Wszystko zaczęło się w 2012 roku. Wzięłam wtedy udział w warsztatach muzyki gospel w Chełmie. Zrobiły one na mnie ogromne wrażenie i wiedziałam, że to nie będzie ostatni raz kiedy uczestniczyłam w tego rodzaju wydarzeniu. W 2015 roku wróciłam do pracy po urlopie macierzyńskim i zaczęłam pracę z naszym szkolnym chórem. Poznałam ich i zafascynowała mnie pasja tych młodych ludzi do śpiewania a także ich talent. Bardzo chciałam zorganizować dla nich coś wyjątkowego by mogli się rozwijać. Wtedy wrócił pomysł warsztatów muzyki gospel. Z moim pomysłem poszłam do dyrektora pana Andrzeja Czapli, który od razu był na tak. Powiedział bez wahania: Idziemy do pana burmistrza. Poszliśmy jeszcze tego samego dnia. Pan burmistrz również z wielkim entuzjazmem podszedł do tej inicjatywy. Bardzo zależało mu na tym by nasza młodzież mogła się rozwijać. Wszystko udało się doprowadzić do skutku właśnie dzięki niemu. Oczywiście nie udało się tego załatwić z dnia na dzień, a nawet nie z miesiąca na miesiąc. Przygotowania trwały półtorej roku. Trzeba było dograć terminy z prowadzącymi, zorganizować fundusze, przemyśleć formułę. Przez moment pomysł trochę się "uśpił" ale gdy zaprosiłam do współpracy proboszcza Eugeniusza Derdziuka, wszystko ruszyło ze zdwojoną siłą. Przyznam szczerze, że aż się dziwię, że ani burmistrz, ani proboszcz, ani dyrektor nie mieli mnie dość bo zamęczałam ich mailami, telefonami, spotkaniami ale nie chciałam dopuścić do tego by nasz entuzjazm zgasł. W końcu udało się znaleźć odpowiedni termin. Ksiądz Piotr Jakubiak włączył się w organizację. Zaproponował by koncert miał formułę wieczoru uwielbienia. Jego uśmiech i dobre słowo motywowały mnie do pracy. Pomagał mi dopiąć wszystko przed samymi warsztatami.

Kiedy okazało się, że możemy poszerzyć formułę warsztatów o innych uczestników, zaprosiliśmy do udziału, członków krasnobrodzkich scholi, rozśpiewane Wójtowianki, muzykalnych członków wspólnoty Galilea. Zaczęły się też zgłaszać inne osoby z całej gminy, które chciały doskonalić swój warsztat. Mieliśmy również zgłoszenia z Tomaszowa Lubelskiego, Zamościa, Krasnegostawu i Chełma. W końcu musieliśmy zamknąć listę chętnych bo przerastało to nasze możliwości organizacyjne. Ostatecznie w warsztatach wzięły udział 62 osoby. Najmłodsza uczestniczka miała 12 a najstarsza 63 lata. Zdecydowaną większość stanowił nasz gimnazjalny chór. Bardzo się cieszyłam, że tak chętnie i tłumnie zapisali się na warsztaty. W końcu to głównie dla nich to wszystko. Ostrzegałam uczciwie, że czeka ich bardzo ciężka praca ale koncert wynagrodzi im wszystko. Zaufali mi.

Nadszedł dzień 17 lutego. Przyjechali. Grzegorz Głuch, lider i dyrygent zespołu Gospel Rain, kompozytor, i animator ruchu gospel w Polsce; Sylwia Piotrowska - wokalistka, solistka Gospel Rain, uznany trener wokalny oraz Jakub Piotrowski, pianista, producent i realizator nagrań. Przy okazji utnę wszystkie spekulacje - zbieżność nazwisk z moim jest zupełnie przypadkowa. Organizatorzy byli zdziwieni, że przyszli praktycznie wszyscy, którzy się zapisali. Powiedzieli, że takie rzeczy się nie zdarzają. Od początku mówiłam im, że Krasnobród to solidna firma i nie zawiodłam się.

Prowadzący warsztaty od razu skradli nasze serca. Gdy byliśmy zmęczeni rozluźniali nas żartami, uśmiechem. Wszystkie zajęcia prowadzone były bardzo profesjonalnie. Najpierw niezbędne rozśpiewanie a później praca nad utworami. Nowoczesne, wielogłosowe aranżacje. Bardzo intensywna praca przez piątek, sobotę i niedzielę. Wszyscy dzielnie przetrwali aczkolwiek zmęczenie było ogromne. Widziałam chwile zwątpienia u niektórych ale prosiłam by wytrwali. Do końca. Zajęcia warsztatowe odbywały się w Krasnobrodzkim Domu Kultury i w tym miejscu chciałabym podziękować dyrekcji i pracownikom za życzliwość i pomoc.

Nadszedł najbardziej wyczekiwany dzień koncertu. Rano ostatnie próby w domu kultury a później w kościele. Młodzież bacznie obserwowała instalację techniczną zespołu oraz próbę chórzystów Gospel Rain, którzy przyjechali na koncert by nas wesprzeć wokalnie ale też duchowo. Już na próbie generalnej gdzie mogliśmy zaśpiewać przy pełnym instrumentarium, czuliśmy, że dzieje się coś wyjątkowego. W czasie mszy świętej modliliśmy się o powodzenia całego przedsięwzięcia. Modlitwy zostały wysłuchane. Wyszliśmy i zaśpiewaliśmy. I to jak zaśpiewaliśmy! 12 pieśni, każda inna, każda piękna. Śpiewaliśmy całym sercem. Pieśni przeplatane były krótkimi modlitwami. Cieszyły reakcje ludzi, którzy zechcieli przyjść na koncert a szczerze mówiąc przyszedł cały tłum. Bardzo mi zależało, żeby mogły zaprezentować się nasze zdolne solistki, Dominika Radlińska i Gabriela Dobek. Nie ukrywam też, że spełniłam też swoje marzenie i zaśpiewałam solówkę z Gospel Rain. Kiedy chciałam w krótkiej przemowie podziękować wszystkim dzięki, którym ten koncert się odbył - emocje wzięły górę. Popłakałam się jak dziecko. Przez to wszystko zapomniałam podziękować Najważniejszemu - Bogu bo gdyby On nie chciał to by się udało. A On chciał. Chciał, żebyśmy się zjednoczyli - duzi i mali, starsi i młodsi i zaśpiewali hymny ku jego chwale.

Gdy poszłam na zakrystię po koncercie, duża grupa młodzieży płakała, przytulała się. W nich Duch Święty zadziałał bardzo mocno. Grzegorz Głuch był pod ogromnym wrażeniem mieszkańców naszej gminy. Mówił, że robili warsztaty w wielu miejscach ale Krasnobród jest wyjątkowy. Podziwiał też zaangażowanie burmistrza, proboszcza i dyrektora w całe przedsięwzięcie. Po koncercie odebrałam mnóstwo gratulacji i ciepłych słów. Jedna uczestniczka warsztatów napisała, że to były 3 najpiękniejsze dni w jej życiu. Dzięki temu wiem, że było warto.

Kończąc, chcę podziękować wszystkim członkom zespołu Gospel Rain za muzykę, którą tworzą i za to, że chcą się nią dzielić w z innymi; dyrektorowi krasnobrodzkiego sanatorium za zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia dla instruktorów; naszym harcerzom za pomoc we wnoszeniu sprzętu; właścicielowi pizzerii Da Grasso w Zamościu (a prywatnie mojemu mężowi) za zasponsorowanie wynajęcia profesjonalnego nagłośnienia a także za ogromne wsparcie oraz firmie K-Film studio za udokumentowanie koncertu.

Gospel Rain zapalił w nas OGIEŃ i mam nadzieję, że nie pozwolimy go zgasić przez długi czas.