Skończyły się już studniówki, właśnie kończą się zimowe ferie, tak więc myśli maturzystów ( a także ich rodziców i nauczycieli) coraz częściej krążą wokół zbliżających się wielkimi krokami egzaminów maturalnych. Co ciekawe, nie dotyczą one rozmyślań i spekulacji na temat tematów na wypracowaniu z polskiego. Otóż maturzyści coraz częściej zastanawiają się nad tym, dlaczego muszą pisać niezgodny z konstytucją egzamin na niezgodnych z prawem zasadach umarzania (tzw. "amnestia maturalna"), przy nieprawidłowym rozdziale na poziom podstawowy i rozszerzony i niesprawiedliwym przelicznikiem tych poziomów. Zastanawiają się też jak zdać, aby jakakolwiek uczelnia przyjęła ich do swoje skrzydła w październiku - przecież niebezpieczeństwo nie zdania przy pisaniu tylko matury rozszerzonej jest przeciwstawiane wysokim wymaganiom uczelni. Uff, dużo tego...

Jednak niezależnie od nieprawidłowości i braku logiki płynących "z góry", maturę zdać trzeba. Choćby po to, by pochwalić się swoim dzieciom, ponieważ wielu tegorocznych maturzystów nie ma zamiaru iść na studia: "Ojciec ma załatwić mi wizę do USA, więc od razu po maturze wyjeżdżam. Szczerze mówiąc, nawet gdyby teraz dali mi taką możliwość, to nie czekałbym do matury", zdradza mi 18-letni Tomek z jednego z zamojskich liceów. A studia? "Może potem. Na pewno nie teraz - najpierw chcę wyjechać i trochę zarobić- przecież czymś na tych studiach trzeba płacić za jedzenie", dodaje. No cóż, jest to niestety zapatrywanie ok. 15% maturzystów z rocznika 1988. Dlaczego? A to dlatego, że w Polsce, a tym bardziej w Zamościu nie widzą perspektyw do studiowania i pracy.

Pomijając jednak etapy po maturze, skupmy się na samym egzaminie. Pomimo tego, że egzaminy ustne nie zawsze są brane pod uwagę w poborach na studia, to one właśnie przyprawiają maturzystów o gęsią skórkę. Bo jak tu wejść do sali w piękny majowy dzień, stanąć przed komisją(żeby się chociaż tak nie patrzyli...) i zacząć recytować w pośpiechu prezentację z polskiego czy odpowiadać na pytania komisji z języków(a wtedy niezrozumiałe są nawet najprostsze zwroty)? Całkowicie normalnie! Istnieje wiele pomysłów na radzenie sobie ze stresem - od tych zalecanych jak medytacje do tych indywidualnych jak palenie papierosów(niemile widziane, a do tego palenie szkodzi!). W niektórych szkołach prowadzone są też zajęcia odpowiedniej mowy ciała(jak przy rozmowie wstępnej o pracę), a także dotyczące radzenia sobie ze stresem własnym, jak i... rodziców! Bo na podstawie badań stwierdzono, że to rodzice w połowie przypadków są bardziej zestresowani maturą niż ich dzieci - maturzyści. A przez to stresują także i ich...

W rzeczonych już komisjach siedzą 2-3 osoby(w zależności od egzaminu), przy czym nie może być to nauczyciel, który daną klasę lub osobę uczy. Doszły mnie jednak słuchy, że czasami dopuszczalna jest obecność tegoż nauczyciela w sali egzaminacyjnej jako "duchowego wsparcia" czy mobilizatora.

Na sam egzamin przychodzimy ubrani odświętnie(czy, jak kto woli, na galowo) - panowie w garniturach, panie w ciemnych spódnicach lub spodniach i białych bluzkach. Oczywiście najbardziej mile widziany jest strój czarno - lub granatowo - biały. Nie może on być w żadnym wypadku wyzywający, tak samo jak makijaż czy fryzura(mowa tutaj o dziewczętach;)). A więc ubieramy się schludnie.

Należy zabrać ze sobą czarny długopis(najlepiej dwa) oraz ewentualnie ołówek i przybory, które potrzebne będą np. przy zdawaniu fizyki czy matematyki. Na salę nie wnosimy kartek, maskotek czy jedzenia i picia, ponieważ jest to zabronione. Należy jednak zabrać dowód osobisty(w niektórych przypadkach legitymację szkolną).

Przed egzaminem dobrze jest coś zjeść(żeby być w pełni sił oraz, żeby zapobiec temu, czego najbardziej boi się zapytana przeze mnie o to tegoroczna maturzystka, Kasia: "Że będzie mi burczało w brzuchu") oraz pójść do ubikacji(w czasie egzaminu, w szczególnych przypadkach też jest to możliwe). Pod żadnym pozorem nie wolno natomiast nam się spóźnić oraz mieć włączonych telefonów komórkowych.

Tak więc, jak widać, samo zdanie egzaminu przy całych tych okolicznościach wydaje się najłatwiejsze ze wszystkiego... Życzę więc maturzystom połamania piór na pisemnym, miłej komisji na ustnym(najlepiej takiej bez oczu...) oraz dostania się na studia!