Znana piosenka mówi, że "Warszawa da się lubić". Może to i prawda. Nie umiem tego stwierdzić, bo rzadko tam bywam - inaczej niż przejazdem nie byłem tam od jakichś dwóch dekad. Później za każdym razem, gdy jechałem przez to miasto samochodem, wydawało mi się przerażająco wielkie, zatłoczone i pozbawione ducha. Zupełnie inne od na przykład Krakowa, w którym na każdym kroku czuje się historię i gdzie za każdym razem, gdy tam jestem, chciałbym przebywać maksymalnie długo. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie każdy podziela moje zdanie. Pamiętam jak jakiś czas temu w rozmowie ze mną pewna młoda kobieta wychwalała pod niebiosa warszawski gwar, tłok i to, że "ciągle coś się dzieje", zarazem krytykując Gród Kraka mówiąc, że: "Wszyscy tam chodzą i podziwiają jakieś stare mury, w których nikt nie mieszka i niczemu nie służą". Swoi robi też stołeczność Warszawy, dzięki czemu jej prezydent jest jedną z najbardziej znanych i wpływowych osób w Polsce, a jego zdanie na dany temat cytuje się w ogólnokrajowych mediach. Dzięki posiadaniu swojej stolicy w stolicy całego państwa urasta również znaczenie całego województwa mazowieckiego.

A to województwo jest - jak twierdzą jego władze, wsparte przez panią prezydent Warszawy - ogromnie krzywdzone i to już od dobrych paru lat (co zaczęła nagłaśniać partia obecnie rządząca przy okazji niedawnych wyborów). Krzywdzi się je procederem, zwanym podatkiem "janosikowym". Polega on - w pewnym uproszczeniu - na uiszczaniu przez gminy, których wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca przekroczył 150 procent średniej dla wszystkich gmin w kraju, podatku na rzecz jednostek biednych. Dotyczy on zwłaszcza Warszawy, która w tym roku ma zapłacić z tego tytułu ponad miliard złotych. Pozornie nie sposób się nie zgodzić z przedstawianymi argumentami, bo też faktycznie trudno wytłumaczyć z jakiej racji samorządowi giganci mają dopłacać do maluczkich. Wszystko się jednak zmienia, gdy przeanalizujemy źródła owego mazowieckiego bogactwa.

Jak wiadomo, dochody własne samorządów to przede wszystkim podatki dochodowe od osób fizycznych i prawnych. Pierwszych czepiał się nie będę, choć ich najwyraźniej Warszawie jest stale za mało, skoro organizują akcję "Brat PIT" adresowaną do świeżo przybyłej (głównie młodej) ludności, która z braku meldunku w stolicy nadal rozlicza się z urzędami skarbowymi w swoich macierzystych miejscowościach. Inaczej jest jednak w przypadku podatku dochodowego od osób prawnych, czyli CIT. Tu mamy bowiem dostęp do pewnych źródeł niezależnych, które mówią nam bardzo wiele. Weźmy pod lupę choćby listę 500 największych polskich przedsiębiorstw - a więc płatników CIT-u - stworzoną przez "Rzeczpospolitą" na rok 2007. Oczywiście lepiej byłoby to zrobić z bardziej aktualnymi danymi, ale te akurat są niestety płatne, a na nadmiar pieniędzy nie narzekam. Nikt mi jednak nie wmówi, że od tamtej pory lista zmieniła się na tyle diametralnie, że moje wnioski opierają się na niewiarygodnych podstawach.

Cóż więc widzimy na tej liście? Ano to, że spośród pierwszej dziesiątki rankingu aż siedem firm ma swoją siedzibę w województwie mazowieckim, a w drugiej takich przedsiębiorstw jest pięć! Aż tak obrotni ludzie mieszkają na Mazowszu? Bzdura! Zamożność tych firm wynika wyłącznie z mniej lub bardziej naturalnych mono- i oligopoli. Składają się więc na to praktycznie wszyscy Polacy. Oto lista tych firm, którą publikuję od najwyższej pozycji w rankingu: PZU SA, PKN Orlen, TP SA, PKO BP SA, Bank Pekao SA, Polskie Sieci Elektroenergetyczne SA, Polkomtel SA, PTK Centertel sp. z o.o., Polska Telefonia Cyfrowa sp. z o.o., Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo SA, Bank Handlowy w Warszawie SA i BRE Bank SA. Takie są przyczyny wysokich dochodów Mazowsza z tytułu podatku CIT. Prezydent Warszawy powiedziała nie tak dawno, że rozważane jest skierowanie ustawy nakładającej podatek "janosikowy" do Trybunału Konstytucyjnego. Oczywiście należy ufać tamtejszym sędziom, że nie uznają tych przepisów za sprzeczne z Ustawą Zasadniczą, ale pewności nie mamy. Tym bardziej nie wiemy czy ekipa rządząca nie zdecyduje się tych zapisów zwyczajnie znieść na drodze legislacyjnej. Teraz, gdy wybrano prezydenta z jej obozu, jest to na pewno bardziej prawdopodobne niż wcześniej. Chcę więc Państwa namówić do takiego obywatelskiego protestu, bo chyba nie muszę tłumaczyć, że gdyby słowo Platformy Obywatelskiej stało się ciałem, to również nasz region oberwałby porządnie. Otóż tam, gdzie to jest tylko możliwe, unikajmy korzystania z usług tych największych firm, mających swoją siedzibę na Mazowszu. Nie tankujmy więc w Orlenie, nie ubezpieczajmy się w PZU i przenieśmy swe konta z wyżej wymienionych banków do innych. Więcej zrobić będzie trudno, bo raczej nie można zrezygnować z łączności telekomunikacyjnej (poza "tepsą"), ale już to może wstrząsnąć funduszami mazowieckimi - ze szczególnym uwzględnieniem warszawskich - na tyle, że tamtejsi włodarze pójdą do rozum do głowy i zobaczą, że nie tędy droga i wcale sobie zbytnio nie podreperują finansów takimi posunięciami.