W tym roku obchodziłaby piękny jubileusz.
Ania Tkaczyk, jaką zapamiętałem, całkowicie oddana młodzieży w zamojskim Liceum Plastycznym, była uosobieniem dobra.
Siadaliśmy po lekcjach, by rozkoszować się rozmową.
Ujmowała rozmówcę swym ciepłem i twórczą intuicją, pozwalającą na plastyczną refleksję.

A ile było jeszcze do zrobienia w dziedzinie plastyki!

Odkrywanie nowych abstrakcyjnych, lirycznych światów. Inspiracje Kandinskym i międzywojenną awangardą.
A ona musiała obejmować swą miłością dwoje małych dzieci, rodzinę targaną niepokojami i młodzież zamojskiego "Plastyka", którą uczyła twórczego rzemiosła.
Uczniowie mogli z kompletnym zaufaniem zanurzyć się w atmosferze jej wyjątkowego, pedagogicznego ciepła.
Byli w niej zakochani.

Wspominamy Anię Tkaczyk dzięki ekspozycji prac, które zostawiła.

* * *

ANNA TKACZYK 1957-2001
Z domu Czarnecka. Urodzona w Kozłówce k/Pułtuska. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom w 1984 r. Twórczość w dziedzinie malarstwa i rysunku. Działalność konserwatorska w zakresie malarstwa i rzeźby polichromowanej. Członek ZPAP, Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki. Praca: Muzeum Etnograficzne w Warszawie, Pracowni Konserwacji Zabytków, Muzeum Okręgowe, Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu.