Lubię czasami włączyć sobie wieczorem kanał TVP Historia, gdzie emitowane są archiwalne wydania "Dziennika Telewizyjnego". Dodajmy, że zgodne z aktualnym dniem. Jeśli zatem mieliśmy na przykład datę 27 listopada 2011 roku, to mogliśmy wtedy obejrzeć wydanie "DTV" z 27 listopada roku 1984. To bardzo pouczająca lekcja, zwłaszcza dla młodego pokolenia. Lekcja dwojaka. Z jednej strony bowiem mamy tam do czynienia z niebywałą propagandą i to głoszoną wprost, z drugiej jednak w trakcie oglądania nachodzi człowieka refleksja, że gdyby z obecne wydania serwisów informacyjnych (zwłaszcza to, które równolegle emituje jedna z telewizji) pozbawić wszystkich nowinek technicznych wynalezionych lub wprowadzonych do telewizji w ciągu tych niemal trzech dekad, to ogólny przekaz byłby właściwie identyczny. Zastanawiam się nawet jakim cudem kierownictwo TVP dopuszcza do tego, by emisje "DTV" były opatrzone słowem "POWTÓRKA". Wiem, chodzi o to, że ten archiwalny program puszczany jest również rano, ale umówmy się - żadnego znaczenia to nie ma. Obstawiam raczej, że po prostu ktoś się nieźle z naszego rządu nabija albo przeciwnie - to na wszelki wypadek, aby nikt się nie pomylił.

Nie przypadkiem piszę o "Dzienniku...". Oglądając ten program chwilami faktycznie ma się wrażenie, że ówczesna władza autentycznie troszczyła się o swych obywateli. Co prawda nie sposób było ukryć, że zarazem ma ich za kompletnych idiotów, ale jedno nie wykluczało drugiego. "DTV" pełen był materiałów o najróżniejszych konsultacjach społecznych, których efektem miała być "optymalizacja reform". Oczywiście z gruntu było wiadomo, że żadnej optymalizacji nie będzie, bo partia wie wszystko najlepiej, ale takie szopki urządzano stale. Dziś władza czyni bardzo podobnie. Chodzi mi oczywiście o reformę emerytalną, czyli plany zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn do 67 lat. Jesteśmy właśnie w trakcie identycznych konsultacji, jak w czasach słusznie minionych. Premier spotyka się z tą i ową grupą, wysłuchuje uwag i kontrpropozycji, ale powtarza, że to wszystko jest dla picu i bardziej chodzi o to, by społeczeństwo uświadomiło sobie o jakie prosi głupoty i jak wielkim dobrodziejstwem jest władza tak o nie dbająca. Politycznie też jest już posprzątane, bo albo PSL zgodzi się na warunki premiera, albo PO zmieni koalicjanta. Obstawiam, że stanie się to pierwsze, na czym ludowcy i tak nie stracą. Robili już gorsze rzeczy i lud im wspaniałomyślnie wybaczył albo po prostu nie przyjął do wiadomości, że "siła tradycji" robi ich w konia. Przyznam, że o samej reformie nie mam zdania. Albo inaczej: nie wiem jak można inaczej wybrnąć z problemu dołującego systemu emerytalnego przy jednoczesnym utrzymaniu jego obecnych zasad. Gdyby zapytać zwykłych ludzi czym jest emerytura, to podejrzewam, iż mało kto powiedziałby, że wypłatą środków, które kiedyś dana osoba gromadziła podczas pracy. Raczej przewijałoby się słowo "świadczenie", czyli coś, co w gruncie rzeczy jest tylko dobrą wolą ze strony państwa. Ono może wypłacić pieniądze, które ktoś wcześniej jemu oddawał, ale nie musi. Przyznają Państwo, że trudno wtedy prowadzić jakąkolwiek merytoryczną dyskusję. Niektórzy wprawdzie nawet potwierdzą, że reforma systemu z 1999 roku zakładała inne pojęcie emerytury, ale i tak zbyt wiele z tego nie wyszło.

Od tego momentu sprawa jest już prosta. Skoro emerytura nie jest realizowaniem wcześniejszej polityki odkładania na starość, tylko świadczeniem państwowym wypłacanym z tego, co zabierze się obecnie pracującym, system można już modelować dowolnie. Wtedy rzeczywiście nieuchronne staje się podwyższenie wieku emerytalnego.

Aby je uzasadnić, władza ucieka się do różnych metod. Stąd słyszymy o trosce o wysokość emerytur, a w skrajnych przypadkach o "zapewnieniu bezpieczeństwa wypłacie bieżących świadczeń" przy "większej obecnie przeciętnej długości życia", co wymaga "konieczności przepracowania większej liczby lat". Wielu taka argumentacja szczerze przekonuje.

I może nawet niektórzy z nich dochodzą do oczywistej konkluzji, której jednak już na głos nie wypowiadają. Uczynię to zatem za nich - chodzi wyłącznie o to, by maksymalnie skrócić czas pobierania emerytury.

Mogą się Państwo ze mną zgodzić albo nie, lecz moim zdaniem właśnie to jest w całym tym systemie najbardziej perfidne. W pełni legalnie funkcjonuje machina polegająca na okradaniu ludzi z owoców ich pracy. Okradaniu, bo celem działania tej maszynerii jest minimalizm w zwrocie zabranych środków, a najlepiej niezwracanie niczego. Nie można się z niej wywinąć.

Oczywiście "konsultacje społeczne" nie przewidują rozmów na ten zasadniczy temat.