Czytelnikom "Tygodnika Zamojskiego" znany od czterdziestu lat z wierszy na "Strychu". Prześmiewczy i krytyczny, trafiający w punkt, doskonały obserwator życia. Zamościanin Krzysztof Konopa nie napisze już dla nas wiersza... Odszedł 23 stycznia br. w wieku 66 lat.

Urodził się w Zamościu. Liceum Ogólnokształcące ukończył w 1974 r., a następnie szkołę rolniczą w Nitrze na Słowacji. Pracował m.in. w Urzędzie Miejskim, PKP i PGK. Pierwszą wierszowaną rzecz popełnił mając 11 lat. Debiutował drukiem w 1975 r.

Wiersze na "Strychu" to nie była cała twórczość Krzysztof Konopy. Zapewne wielu zamościanom znane są jego wcześniejsze tomiki: "Drugi brzeg nocy" (1996), "Obywatel Noe" (1997), "Sierpień z deszczem" (2006; publikacja tomiku to nagroda w XIV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim "Dać świadectwo", zorganizowanym przez Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie) oraz "Bolid" (2008). Na łamach "Tygodnika Zamojskiego" - od 1980 r. opublikował grubo ponad 1000 utworów, ponadto doroczne "Szopki".

Wyróżniony m.in. na IX Warszawskiej Jesieni Poetyckiej. Kilkakrotnie uczestniczył w Ogólnopolskim Turnieju Łgarzy w Bogatyni (II nagroda w 1991, nagroda specjalna w 1993). Był autorem wyciszonych liryk, w jego twórczości zauważało się fascynację poezją międzywojnia. (opracowano na podstawie "Encyklopedia miasta Zamościa" Andrzeja Kędziory (2012).

Przede wszystkim był człowiekiem wielce skromnym, i określał siebie jako "autora wierszy do użytku wewnętrznego". Jak to objaśniał poeta i satyryk? -Ja nie zważam na mody. Ja nie potrafię inaczej pisać. Czasem mi zarzucają "piękno słowie". A jeżeli mówić o pięknie, a dla mnie piękny jest nie tylko człowiek, ale i krajobraz, przyroda, to jakże innych słów używać? Oczywiście, przypisywanie mi jakiś zasług - jest na wyrost. Natomiast nie obiecuję, że będzie następny tomik liryczny - zaznaczał poeta, tłumacząc ten fakt pewną ludzką przypadłością, a mianowicie... lenistwem. Robi to, co musi, a wiersze mu się zdarzają. Taki po prostu był Krzysztof Konopa!

W październiku 2016 r. promował swój ostatni tomik "Ballady przydrożne" w Sali koncertowej Muzeum Zamojskiego. Mocno liryczny i niezwykły był to wieczór dla Krzysztofa Konopy i wielbicieli jego talentu, a także uczestniczącej w spotkaniu z muzycznym programem rodziny.

Krzysztofa Konopy liryczne "Ballady przydrożne"

Jedna rzecz nie ulegała wątpliwości. Pióro Krzysztofa Konopy miało się znakomicie. A może nawet im starsze, tym było bardziej dojrzałe - poetyckie, refleksyjne i wyjątkowo wzniosłe, a zarazem swojskie, zamojsko-roztoczańskie. Autor tomiku "Ballady przydrożne" rozpoczął pamiętne spotkanie autorskie w 2016 roku kunsztowną kompozycją poetycką:

(...) Pora przypomnieć Ciebie i planety oko,
Z cyprysami o smutku pogadać w Weronie
na każdy, byle tylko o miłości temat.
Usłyszeć głos cichnący w czasu gęstym mroku
I powtórzyć wers tylko za Lechoniem:
Była tu Beatrycze. I właśnie jej nie ma.

***

I w ślad za słowami nieodżałowanego poety chciałoby się rzec: Był z nami Krzysztof Konopa, "organicznie" związany z Zamościem, romantyczny i liryczny do bólu! Dobrze, że był!