Czemu naszemu regionowi brakuje? Wiele elementów można tu wymienić, na przykład drogi szybkiego ruchu z Lublina do Warszawy, nowoczesnego stadionu, w ogóle lepszej infrastruktury drogowej, nowych inwestycji przemysłowych, lepszego wykorzystania obecnego potencjału... Lista jest długa i zapewne będzie jeszcze dłuższa. Nie ulega jednak wątpliwości, że rzeczą bez której Lubelszczyzna nie ruszy, czyli de facto się cofnie, jest lotnisko.

Ba! Ale do takich wniosków włodarze doszli już dawno! Potem jednak już było gorzej. Najpierw trzeba było ustalić formę portu lotniczego. Jednym się marzyły połączenia międzynarodowe z Frankfurtem, Londynem czy Dublinem, a inni woleli poprzestać na lotach do Gdańska, Poznania czy innych Katowic. Do tego doszła kwestia lokalizacji. Po długich namysłach zostały dwie - Niedźwiada pod Lubartowem i Świdnik pod Lublinem. Przynajmniej od kilku lat toczyła się na ten temat intensywna debata. Pod koniec roku wydawało się, że realną opcją są lotniska w obu tych miejscach. Głoszono tak i z prawa, i z lewa. W końcu jednak postanowiono o wyborze Świdnika, pomimo uprzedniego wykupu gruntów w Niedźwiadzie. Wyrażano nadzieję, że mimo licznych wad, w postaci choćby braku możliwości późniejszej rozbudowy, dobrze, iż coś w tej sprawie wiadomo i może wreszcie sprawa ruszy.

Nie ruszy. Prorokowałem to nieśmiało w lutym i niestety - susły perełkowane robią swoje i inwestycję zablokują na kolejne lata. Trzeba je przenieść w inne miejsce i można to robić tylko latem. Z jakichś powodów w tym roku to jest niemożliwe.
To jednak nie koniec. Poczciwe zwierzątka stały się przyczyną objęcia obszaru przyszłego (?) lotniska sławetnym programem Natura 2000. Co to oznacza, możemy się przekonać na przykładzie Doliny Rospudy. Wprawdzie jeszcze żaden ekolog się do susła nie przykuł, ale przepisy stanowią wyraźnie, że Komisja Europejska ma sześć lat od złożenia stosownego wniosku na wyrażenie zgody na inwestycję. Teoretycznie zatem możemy sobie poczekać do 2011 roku (wniosek złożono w roku 2005) i to bez gwarancji, że pozwolenie zostanie wydane.

To już się jednak staje denerwujące, mówiąc nader delikatnie. O Naturze 2000 wiedziano od dawna, a jednak nie zrobiono z tym dosłownie nic! Mało tego - mydlono nam oczy niebywałymi perspektywami rozwoju. Teraz, gdy wychodzi na jaw oczywista lipa, zaczyna się delikatne szukanie wyjścia z twarzą. Tylko co z tego? Paradoksalnie największy żal mają chyba mieszkańcy tych dalszych od Lublina stron. Wiecie Państwo gdzie jest najbliższe lotnisko pasażerskie od naszego miasta? We Lwowie! I co ciekawe coraz więcej osób właśnie tam od nas jedzie na dalsze wojaże drogą powietrzną. Port w Niedźwiadzie byłby porównywalnie blisko, a w opcji świdnickiej na pewno wielu pasażerów pochodziłoby z naszych ziem. O ile, rzecz jasna, mogłyby tam lądować samoloty tanich linii, a to nie byłoby ponoć pewne, choć zapowiedzi pierwotne były również odmienne.

No to może tym bardziej zewrzyjmy szeregi, by lotnisko pasażerskie powstało w Mokrem? Tak, wiem o kolejnych przeszkodach natury formalnej, jakie pojawiają się w niemal każdym momencie załatwiania nawet obecnych spraw. Mam jednak wrażenie, że nasi włodarze są bardziej zdeterminowani, niż ci z władz wojewódzkich i moglibyśmy dochować się szybciej takiej inwestycji pod Zamościem, aniżeli pod Lublinem.
O ile znów na szczeblu wojewódzkim komuś nie odbije i nie zablokuje się nam funduszy na ten cel.