Zanim przejdę do meritum dzisiejszego felietonu chciałbym Państwu podziękować za wyrazy poparcia dla mojego pomysłu z tekstu sprzed tygodnia. Cieszę się, że tych, którzy chcieliby zobaczyć na Rynku Wielkim zawody szermiercze, jest więcej i mam nadzieję, że nie skończy się tylko na moim apelu. Myślę, że warto się postarać, a organizatorom gali MMA chcę powiedzieć, że widziałbym takową po prostu w hali sportowej.

Dziś zaś nawiążę do informacji, która obiegła lokalne media, a dotyczy zamojskiej piłki nożnej. Wygląda na to, że chwila, w której naszym głównym reprezentantem na ligowym szczeblu będzie Fundacja Klub Sportowy Hetman Zamość, jest coraz bliżej. W ostatni piątek odbyło się Nadzwyczajne Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze Członków AMSPN Hetman Zamość, podczas którego zapadły dwie ważne decyzje. Pierwsza uchwała oddzieliła w strukturze klubu sekcję seniorów i juniorów starszych. Dzięki przyjęciu drugiej uchwały można już szykować się do przejęcia sekcji seniorskiej przez Fundację Klub Sportowy Hetman Zamość. Innymi słowy, po niemal siedmiu latach od ostatniego oficjalnego meczu Klubu Sportowego Hetman Zamość pojawiła się duża szansa, że twór o podobnej nazwie (być może ze starymi insygniami, bo takie przynajmniej były zamierzenia pomysłodawców) znowu zagości na piłkarskiej mapie Polski.

Zdaję sobie sprawę, że używam języka, który nie wszystkim przypadnie do gustu. Zdążyłem się zresztą przyzwyczaić, że bywając na meczach AMSPN-u Hetmana z jednej strony stykałem się z ostrą krytyką ze strony zwolenników prawdziwego KS-u (bo tacy - jak przynajmniej twierdzili - na AMSPN nie chodzili, gdyż to wstyd i hańba), a z drugiej zawsze podkreślałem, że AMSPN to nie to samo, co było. Na stadion chodziłem jako zamościanin spragniony piłki nożnej na jak najwyższym poziomie, który zarazem widział jak bardzo ten eksperyment wyborczy Marcina Zamoyskiego - bo taka w istocie była geneza powołania seniorskiej drużyny AMSPN-u Hetmana w 2010 roku - okazywał się pomyłką. Z tego powodu cieszę się, że wracamy do bardziej naturalnego stanu rzeczy.

Co oczywiście nie znaczy, że przejęcie przez fundację zespołu oraz miejsca w lidze od AMSPN-u stanowi panaceum na całe zło. Przeciwnie, patrząc na wszystko od strony całkowicie obiektywnej, w zasadzie zaczynamy wszystko od nowa. Gra w IV lidze lubelskiej z pewnością nie może być odzwierciedleniem ambicji klubu, który jeszcze na początku obecnego stulecia grał na drugim szczeblu rozgrywkowym w Polsce. Poziom trzeci stanowi według mnie minimum przyzwoitości, niemniej dążąc do niego musimy pamiętać dlaczego tamta sytuacja się nie utrzymała, a tym samym na jakich zasadach nowy podmiot musi działać, aby nawiązać do największych sukcesów KS-u. Miejmy nadzieję, że przede wszystkim będą to solidne podstawy finansowe, a przynajmniej brak zadłużania się. Rzecz kolejna - KS w latach swojej świetności stanowił magnes dla ludności całego regionu, która tłumnie przyjeżdżała na mecze do Zamościa. Przekładało się to na zainteresowanie grą dla naszej drużyny wśród młodych chłopaków spod Hrubieszowa, Tomaszowa czy Biłgoraja. Dziś jest dużo trudniej przekonać młodzież do gry samą tradycją, ale nie jest to rzecz niemożliwa. Najważniejsze, aby w lokalnej społeczności zapanowała wreszcie zgoda co do tego, że Fundacja KS Hetman jest klubem, któremu warto kibicować.

Takie podejście powinno przełożyć się na wsparcie nie tylko ze strony samorządu Zamościa i spółek miejskich, na czym niestety AMSPN bazował, ale także podmiotów prywatnych. Jesteśmy jednak dopiero na samym początku drogi, która w tym momencie wciąż ma jeszcze wiele nie do końca znanych nam zakrętów.