Doświadczenia podobno nabiera się z wiekiem. Podobno, bo śmiem wątpić, że jest to reguła. Inną mądrość, z której warto korzystać, stanowi sentencja, że najlepiej uczyć się na cudzych błędach, bo sami i tak wszystkich nie zdążymy popełnić. Gdyby zastosować ją do obecnej władzy w Zamościu można stwierdzić, że nie jest ona zdaniem notabli słuszna.

W ubiegłym tygodniu opublikowałem tekst o otwarciu nowych przystanków kolejowych. Opisałem wówczas drobiazgowo dlaczego inwestycja, jakkolwiek słuszna, nie może być uznawana za sukces, a tym samym dlaczego nie mamy tak naprawdę powodów do świętowania oddania jej do użytku. Z identycznego założenia wyszedł operator przewozów kolejowych w naszym regionie, czyli Przewozy Regionalne, który zrezygnował z wystawienia stoiska podczas niedawnego Jarmarku Hetmańskiego. Uznano, że promowanie praktycznie dwóch i pół par połączeń, jakie kursują przez przystanki Zamość Starówka i Zamość Wschód, mija się z celem. Z informacji, jakie otrzymałem przed tygodniem, wynikało że nie są planowane żadne "oficjałki". Jakież więc było moje zdziwienie, gdy w piątek na swej skrzynce mailowej otrzymałem wiadomość o tym, że w poniedziałek rano, 15 czerwca, organizowane jest symboliczne otwarcie nowych przystanków.

Sama impreza, sądząc z relacji medialnych, faktycznie nie należała do najbardziej widowiskowych, więc można powiedzieć, że pewien umiar w świętowaniu był. Niemałą rolę odegrała w tym deszczowa aura, idealnie tonująca nastroje. Co więcej, prezydent Andrzej Wnuk rzeczywiście był świadomy skromności nowego rozkładu jazdy i jak dużo większe mamy potrzeby, aby przystanki zaczęły pełnić rzeczywistą rolę węzła przesiadkowego. Przynajmniej w zakresie samych połączeń kolejowych, bo nic mi nie wiadomo o jego ewentualnych zapewnieniach remontu infrastruktury znajdującej się już po "miejskiej" stronie przystanku Zamość Starówka. Mądre słowa padły także ze strony dyrektora lubelskiego Zakładu Linii Kolejowych, Zygmunta Grzechulskiego, który wprost powiedział, że bez rzeczywistej chęci współpracy wszystkich podmiotów zainteresowanych sprawą nie ma co liczyć na dalszy postęp. Nadmieńmy, że nieco inaczej największy problem pojmowała Marta Pfeifer. Radna Platformy Obywatelskiej jeszcze tego samego dnia - podczas posiedzenia Komisji Samorządu i Porządku Publicznego Rady Miasta - zaapelowała do władz Zamościa o... uporządkowanie zieleni wokół przystanku Zamość Starówka. Z sukcesem, bo następnego dnia jej stan panią radną już zadowalał.

Poza wszystkim jednak pozostaje pytanie czy aby na pewno cała ta uroczystość była konieczna, bo moim zdaniem dla przeciętnego mieszkańca Zamościa i regionu jej sens nie był zbyt zrozumiały. Sam odniosłem wrażenie, że było to coś podobnego - a zarazem odwrotnego - do radiowego reportażu sprzed bodajże półwiecza. "Kurs numer jeden" traktował o wiosce świętującej uruchomienie pierwszego połączenia autobusowego PKS-u przebiegającego przez tę miejscowość. Podczas relacjonowanej imprezy wszyscy powtarzali, że dokonuje się właśnie niewyobrażalny postęp cywilizacyjny, aż w pewnym momencie sołtys wypalił, że teraz mieszkańcy oczekują na dalszy krok. Chodziło mianowicie o to, by we wsi powstał przystanek, aby ów autobus miał się gdzie zatrzymać.

Ja naprawdę rozumiem, że "pijar" jest dziś rzeczą niezwykle ważną i ludzie nieobecni w mediach nie istnieją w świadomości społecznej. Domyślam się oczywiście, że z racji nieuchronnie nadchodzących wyborów parlamentarnych na tej uroczystości bardziej od prezydenta Zamościa zależało kilku innym osobom, które przy Wiejskiej albo już są, albo chcą się tam znaleźć ponownie, albo w ogóle po raz pierwszy. I właśnie dlatego zwłaszcza one powinny teraz naprawdę intensywnie lobbować, aby jeszcze przed wyborami móc pokazać się społeczeństwu ponownie - przynajmniej na kursie inauguracyjnym do Jarosławca. A społeczeństwo na takie rozszerzenie rozkładu jazdy szczerze liczy.

Niemniej nie mogę tu nie przestrzec Andrzeja Wnuka, aby nie dawał się wplątywać w tego typu sprawy. Stanowczo powinien organizować uroczystości dopiero wtedy, gdy jest ku nim rzeczywista okazja. Zresztą wystarczy, że przypomni sobie, jak bardzo na te widowiskowe elementy stawiał jego poprzednik i jak bardzo się na tym przejechał. Otwieranie fontanny w listopadzie i oddawanie do użytku boksów handlowych z wadami konstrukcyjnymi działało tylko do czasu.

I jeszcze na koniec chwilę poświęcę 9. Zamojskiemu Festiwalowi Kultury "arte, cultura, musica e...", który odbył się w ostatni weekend. Żałuję, że nie mogłem na nim być, bo z dostępnych materiałów wynika, że było na co popatrzeć i czego posłuchać. Ale ponownie czuję duży niesmak czytając komentarze niektórych entuzjastów tego festiwalu, którzy jednocześnie z poczuciem wyższości stawiają tę imprezę jako wzór, do której muszą równać wszystkie inne, "a jak się komuś nie podoba, to aj low ju", jak mówiono w kabarecie Potem. Jakkolwiek zgadzam się z nimi, że właśnie ten festiwal stanowi przykład kultury wysokiej, której należy uczyć młodych, to nie jest rozwiązaniem jednoczesne unikanie imprez z muzyką popularną. A tym bardziej nie jest sposobem na to używanie epitetów wobec młodzieży, której bliżej właśnie do takiego stylu. Tych ludzi również Zamościowi potrzeba.