Niestety nie mogłem być na ostatniej przed wakacjami sesji Rady Miasta, a z dostępnych w sieci filmów z tego posiedzenia domyślam się, że nudy nie było. Co nie znaczy, że obrady przyniosły jakiekolwiek niespodziewane rozstrzygnięcia, bo wiadomo było, że Andrzej Wnuk absolutorium z tytułu wykonania ubiegłorocznego budżetu otrzyma, a zmian w szeregach Komisji Rewizyjnej nie będzie. Interesujące rzeczy dopiero nastąpią, bo od sierpnia tak radni, jak i prezydent coraz mniej będą się kryć z tym, że ich działania są obliczone przede wszystkim na przyszłoroczne wybory. W każdym razie polecam Państwu mieć w pamięci, że jakiekolwiek ramy z początku bieżącej kadencji RM już nie obowiązują, a linia podziału w gronie radnych przebiega niemal dokładnie tak samo, jak przed poprzednimi wyborami. Tyle, że prezydentem jest kto inny, a kilkoro radnych desperacko zastanawia się, jak wejść do Rady w nowej kadencji nie wstępując jednocześnie w szeregi Prawa i Sprawiedliwości. Gdyby któryś z nich zapytał mnie w tej sprawie o radę, odpowiedziałbym rozkładając ręce, że nie mam zielonego pojęcia...

Ale tak się składa, że uczestniczyłem w posiedzeniach dwóch komisji, które mnie zawsze najbardziej interesują, czyli samorządowej i budżetowej. Szczególnie zainteresowała mnie druga z nich, bo okazuje się, że ambitny plan budowy dróg w mieście na najbliższe lata musi zostać zmieniony. Dotyczy to między innymi ulicy Okrzei, Łanowej/Błonie, Brzozowej oraz Wolskiego, które na pewno w tym roku zrobione nie zostaną.

W pierwszych dwóch przypadkach - jak tłumaczył podczas posiedzenia komisji Stanisław Flis, Dyrektor Wydziału Inwestycji Miejskich i Zamówień Publicznych Urzędu Miasta - podstawową przyczyną jest znacznie większy zakres robót potrzebnych do doprowadzenia owych arterii do porządku. W budżecie na ten rok zaplanowano jedynie "poprawę nawierzchni". Tymczasem szczegółowe sprawdzenie wykazało, że w zasadzie należy wspomniane ulice zbudować od nowa, bo są w tak fatalnym stanie. I tak ulica Okrzei miała zaplanowany wydatek w kwocie miliona złotych, a potrzeby sięgają milionów czterech. Na Łanowej/Błoniach zaś problemem "dochodzącym" jest budowa odpowiedniego systemu odwadniającego, którego nie da się wykonać bez wcześniejszego remontu przebiegającego przez ten szlak przejazdu kolejowego. Prezydent Andrzej Wnuk mówił również, że miasto stara się o pozyskanie środków zewnętrznych na budowę tej drogi z tzw. "schetynówek" "licząc na wsparcie posła Zawiślaka". Kwestią, która dotyczy zaś wszystkich ulic, jest znaczny wzrost cen wyznaczonych przez wykonawców.

Niemniej najciekawiej jest na Brzozowej i Wolskiego. Oto bowiem okazuje się, że... ulice te nie w całości należą do miasta! Jak wyjaśniał dyrektor Flis, około 30 procent tych dróg jest w rękach prywatnych. Miasto więc musi przeprowadzić procedurę wywłaszczeń (czego nie ułatwia znaczne grono spadkobierców), a to potrwa. Przynajmniej do przyszłego roku, zresztą tak naprawdę wykonanie wszystkich tych arterii w powyższym terminie stoi pod znakiem zapytania. Przyznam jednak, że informacja o nieuregulowanym stanie własnościowym ulic leżących na terenie miasta wręcz mnie zatrwożyła. Po obradach zapytałem dyrektora o przyczynę takiego stanu rzeczy. Nie umiał mi wyjaśnić. Tak po prostu było dotychczas i tyle.

Wiedziałem wcześniej, że podobny kłopot występuje na ulicy Młodzieżowej przy dawnym hotelu, z lokalami usługowymi na parterze. Tam też okoliczna ludność dowiedziała się kilka tygodni temu na zebraniu, że kawałek ulicy został wykupiony przez mieszkańców wspomnianego bloku. Nie wiadomo jakim w zasadzie prawem. Ludność więc zgrzyta zębami za każdym razem, gdy chce zwyczajnie przejechać do ulicy Partyzantów lub z powrotem i musi przepuszczać stadko aut, które najczęściej i tak zawracają tuż za hotelem nie znalazłszy miejsca parkingowego. Wspomniane zebranie zaś nie doprowadziło do wypracowania jakiegokolwiek rozwiązania problem.

Zastanawiam się, jak wiele jeszcze tego rodzaju "kwiatków" wypłynie. I co w zasadzie było powodem, że przez tyle lat tolerowano ów stan rzeczy? Co za tym idzie, jak długo jeszcze tak by się działo, gdyby nie konieczność uregulowania tych spraw za sprawą inwestycji ze środków publicznych? Ale jedno jest pewne - do normalnych takie sytuacje na pewno nie należą.