W sali Consulatus zamojskiego Ratusza odbył się wykład red. Pawła Lisickiego pt. "Polski prorok i niemiecka rewolucja. Zygmunt Krasiński przestrzega przed Karolem Marksem". Wydarzenie zorganizowało Stowarzyszenie Sympatyków Trzech Króli w Zamościu (25.05.).

Wydarzenie to odbyło się w ramach programu "Warto być Polakiem", którego organizatorem jest Samorząd Województwa Lubelskiego, a głównym celem jest pielęgnowanie polskości i wartości patriotycznych przez mieszkańców województwa lubelskiego.

Słowa powitania oraz informacje o wykładowcy skierowała do słuchaczy Małgorzata Farion, prezes Stowarzyszenia Sympatyków Orszaku Trzech Króli w Zamościu.

Przywołanie twórczości Zygmunta Krasińskiego jednego z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu, odbyło się w Roku Romantyzmu Polskiego, taką bowiem uchwałę podjął Sejm Rzeczypospolitej Polskiej.

W uchwale sejmowej zaznaczono, iż "pamięć romantyzmu polskiego jest pamięcią najważniejszych znaków określających narodową tożsamość. W roku 2022 przypadają dwusetne urodziny tej epoki i jest to dobry powód do przypomnienia duchowego depozytu, jaki pozostawili nam romantyczni bohaterowie, artyści i myśliciele".

Patronami Honorowymi wydarzenia byli: Marszałek Woj. Lubelskiego Pan Jarosław Stawiarski, którego na spotkaniu reprezentował Mariusz Tłuczek Kierownik Filii Urzędu w Zamościu, Starosta Zamojski Stanisław Grześko, Prezydent Miasta Zamościa Andrzej Wnuk. Partnerem wydarzenia była Akademia Zamojska reprezentowana przez dr inż. Andrzej Burdę, prorektora ds. kształcenia.

Red. Paweł Lisicki w swoim wykładzie w bardzo interesujący sposób pokazał jak "Nieboska komedia" (1835 r.) przewidziała marksizm i jest to historycznie i mocno osadzone, oraz jakim wielkim polskim pisarzem i prorokiem był Zygmunt Krasiński.

Przypomnijmy, że Zygmunt Krasiński był dramatopisarzem, poetą i powieściopisarzem. Żył w latach 1812-1859. Uważany jest za wybitnego dramaturga i genialnego epistolografa doby romantyzmu. Do najważniejszych dzieł poety należą: dojrzała powieść Agaj-Han (1833), dramaty romantyczne Nie-Boska komedia (1835) i Irydion (1836), profetyczny poemat Przedświt (1843) i utwory poetyckie Psalmy przyszłości (1845-48). Podkreślić należy, że w Nie-Boskiej komedii Krasiński przywołuje pogląd prowidencjonalizmu (pogląd historiozoficzny i filozoficzny uznający Opatrzność za siłę kierującą losami ludzi i świata (np. Bóg-Stwórca czy Bóg-Sędzia). Przekonanie o istnieniu Opatrzności, która czuwa nad światem i dziejami), który zakłada, że jeśli ludzkie czyny kłócą się z bożym zamysłem, nie mają szans na szczęśliwy koniec.

Redaktor uzmysłowił także słuchaczom skąd wziął się pomysł połączenia Zygmunta Krasińskiego i Karola Marksa. Powiedział m. in. :"jeśli był w Polsce ktoś, kto pokazał i przewidział te główne niebezpieczeństwa praktycznie związane z myśleniem komunistycznym, z rozwojem idei i myślenia to był to właśnie Zygmunt Krasiński. Kiedy Z. Krasiński pisze "Nieboską komedię" nie istnieje jeszcze słowo komunizm. Słowo komunizm pojawia się dopiero w 1840 w pismach francuskiego aktywisty, jako nowa forma społeczna, która ma rozwiązać problemy przeszłości, jako forma radykalnej równości." Podkreślił najważniejsze 3 przesłania "Nieboskiej komedii":

"Mechanizmem, sprężyną rewolucyjną i motorem działania jest zawiść i nienawiść. To pierwotne, najprostsze uczucie, że ktoś ma więcej niż ja, ma coś czego ja nie mam, wiąże się z tym, że nie mogę się z tym pogodzić. To może mieć wymiar społeczny, ekonomiczny, gospodarczy, psychologiczny, psychiczny, polityczny.

Rewolucja w ujęciu Zygmunta Krasińskiego jest dokonywana przez tych, którzy nienawidzą tych, którzy mają więcej, nawet nie tyle, że mają więcej ile wydaje się, że mają więcej - lepszą pozycję, więcej dóbr i to jest coś czego im się zazdrości i co im chce się odebrać.

Przekonanie, że rewolucja ma przede wszystkim ma wymiar religijny. Rewolucja z definicji tak jak jest napędzana od dołu przez zawiść i zazdrość dąży do obalenia porządku religijnego i wprowadzenia w miejsce tego co jest u źródeł religii czyli Boga - obalenia Boga i w to miejsce wprowadzenia człowieka, czyli wykreowanie człowieka, który od pewnego momentu sam będzie decydował o tym jak wyglądają jego prawa, jak funkcjonuje. Celem głównym było więc obalenie Boga i wprowadzenie w to miejsce świadomości człowieka.

Zygmunt Krasiński doskonale pokazał utopizm rewolucyjny, czyli przekonanie, że to najlepsze jest w przyszłości, a to co złe to jest przeszłość, to jest historia, to co minione trzeba więc przezwyciężyć. Utopia, kierunek ku przyszłości, kierunek ku temu czego jeszcze nie ma. Oczywiście dzięki temu, że tego jeszcze nie ma, możemy go swobodnie, dowolnie kreować i w imieniu tego czego jeszcze nie ma, możemy burzyć to, co zostało zastane."

Czwartym elementem subtelnie pokazanym w "Nieboskiej komedii" jest przekonanie, że to z czym rewolucjoniści mają do czynienia jest czymś koniecznym, czymś co i tak musi się wydarzyć. Jeśli ktoś jest przekonany, że ma do czynienia z jakimś zjawiskiem, które i tak musi się wydarzyć np. ideą komunistyczną to nie ma sensu się temu opierać.

Prelegent nawiązał również do radykalnego ateizmu u Marska i wyjaśnił mechanizm myślenia Marksa. - sędzią jest historia, wykonawcą jej wyroków jest proletariat. Podłożem tego jest przekonanie, że człowiek sam może wszystko tworzyć od nowa, a każde prawo, każda idea wieczna musi zostać przezwyciężona jako coś co człowieka więzi.

Przejawem ateizmu u Karola Marksa była treść jego pracy doktorskiej, w której znajdował się cytat zaczerpnięty od starożytnego poety "Nienawidzę wszystkich Bogów". "Nienawidzę wszystkich Bogów, ponieważ istnienie jakiegokolwiek Boga jest tym, co ogranicza człowieka i jego ludzką zdolność myślenia, ludzką zdolność działania i tak naprawdę jest czymś co nas pęta i czyni z nas niewolników."

Jest to tym, co przewidział Zygmunt Krasiński myśląc o Bogu - ludzkości, która sama wykreuje świat od początku.

W drugiej części spotkania słuchacze chętnie włączyli się w dyskusję stawiając bardzo interesujące pytania dotyczące treści wykładu, sytuacji w Polsce, na świecie, w Kościele, Unii Europejskiej, na które wyczerpujących odpowiedzi udzielił red. Paweł Lisicki.

Reasumując, red. Paweł Lisicki podkreślił trzy najważniejsze elementy "Nieboskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego, czyli: zawiść i zazdrość, obalenie Boga i ustanowienie świadomości człowieka, cel społeczno-polityczny - utopia, która nadaje sens i porywa w sensie pozytywnym rewolucjonistów.

* * *

Redaktor Paweł Lisicki - publicysta, eseista , pisarz, redaktor naczelny tygodnika Do Rzeczy. W latach 1991 - 1993 dziennikarz Życia Warszawy. Od 1993 r. związany z Rzeczpospolitą, od 2000 r. kierował działem Opinii w latach 2004-2005 był zastępcą redaktora naczelnego, a w latach 2006-2011 - redaktorem naczelnym.

Był założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym tygodnika Uważam Rze (2011), a następnie miesięcznika Uważam Rze Historia (2012). W 2013 r. założył magazyn Do Rzeczy. Tygodnik DO Rzeczy Lisickiego to obecnie jedno z największych i najbardziej wpływowych pism konserwatywnych w Polsce.