To niesamowicie miłe świętować urodziny w gronie rodziny i przyjaciół. A właśnie w takim gronie odbył się urodzinowy koncert pana Tomasza Ziąbkowskiego. Jubilat przy fortepianie, młodzież ze Studia Piosenki Autorskiej przy mikrofonach, delikatne światła, bardzo poetycki klimat, kameralne grono słuchaczy, którzy nie znaleźli się tam przypadkowo.

Ile jeszcze przed Tobą
Pędzi na przód Twój czas
Jak pospieszny autobus
Znów kolejny dzień zgasł
Jutro dzień wstanie nowy
Po nim następny znów
Ile jeszcze przed Tobą
Ile za Tobą już?

W ostatnią sobotę w Zamojskim Domu Kultury był tylko jeden gość honorowy - pan Tomasz. 50-te urodziny są niewątpliwie okazją do świętowania. Taki okrągły jubileusz skłania do swego rodzaju podsumowań i spojrzenia wstecz na to, czego się dokonało. Nie bez przyczyny też koncert zatytułowany został "Bilans" - a pierwowzorem tego tytułu była piosenka do tekstu Krzysztofa Konopy i autorstwa Jubilata.

A jak się okazało było co wspominać i co podsumowywać. Koncert poprowadzony został poprzez kolejne etapy pracy, wspominając istotne jej elementy, poprzez istotne momenty życia, z miłością i przyjaźnią, jako najważniejszymi jego elementami, poprzez własną twórczość i zamiłowanie do tego delikatnego piękna jakim jest piosenka.

Koncert rozpoczął się tradycyjnie - od lat każdy występ Studia Piosenki Autorskiej zaczyna ta sama pieśń, pieśń w której pada znamienne pytanie "ile za Tobą już?". Tu z humorem pada dokładna odpowiedź od Jubilata: 50 lat i jeden dzień, bo tyle dokładnie w dniu koncertu mija od dnia jego urodzin. Pomiędzy poszczególnymi utworami opowiada krótkie anegdoty i istotne wydarzenia, które splecione muzyką tworzą harmonijną całość. Utwory wykonują głównie młodzi artyści ze Studia Piosenki Autorskiej, prowadzonego przez Pana Tomka, ale także zaproszeni goście i on sam.

W efekcie słyszymy, iż dokonywany przez Jubilata "Bilans" wychodzi na "plus". Uważa się za człowieka szczęśliwego, który w drodze do "swojej idealnej krainy" zawsze otoczony był życzliwymi ludźmi i miłością. I przez te wszystkie lata mógł do niej zmierzać swoją drogą.

Nie zazdrość ptakom
Na nieba łące zabrakło miejsca dla gniazd
O świcie znowu
Wypali słońce wieczorną rosę gwiazd
Nie zazdrość ptakom
Na łące nieba zabrakło miejsca na dzień
Nie zazdrość ptakom
Dopóki trzeba iść znaleźć nowy dzień
          Krzysztof Konopa "Póki co, póki miłość" fragm.

Słuchając koncertu, od początku do samego końca czuć było artystyczną i poetycką duszę Jubilata. Dobór utworów, tekstów ulubionych poetów to takie delikatne pokazanie świata w jakim Pan Tomasz żyje.

A towarzystwo autorów tekstów jest doborowe, począwszy od bliskiego wszystkim mieszkańcom Zamościa Krzysztofa Konopy, poprzez nazwiska Alfredy Magdziak, Andrzeja Poniedzielskiego, młodziutkiej Mai Ryń, by dojść do finału z Wisławą Szymborską, Julianem Tuwimem i Jonaszem Koftą. Nic więc dziwnego, że Tomasz Ziąbkowski był idealnym odtwórcą roli Bolesława Leśmiana na Leśmianowskiej Ulicy Poetyckiej. To był bardzo uroczysty i poetycki wieczór.

To najdalsze bywa blisko
Jak przydrożny kwiat
To najwyższe lata nisko
Jak przed burzą ptak
To najprostsze bywa trudne
Kiedy serce śpi
Gdy napotkasz wyschłą studnię
Dalej, dalej idź
Końca Twoich dróg prawdziwych
Nie zamyka cel
Cygan, kiedy jest szczęśliwy
Nie wie czego chce
To najdalsze bywa blisko
Schyl się, zerwij je
To najwyższe lata nisko
Obok drogi twej
          Jonasz Kofta "Nasze drogi się nie kończą" fragm.

Nie zabrakło także podziękowań, dla ludzi których spotkał na swej drodze i którzy do dziś są bardzo ważni. Wykonanie własnej piosenki do tekstu Andrzeja Poniedzielskiego "Tańczmy" zadedykował żonie. Był to utwór, który 32 lata temu zapoczątkował jego dalszą muzyczna drogę.

Było także wspomnienie przyjaciół, tych których już nie ma, a których zauważa się dopiero wtedy, gdy ich brak. Bo gdy są na co dzień obok nas, uważamy iż jest to takie oczywiste.
Koncert zakończyła Dezyderata - sztandarowy, piękny utwór o szczęściu, ludzkiej dobroci i pięknie świata. Każdy może znaleźć w nim wskazówki, jak żyć.

Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie, wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoja opowieść.
Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia.
Ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań ona jest wieczna jak trawa.
Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie - wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze.
           Dezyderata fragm.

Ostatni utwór nie był końcem świętowania tego wieczoru. Uroczyste "Sto lat" odśpiewane przy akompaniamencie skrzypiec przez wszystkich zgromadzonych, zapoczątkowało życzenia, którym nie było końca. Były kwiaty, były prezenty, ale też tort, i szampan, i wszystko, co na prawdziwej urodzinowej imprezie być powinno. Nie zabrakło też redakcji Zamość onLine, która dołącza się do tych życzeń.