Na mój powrót do zagadnień z zakresu transportu publicznego w regionie nie trzeba było już czekać tak długo, jak ostatnio. Nie będę dziś jednak pisał za wiele o kolei, choć wygląda, że i ten temat powróci. Wicemarszałek województwa przyznał, że w przyszłym roku Urząd Marszałkowski przeznaczy mniej pieniędzy na obsługę szynobusów jadących na Zamojszczyznę niż teraz, co dobrą wiadomością na pewno nie jest. Tajemniczo brzmią też szczegóły modernizacji południowej magistrali E-30, na której w grudniu od Rzeszowa do Krakowa znikną wszystkie pociągi wykraczające poza relację Przemyśl-Kraków. Wszystko to trzeba będzie dogłębnie sprawdzić, ale na razie i tak wszystko przebijają ostatnie wydarzenia w publicznym transporcie autobusowym. Spółka PKS Zamość jakoś nie może znormalnieć.

Nie mam szczęścia do prezesów tej spółki. Za każdym razem, gdy umieszczam wstępnie w swych planach wywiad z aktualnym szefem zamojskiego przewoźnika, dowiaduję się, że człowieka już nie ma na stanowisku. Tak było z Tadeuszem Kuną, tak było również z Andrzejem Sokołem. A nowemu prezesowi trzeba dać zawsze kredyt zaufania, zatem szybko rozmowy z Andrzejem Mulawą nie przeprowadzę.

Nowy prezes (czy raczej p.o. prezesa - różne źródła różnie mówią) ma dość spore doświadczenie w branży transportowej. Wcześniej przez wiele lat zajmował czołowe stanowiska w PKP LHS. Wieść niesie, że kiedy rozgrywały się batalie o wchłonięcie spółki przez PKP Cargo, Mulawa twardo się im sprzeciwiał. Pracował zresztą w kilku innych miejscach, w niektórych przypadkach już nieistniejących. Poza tym jest to człowiek znany ze swej niegdysiejszej aktywności w naszym środowisku politycznym. Kiedyś redaktor Wojciech Kowalczyk ironizował, że gdyby organizowano wybory miss mokrego podkoszulka, to Andrzej Mulawa też stanąłby na starcie. Większość z wyborczych inicjatyw naszego bohatera nie kończyła się wprawdzie powodzeniem, ale wielu mieszkańców kojarzy go bezbłędnie.

Mulawie udało się to, czego nie dokonał jego poprzednik - zjednał sobie załogę, która o Andrzeju Sokole nie wypowiada się dobrze. Nie tylko z tego powodu, że ponoć wziął na odchodne solidną odprawę przy jednoczesnym cięciu pensji podwładnych. Rozmawiałem z nim tylko raz w życiu i z miejsca odniosłem wrażenie, że jest to człowiek ciężki w codziennym obcowaniu. Taki co może i ma rację, ale wykłada ją w sposób, który każdego przyprawia o zgrzyt zębów. W tej sytuacji nie miał najmniejszych szans przedrzeć się ze swoimi - i tak kontrowersyjnymi - pomysłami. Ogółu spraw nie poprawiła też historia z rezygnacją prezesa Sokoła ze stanowiska i szybkim cofnięciem tej decyzji.

Problem w tym, że jak prześledzi się pomysły obecnego sternika zamojskiego PKS-u, to nie widać w nich zbytnio konstruktywnego myślenia. Jeśli prezes Tadeusz Kuna chciał sprzedać cały teren dworca autobusowego, a dworzec jako taki przenieść do bazy firmy, co zupełnie mu się nie udało, to śmiem twierdzić, że koncepcja sprzedaży dworca z pozostawieniem na nim funkcji typowo dworcowych (acz słuszna) skończy się tym samym. Nie przekonują mnie argumenty Andrzeja Mulawy, że odbierał już telefony od osób zainteresowanych transakcją. Tadeusz Kuna mówił dokładnie to samo, a nawet wymienił konkretnie jeden z owych podmiotów. Później dwa razy okazało się, że dworca nikt kupić nie chce i firma została z coraz większymi długami. Nieco lepiej wydaje mi się, że wygląda sprawa sprzedaży bazy przy ulicy Sadowej. Jeśli bez niej PKS naprawdę sobie poradzi, to w porządku. Moim zdaniem tutaj prędzej pojawią się prawdziwi kupcy.

Jednakże im dłużej myślę nad kwestią PKS-u Zamość, tym coraz bardziej zastanawia mnie pewna rzecz. W mediach podkreśla się, że jest to przewoźnik nieoceniony przy dowozie dzieci do szkół i to jest w dużej mierze prawda. Niestety oznacza też ona, że okres wakacji jest dla tej spółki czasem olbrzymiej posuchy. Tymczasem wcale nie jest tak, że w naszym regionie panuje wtenczas komunikacyjny zastój. Wręcz przeciwnie, ruch turystyczny mamy naprawdę duży.

Tyle, że nie jest on dobrze wykorzystywany przez żadnego przewoźnika. Ludzie zajmujący się transportem publicznym w regionie wskazują jasno na fakt, że komunikacja pomiędzy poszczególnymi miejscowościami turystycznymi na Roztoczu zwyczajnie leży. Nie bez powodu podczas ostatnich wakacji sporo osób zakwaterowanych na przykład w Zwierzyńcu wykorzystywało możliwość podróży szynobusem, aby odwiedzić choćby Susiec lub Bełżec. Może zatem PKS Zamość zacząłby tworzyć sensowniejsze rozkłady jazdy, aby wypełnić tę lukę, której busy jakimś cudem nie wypełniły?

Tak czy owak prezesowi życzę powodzenia. W ratowaniu spółki oczywiście.