Dziś (17.05.) zmarł w Rzeszowie w wieku 82 lat profesor Wiktor Zin, znany architekt i rysownik pochodzący z Hrubieszowa.

Jeszcze rano przygotowywał się do zajęć ze studentami na rzeszowskiej WSIiZ. Mimo natychmiastowej akcji reanimacyjnej nie udało się go uratować.

Telewidzom znany był z popularnych programów "Piórkiem i Węglem". Piórkiem i węglem malował również zabytki architektury Zamościa. Był autorem między innymi znanych książek - albumów poświęconych architekturze i urodzie polskiego krajobrazu z cyklu "Piękno nie dostrzegane".

Wśród wydawnictw "Opowieści o polskich kapliczkach. Piórkiem i węglem" - piękny kolorowy album zawierający zdjęcia i rysunki polskich kapliczek.

"Od pół wieku utrwalałem w rysunkach i pracach malarskich kapliczki i wiejskie cmentarze. Z tych ilustracji uformował się zbiór często nieistniejących już obiektów, które należało uwiecznić. Zadziwiające jest to, że nawet obecnie, gdy zaistniała pełna wolność dla ludzi wierzących, kapliczki giną niemal na naszych oczach, z miesiąca na miesiąc jest ich mniej. Dlaczego? Żyjemy oto w czasch niespotykanych wcześniej zmian, zarówno w otaczającym nas świecie, jak i kryteriach określających wartości moralne. Marksizm głosił, że zmiany ilościowe doprowadzają w konsekwencji do zmian jakościowych. W istocie dzieje się wręcz odwrotnie. Oto zmiany jakości życia doprowadziły do tego, że historyk, któremu przypadnie w udziale opisać naszą epokę pogranicza stuleci, będzie musiał raz po raz używać przymiotnika "masowy" - ze wstępu do wydawnictwa.

Wiktor Zin był także twórcą scenografii do spektakli i oper, autorem akwareli oraz licznych publikacji naukowych.

Absolwent Politechniki Krakowskiej, następnie asystent, adiunkt i docent tej uczelni. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymał w 1979 roku. Był zatrudniony kolejno w: Instytucie Historii Architektury i Konserwacji Zabytków na stanowisku dyrektora, w latach 1958-1964 był głównym architektem Krakowa. Był dziekanem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, kierownikiem badań Staromiejskiego Zespołu Krakowa, przewodniczącym Krakowskiej Komisji Konserwatorskiej.

Ponadto do 1981 roku Zin był Wiceministrem Kultury i Sztuki i Generalnym Konserwatorem Zabytków. Następnie objął przewodnictwo reaktywowanego przez siebie Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. Przewodniczył również Międzyresortowej Komisji ds. Rewaloryzacji Zabytkowych Zespołów Miejskich. Był także autorem wielu projektów architektonicznych i konserwatorskich, między innymi: odtworzenia odkrytych piwnic w wieży ratuszowej w Krakowie i przebudowy architektonicznej organów w cudownej kaplicy na Jasnej Górze. Wieloletni członek rady SARP, przewodniczący Towarzystwa Opieki nad Zabytkami.

28 stycznia 1998 r. Politechnika Krakowska przyznała mu tytuł doktora honoris causa.

Wszystkim będzie brakować jego czaru i uroku jaki roztaczał malując piórkiem i słowem. Ten znakomity rysownik i gawędziarz tak samo urokliwie malował stare przydrożne kapliczki jak i wizerunki Wawelu - po mistrzowsku. Nikt tak już nie namaluje.