Mieszkamy w naprawdę pięknym kraju. Przyzna to każdy; zarówno ten, który tu żyje na co dzień, jak i przyjezdny. Mamy się czym pochwalić między innymi naszymi zasobami naturalnymi. Jest tego naprawdę dużo. Tyle że, wbrew przysłowiu, czasami od przybytku głowa jednak boli.

Od pewnego czasu na naszych oczach codziennie rozgrywa się istny spektakl ze słownymi scenami batalistycznymi. Po jednej stronie mieszkańcy Augustowa, spragnieni rozwiązania dręczącego ich od wielu już lat problemu tranzytu przez ich miasto. Po drugiej - ekolodzy (którzy w znacznej liczbie niedawno przeszli przyspieszony kurs geografii, podczas którego zobaczyli na mapie dokąd to mają teraz jechać), którzy za cel postawili sobie niedopuszczenie do budowy augustowskiej obwodnicy w Dolinie Rospudy, z uwagi na ochronę tamtejszej flory i fauny. Trwa to już ładny kawał czasu, a o konsensusie ani widu, ani słychu. Do tego jeszcze Bruksela grozi, że jak władza postawi na swoim i drogę zacznie budować, to pokosztuje nas to spore miliony i w ogóle będziemy mieli w jej wykonaniu wręcz preludium do Sądu Ostatecznego. Racja, to jest rzeczywisty problem, nawet jeśli trochę przesadzony.

Coś zatem robić trzeba. Pomysły padają mniej lub bardziej fantastyczne. Jedni podają przykład trasy alternatywnej, która otwarcie obwodnicy opóźniłaby "tylko o 2 lata", a i nie wszyscy są przekonani do tego, że byłaby to arteria nieszkodząca środowisku. Inni szykują się na starcie bojowe w siedzącymi na drzewach ekologami. A sam premier niedawno podał pod rozwagę inicjatywę referendum, w którym mieszkańcy województwa podlaskiego wypowiedzieliby się w tej sprawie. Natychmiast odezwała się wówczas opozycja, wedle której referendum musiałoby być ogólnokrajowe, bo "Dolina Rospudy jest dobrem narodowym".

Tyle tylko, że dla przeciętnego Polaka cały ten spór nie jest wart funta kłaków. Doprawdy nie wiem z jakiej racji o Rospudzie miałby się wypowiadać w referendum rolnik spod Gorzowa albo górnik z Katowic. Co najwyżej mogą się tam wybrać na wakacje (o ile mogą) albo odwiedzić rodzinę (o ile ją tam mają), ale bezpośrednio ich ta sprawa nie dotyczy. Więcej do powiedzenia już chyba mogą mieć mieszkańcy niedalekich od tego miejsca rejonów Litwy i Białorusi. Ja również nie czuję obowiązku wypowiadania się na równi z mieszkańcami Augustowa. Jakby nie patrzeć, to oni z tym problemem żyją na co dzień i żyć będą nadal, a ekolodzy wrócą do siebie i tyle.

Sprawa ma jednak drugie dno. Oto bowiem w mediach nieustannie wywierano presję na widzów by stanęli w jednym szeregu z ekologami. Informowano o organizowanych w tym celu protestach, a także pokazywano kolejne znane osoby przyłączające się do grona obrońców przyrody. Przekaz był jasny: kto chce by budowa obwodnicy ruszyła ten jest człowiekiem bez wyobraźni, nieczułym na los rospudzkiej flory i fauny, przez którego wręcz zginie ludzkość. Nie było ważne, że obecnie ludzkość ginie tam pod kołami TIR-ów albo popada w nerwicę z powodu tego natłoku komunikacyjnego. Nie było ważne, że na obecnym stanie rzeczy tracą wszyscy, również firmy transportowe, od których zależy byt wielu także polskich firm. Ciekawe zresztą co przyniosą dni kolejne, bo na pewno nie będzie wtedy nudno, ale czy sensownie? Śmiem wątpić. Tym bardziej, że za moment czekają nas kolejne starcia, w tym u nas - w Świdniku jest kolonia susła perełkowanego i to akurat w miejscu planowanego lotniska. Znając tempo prac naszych decydentów na pewno o załatwienie tej sprawy nie zadbają na czas. Warto zatem pokusić się przy okazji Rospudy o pożądany precedens, czyli przede wszystkim zostawić sprawę naprawdę nią zainteresowanym.