobicia pod względem głupoty. Myliłem się. Autorzy kampanii "Pełnosprawni w pracy" przeszli samych siebie produkując nowe dzieło. W nim widać dwie głuchonieme osoby, które mówią coś w języku migowym. Pod koniec zaś pada hasło "Nie musisz nas rozumieć, aby nas zatrudnić". Przepraszam, ale mój intelekt jest najwyraźniej za niski, by pojąć logiczną ideę tego sformułowania...

Chciałbym jednak napisać przede wszystkim o innej sprawie, która zbulwersowała wielu. W sobotę krajem wstrząsnęła wieść o liście, który miała wysłać jedna z eks-betanek, z klasztoru w Kazimierzu Dolnym, do rodziny. W liście tym stały słowa o tym, że "czas wypełnił się", "czas przejścia z ciemności do światła, z zamknięcia na wolność" i w ogóle wszystko zapowiadało zbiorowe samobójstwo. Przez moment stanęły mi przed oczami zdjęcia z analogicznych do zapowiadanego zdarzeń autorstwa między innymi Świątyni Ludu i Zakonu Świątynia Słońca. Przez moment, bo tylko do chwili podania źródła publikacji owego listu, a był nim "Fakt".

Gazeta ta ma na swym koncie parę publikacji sprzecznych ze zdrowym rozsądkiem. Wielki tytuł na pierwszej stronie sprzed paru lat "Mój mąż zdradza mnie przez Internet" jest tylko małym piwkiem przy rzeczach jeszcze głupszych. Wliczyć można do tego informację o wielorybie w Wiśle czy krwawych walkach chomików, którymi się pasjonuje półświatek. Nic zatem dziwnego, że choć według mnie byłe zakonnice rzeczywiście sfiksowały, nie przejąłem się specjalnie doniesieniami z Kazimierza.

Tyle tylko, że nie wszyscy tak uczynili. TVN 24 poświęcił nawet temu tematowi większość swojego poniedziałkowego "Magazynu 24 godziny", do którego zaproszono trzech fachowców, którzy z wielką troską w głosie odnosili się do sprawy. Konkluzja była taka, że jak nie wkroczą do klasztoru antyterroryści lub choćby policyjni negocjatorzy, to stanie się nieszczęście. Tym większą wtopą dla mediów była wieść, że "Fakt" opublikował spreparowany list, co orzekła prokuratura, a i sama redakcja w końcu przyznała. Zamieściła nawet z tej okazji na swych łamach specjalne oświadczenie, co sprawę miało zamknąć. Co prawda pismo można było przeczytać w dużo mniej atrakcyjnym miejscu aniżeli parę dni wcześniej sensacyjny artykuł, a na stronie internetowej takowe w ogóle się nie pojawiło, ale kto by się przejmował takimi drobnostkami?

Jednak powstaje pytanie, jak długo jeszcze ta gazeta będzie w stanie utrzymać się na rynku? Obawiam się, że nawet taka kompromitacja nie odbierze jej tzw. targetu. I to jest właśnie smutne, bo według niego "w "Fakcie" są ciekawsze artykuły". No tak, bo kto by się interesował jakaś tam polityką? Ważniejsze są skandale, zdrady, inne afery obyczajowe, śmierć w męczarniach, utyskiwanie nad losem porzuconych psów i ciekawostki, jak ze wspomnianym wielorybem. Przy tym się człowiek odpręża, relaksuje i nabiera sił przed dalszym narzekaniem na swój los. Jako zaś o jako takich związkach przyczynowo-skutkowych gros kupujących "Fakt" nie ma zielonego pojęcia, to po jakimś czasie wszystkim nie pozostaje nic, jak tylko narzekać.

A zatem czekamy na kolejną bzdurę, jaką sygnować będzie swym właścicielstwem Axel Springer. Z pewnością będzie ona barwna, dramatyczna i chwytliwa. A że nieprawdziwa? Co z tego? Wszak wedle niektórych świat jest i tak Matrixem.