Zamojski park jest uroczym "przedłużeniem" starówki. Szczególnie w letnie popołudnia bywa tu tłoczno. Na spacery wyruszają tłumnie Zamościanie, ale nie brakuje też turystów spragnionych kontaktu z naturą. To park angielski, w którym podstawą kształtowania zieleni jest oszczędność środków i naśladowanie natury. Uważam, że ten scenariusz doskonale się tutaj sprawdził. W dodatku piękny teren zielony jest dosłownie przyklejony do murów obronnych twierdzy, obecnie rekonstruowanych. Po ich remoncie spacer tutaj stanie się nie tylko rekreacją, ale też lekcją historii.

W parku najpiękniejsze jest naturalne rozplanowanie zieleni wokół stawu, w którym maczają czapy polskie wierzby i kąpią się kaczory. Chyba wszyscy się ze mną zgodzą, że takie klimaty roztopią serce każdego Polaka, bo przecież to nam w duszy gra.

Jestem jednak pewna, że zamojski park potrafi zauroczyć przybyszów z różnych stron świata. Wprawdzie nad staw nie wróciły jeszcze foki, które tu niegdyś mieszkały, ale pojawiły się kajaki, a o zaletach przejażdżki łódką nie muszę się rozpisywać. Wystarczy odwiedzić kilka portali turystycznych żeby się przekonać, że nie muszę też polecać parku odwiedzającym Zamość turystom. Niestety przy dokładniejszych oględzinach rzucają się w oczy fatalne nawierzchnie alejek, brudna woda w pięknym stawie i kilka zaniedbanych miejsc, na które nikt nie ma pomysłu. W efekcie turyści wywożą stąd swój wizerunek na tle poobijanych schodów, a z pamiątkowych zdjęć nowożeńców wyziera smutny widok wydeptanych trawników.

A szkoda! Bo tak jak miasto, zamojski park ma niewiele równych sobie w Polsce. Ale na pewno przynajmniej kilka... jest bardziej zadbanych.