Mija rok - jak nie ma Go z nami. Ś.P. Stanisław Pyra Piro - nasz przyjaciel, emanacja ducha, fenomen zamojskiego środowiska plastycznego odszedł do piękniejszego ze światów.

Nietuzinkowego Artystę wspomina Jerzy Tyburski, dyrektor BWA Galerii Zamojskiej.

- Był tu chwilowo, nie wiadomo skąd, jakby przejazdem. Z wielką misją tworzenia, kreatywności, serdeczności a przede wszystkim niesienia dobra, czym tak zachwycił tutejsze środowisko. Znalazł schronienie w naszej galerii,odwdzięczając się bogactwem niezwykłej osobowości. Słuchali Go zarówno najmłodsi, podczas "Seansów rysunkowych" i prezentacji czarodziejsko powstających grafik czy rysunków, jak i dorośli - gdy wcielał w życie idee "Miasta bez chorób" i cywilizacji miłości.

Pamiętamy też te niekończące się dyskusje o sztuce i życiu, prowadzone w galerii przy okazji wernisaży, spotkań z artystami. Były jak terapia u najlepszego przyjaciela. Często się pojawia - bo żyje w nas...

Przypominając niezwykłą postać erudyty, filozofa i poety prezentujemy Państwu jeden z ostatnich Jego sonetów.

Do L

Tak długo trzeba mi było czekać
na to spotkanie,
i jesteś
Jak słoneczko
Jak kwiat w ogrodzie
Jak Mozarta "Muzyka na wodzie"
Ale pragnę widzieć Cię co dzień
I kiedyś tak właśnie się stanie

Choćbyś była Bóg wie jak daleko-
z najdalszego wrócisz
        do mnie daleka
Strumykiem znikniesz mi z oczu
wrócisz zachłanną rzeką
Choćbym
        wiecznie
                na Ciebie
                        miał czekać.