"Żuczek i żabki", "Dwa koguty","Lokomotywa","Pan Hilary", "Kwoka", to tylko niektóre z wierszy, których można było posłuchać w Krasnobrodzkim Domu Kultury podczas XVI już Gminnego Konkursu Przedszkolaka.

Odbył się on 8 czerwca w sali widowiskowej Krasnobrodzkiego Domu Kultury, do którego przybyli najmłodsi mieszkańcy naszej gminy wraz z opiekunami i rodzicami.

Po powitaniu przybyłych pani dyrektor Mariola Czapla oficjalnie rozpoczęła konkurs i na scenie pojawiali się coraz to nowi wykonawcy.

Wiersze o różnorodnej tematyce mówione były nie tylko solo. Przed publicznością prezentowały się duety, tria oraz bardziej liczne grupy. Wszystkich jednak cechowała pewność siebie i doskonałe samopoczucie na scenie. Jednym słowem mali recytatorzy pokazali jacy są "WIELCY".

Wśród recytowanych wierszy znalazły się także utwory napisane przez Marię Domańską, krasnobrodzką poetkę i opiekuna jednej z grup przedszkolnych.

Kiedy wszyscy powiedzieli przygotowane przez siebie teksy Pani Maria zaprezentowała publiczności swoją kolejną publikację - bajeczkę pt. "Poranek na wsi" i nawiązując do jej treści zaprosiła dzieci do wspólnej zabawy.

Maluchy chętnie wzięły w niej udział, wykazując aktywność i zainteresowanie. Potem były już tylko wielkie brawa.

Do tegorocznej edycji konkursu zgłoszonych zostało 129 uczestników, to chyba jak dotychczas rekordowa liczba. Jednak nie wszystkie zgłoszone dzieci wystąpiły na scenie.

Po raz pierwszy 24 najmłodszych uczestników konkursu miało możliwość recytacji na "swoim terenie". Na zaproszenie grupy przedszkolnej "Smerfy" przedstawiciel Domu Kultury wysłuchał pięknego wiersza o Ziemi w bajkowo kolorowej sali przedszkolnej.

W tym miejscu należy dodać, że najmłodsi wykonawcy spisali się na medal, ponieważ na wielkie uznanie zasługuje fakt, że wspólnie recytowany przez nich utwór posiadał nie tylko ekologiczne przesłanie, ale również był baaaardzo długi.

Konkurs obydwu grup zakończony był wręczeniem pamiątkowych dyplomów i upominków przygotowanych przez Krasnobrodzki Dom Kultury. Nie obyło się także bez wspólnych pamiątkowych zdjęć, które oglądane po latach wywołają uśmiech i łzę wzruszenia na niejednej twarzy...