37. ZLT: Tajemnica "Żółtej strzały"

Metaforą do pokazania "człowieka postradzieckiego" i życia w państwie po upadku socjalizmu dla Wiktora Pielewina stał się pędzący pociąg "Żółta strzała". Spektakl "Żółta strzała" Studia Teatralnego "Koło", ze wspaniałą rolą Agaty Buzek, wystawiono podczas 37. Zamojskiego Lata Teatralnego (7.07.).

Z głośników płyną dźwięki rosyjskiej piosenki. Na scenie widzimy wagon pociągu. Jedzie przez świat bez zatrzymywania się i odcina pasażerów ode tego co jest poza oknami wagonu. Toczy się w nim normalne życie. Ludzie kochają się, robią interesy, grają w karty, rodzą się i umierają. Prowadzą dysputy filozoficzne, rozważania o poezji, a nawet planują wyjście do teatru.

Pociągiem jadą ludzie pogodzeni ze swoim losem. Nie mają większych aspiracji. Dla Anny (Agata Buzek) pracującej w wagonie restauracyjnym największym marzeniem jest aby kiedyś znaleźć się w wagonie z miejscami do siedzenia. Jest tylko jeden indywidualista, Andriej, który nie poddaje się regułom życia ustalonym w pociągu.

Od pierwszych scen i słów za metaforę uzna tę sztukę publiczność. Bo przecież nie o jazdę pociągiem tu chodzi, chociaż pociąg dla olbrzymiego kraju, jakim jest Rosja, to podstawowy środek komunikacji. Tu każda kwestia, każda scena skłania do refleksji. Jazda pociągiem wraz z jego teatralnymi pasażerami staje się niezwykle fascynująca, chociaż także niepokojąca. To też zapewne widz zadaje sobie pytanie, podobne do tego, które pada ze sceny: "Zastanawiał się pan dokąd my jedziemy?"

Reżyser i aktorzy/pasażerowie dokonują niemożliwego - wciągają widza do swojej podróży. Publiczność zaczyna żyć życiem podróżnych ciekawa ich tajemnicy i celu podróży, ciekawa ich dramatu. A może sensu takiego życia? I kolejne pytania - czy my jesteśmy, tak samo jak ci w pociągu, skazani na wieczne tułanie się po różnych przedziałach pociągu/życia? I czy jest coś poza oknami "Żółtej strzały"? Andrejowi udało się opuścić wagon, bo jak powiedział jego współpasażer/mentor: "żeby wysiąść z pociągu potrzebny jest ważny bilet". Tylko czy wszyscy posiadamy takie bilety na życie "nieograniczone ścianami wagonu pociągu" i czy jesteśmy zdeterminowani go opuścić? Jest jeszcze jedna ważna kwestia ze sztuki: "Żadnego szczęścia nie ma. Jest tylko świadomość szczęścia, a innymi słowy, jest tylko świadomość".

Na scenie Zamojskiego Domu Kultury można było zobaczyć wspaniała grę aktorską. Obok Agaty Buzek, w spektaklu wystąpili: Sławomir Grzymkowski, Wiktor Korzeniewski, Paweł Koślik, Łukasz Lewandowski, Antoni Ferency. Spektakl znakomicie wyreżyserował Igor Gorzkowski.

***

Teresa Madej - Wziął pan na warsztat Rosję? To duże wyzwanie dla reżysera.

Igor Gorzkowski - Wykorzystałem opowiadanie rosyjskiego pisarza Wiktora Pielewina. Myślę, że sama przenośnia, która jest w tym opowiadaniu to już jest bardzo pojemna metafora teatralna. A też lubię takie wyzwania, w których stwarzamy w rzeczywistości, a wydawało się, że wyzwanie jakim jest wyobrażenie sobie życia kiedy żyje się tylko w pociągu - to już jest taka teatralna sytuacja.

Teresa Madej - Trochę to dołujące, choć ostatnia scena stanowi promyk nadziei.

Igor Gorzkowski - Tak. Dajemy szansę bohaterowi w tym spektaklu. Wiemy, że opuszcza on pociąg. Co spotyka go dalej? Tutaj zostawiamy tę kwestię otwartą. Już w głowie widza powinno się to rozwinąć.

Teresa Madej - Ale tu przecież nie chodzi tylko o Rosję, to nie jest tylko metafora tego kraju? Czy chodzi o nas wszystkich?

Igor Gorzkowski - Rosjanie podróżują pociągami całymi dniami, tygodniami. To wielki kraj. Na pewno też jest tam inny stosunek do tych podróży kolejowych. Ale myślę, że to jest bardzo pojemna metafora, że jest to uniwersalne i dotyczy nas wszystkich. Ta sytuacja, że żyjemy w kręgu rutynowych działań, nie bardzo dostrzegamy, że coś jest poza tym oknem pociągu. To dotyczy nas wszystkich.

Teresa Madej - Gratuluję. Znakomita sztuka i gra aktorów.

Igor Gorzkowski - To bardzo studyjna praca, w bardzo fajnym zespole. Myślę, że czuć po kolegach potrzebę tego spektaklu. Gramy go już od trzech lat, zagraliśmy kilkadziesiąt razy, ale on jest za każdym razem dla nas świętem, tzn. granie tego spektaklu.

Teresa Madej - Dla nas to także było dziś święto. Dziękuję bardzo.

Igor Gorzkowski - Dziękuję bardzo.

Portal Zamość online był partnerem medialnym 37. Zamojskiego Lata Teatralnego

Zobacz podobne:
     37. ZLT: Marzenia "Pomiędzy Niebem a Ziemią" / 2012-07-15
     Lato Teatralne Młodych na 37. ZLT / 2012-07-12
     37. ZLT: "Requiem" nie tylko dla Gospodyni / 2012-07-11
     Misteryjna przygoda - rozmowa ze Zdzisławem Wardejnem / 2012-07-11
     37. ZLT: Interaktywne Lalki Pana Pejo z Rosji / 2012-07-09
     Głosuj na najlepszy spektakl 37. Zamojskiego Lata Teatralnego / 2012-07-08
     10 lat Szkoły Machulskich z ZLT / 2012-07-05
     37. ZLT: Litania do sumienia / 2012-06-29
     37. ZLT: "A koziołek wziął tobołek..." / 2012-06-26
     37. ZLT: "Przygody Koziołka Matołka" - zmiany w programie / 2012-06-25
     37. ZLT: "Przygoda" w imię miłości / 2012-06-24
     37. ZLT: Skazany na teatr - rozmowa z prof. Janem Englertem / 2012-06-23
     37. ZLT: Fortepianom śmierć / 2012-06-21
     Trzy tygodnie z teatrem w Zamościu - rozmowa z Januszem Nowosadem / 2012-06-16
     VII Letnie Spotkania Muzyczno-Poetyckie / 2012-06-14
     Przegląd "Wokół teatru" / 2012-06-14
     Spektakle 37. ZLT - "PRZYGODA" / 2012-06-11
     Spektakle 37. ZLT - "SALTO MORTALE" / 2012-06-11
     37. ZAMOJSKIE LATO TEATRALNE - program / 2012-06-03
     Gwiazdorskie 37. Zamojskie Lato Teatralne / 2012-05-15

Warto przeczytać:

[do góry]