Czym właściwie objawia się znieczulica społeczna? Czy można ograniczyć jej skalę?
Znieczulica społeczna to moim zdaniem wcale nie marginalna sprawa. Właściwie każdego dnia słyszy się jakieś informacje o ludziach, którzy zginęli, bo nikt nie zainteresował się ich losem. Wracam szczególnie do tak prozaicznych spraw, które mimo licznych komentarzy są częstymi przypadkami. Do znudzenia wręcz apeluje się do mieszkańców blokowisk, by interesowali się losem swoich najbliższych sąsiadów- samotnych staruszków. Niby znana kwestia, lecz tak naprawdę kto się tym zainteresuje? Może jeszcze ludzie w średnim wieku, ale też nie zawsze. To chyba nie jest problem, by od czasu do czasu zapukać do samotnej osoby i zapytać czy wszystko jest w porządku. Może brzmi to banalnie, lecz trzeba mówić o tym od najmłodszych lat, bo tak wielu przechodzi wobec problemu obojętnie. A niesie to za sobą radość dla obu stron: samotnemu, bo ma okazję do zamienienia kilku słów, my natomiast czujemy się lepiej i jeśli szczerze się interesowaliśmy - czujemy też spokój. Radzę pamiętać, iż być może my będziemy w podobnej sytuacji, więc chociaż w nadziei, że i o nas nie zapomną potomni, nie wiem- dla czystego sumienia, może podniesienia swojego wizerunku w oczach własnych i innych, warto zapukać do drzwi sąsiada.

Znieczulica jak dla mnie, objawia się także bezmyślnymi, chamskimi komentarzami, gdy widzi się na ulicy prostytutkę, złomiarza ciągnącego swój wózek czy żebraka. Ktoś może powiedzieć, że sami zapracowali na swój los, wybrali taką drogę. Lecz nie potrzeba tu wyzwisk, plucia. To są też ludzie. Zasługują na nasz szacunek. Owszem, część z nich może i zdecydowała się na taki tryb życia, ale większość według mnie, z własnej woli by nie poszła na ulicę czekać na jakieś datki. Czy wolimy widzieć siebie w dobrobycie, czy między śmietnikami? A w życiu różnie bywa. Prostytutki nie zawsze są prostytutkami z własnej woli, często są do tego przymuszane. Znany jest przecież proceder handlu żywym towarem. Ktoś, kogo dziś stać spokojnie na chleb i trochę przyjemności nagle może stać się złomiarzem, ponieważ straci pracę, dom czy poprzez koleje losu inaczej będzie zarabiał na pożywienie. Bo złomiarz nie oznacza zawsze alkoholika, jak to się przyjęło powszechnie. Dlatego zanim coś skomentujemy ze złośliwym uśmiechem, pomyślmy, że życie lubi płatać figle i tak naprawdę oprócz śmierci niczego nie możemy być pewni. A znieczulica naprawdę mnie bulwersuje, lecz czy nie powinna bulwersować? Sami popatrzmy- przypomnę znowu przykład tragedii, które znają dobrze zielonogórzanie. Kobietę gwałcono w biały dzień, w publicznym miejscu, o godzinie trzeciej po południu, gdy ludzie wracali z pracy. Nikt nie zareagował. Ludzie myśleli, że to zabawa? Że ta kobieta tak sobie dla żartu krzyczała? Nie było przy zdarzeniu mężczyzn? Bo dla mnie jasnym jest, że jeżeli ktoś boi się wprost reagować, to chyba można zadzwonić po pomoc w pewnym oddaleniu lub poprosić o nią kogoś. A sprawa topielca w miejskiej fontannie? Zero reakcji, może tylko zdziwienie. Jakby wszyscy myśleli, że w wodzie to tylko pływająca kurtka. Była swego czasu niemal identyczna sytuacja, ale topielca udało się uratować dzięki młodzieży.

Znieczulica w szkole również ma miejsce. Wyśmiewa się często i jawnie osoby stojące z boku, trochę nawinie, wyróżniające się nieśmiałością, czasem pewną nieporadnością w kontaktach międzyludzkich czy właśnie w starciu z przejawami takiego chamstwa, bardzo złośliwego "dissowania". Część świadków obraźliwych komentarzy, gestów, jeśli się nie śmieje, to nie reaguje w ogóle. Powtarzam- życie pełne jest niespodzianek. Kiedyś ktoś będzie sprytniejszy od nas. Pilnujmy, byśmy się sami nie stali ofiarą.

Lecz nie bądźmy tylko obojętni na los człowieka, bo zwierzęta to także istoty godne szacunku, dla wierzących w reinkarnacje istoty jemu równe. Większość z nas żywi się mięsem, ale niech chociaż reaguje na apele np. Empatii, okolicznych schronisk, na akcje, które organizują. Może warto czasem podpisać się pod petycją, gdy wiemy, że słowa nad naszym podpisem wcielone zostaną w czyn? Jeśli również widzimy znęcanie się nad zwierzętami- reagujmy. One także zasługują na dozę troski i czułości- bo ból odczuwają tak samo, jak my.

Przykładów znieczulicy mogę mnożyć i mnożyć. Lecz trzeba także zwrócić uwagę na ludzi nieobojętnych na los innych- nie mówię tylko o wielkich fundacjach (np. La Strada, Dzieci Niczyje itp.) czy o wolontariuszach. Myślę o ludziach zwyczajnych, którzy widząc krzywdę drugiego potrafią zareagować, zbuntować się przeciwko takiemu zachowaniu.

Jeżeli ktoś uważa, że sam nic nie zdziała- myli się. Kiedyś słysząc "zacznij od siebie" uważałam to hasło za pusty slogan, irytowałam się. Teraz wiem, iż każda osoba, jeden pojedynczy gest jest ważny. Bardzo. W skali świata każdy jeden czyn dodaje się do następnego, i następnego...Udało się na razie powstrzymać proces powiększania dziury ozonowej mimo obojętności wielu ludzi na to zjawisko, uda się i zmniejszyć znieczulicę. Bo każdy gest nakłada się na inny i razem tworzy to całość. Dlatego mam nadzieję, że znieczulicę społeczną, jej wymiar można ograniczyć, tak jak proces powstawania dziury ozonowej. Tylko niech każdy zacznie od siebie.