Dyplomy 2017: "Historia ciszy..." i "Światło odnowy"

W BWA Galeria Zamojska prezentowana jest wystawa prac dyplomowych uczniów Liceum Plastycznego im. B. Morando. Prac, będących wynikiem czteroletniej nauki młodzieży utalentowanej artystycznie. Prace z fotografii artystycznej Julii Dackiej i Katarzyny Stanisławek to istne dzieła sztuki.

Uczennice "plastyka" - Julia Dacka, która obroniła "na szóstkę" pracę pt.: "Historia ciszy - Posiadłości Zamoyskich" z specjalizacji fotografia artystyczna oraz Katarzyna Stanisławek z pracą pt.: "Światło odnowy" - także ocenioną celująco - świadome ważnej chwili w ich przyszłej drodze artystycznej - opowiedziały o swoich inspiracjach, procesie twórczym oraz wsparciu, jakie otrzymywały w czasie realizacji swoich prac dyplomowych. Ich opowieści cechuje dojrzałość, piękne emocje, autentyczna radość z tworzenia sztuki oraz wyraźna satysfakcja z wykonanych prac, prac niezwykłych.

"Światło odnowy"

Teresa Madej - Jak to się dzieje, że dziewczyny kochają samochody i konie mechaniczne?

Katarzyna Stanisławek: -Pomysł zrodził się z tego, że mój tato jest mechanikiem. I po prostu zaraził mnie tym i zainspirował. Miałam dostęp do dużych, fajnych samochodów. Wpadłam na pomysł, żeby stare auta, stare złomy "odnowić" światłem i nadać im drugie życie. Jest też traktor - rodzinny, dziadzio mi udostępnił. Chodziło mi o ich "ożywienie" i efekt jest taki, jaki zamierzyłam. Kręta, długa droga była do tych prac, ale efekt mi się podoba.

-Czy to jest tak, że te stare samochody pomalowała pani sprayem i potem zrobiła pani zdjęcia?

Katarzyna Stanisławek: -To tak wygląda, ale długi czas naświetlania i latarki, latarki, latarki, i bieganie. To jest zasługa światła latarki, a wygląda jak spray. Na statywie ustawiałam aparat, długi czas naświetlania i migawka 10 sec., 20, 30. I chodziłam z latarką i "malowałam" jak sprayem. "Malowałam" światłem latarki.

-Na zdjęciach wygląda to tak, jak by pani była w kilku miejscach na raz.

Katarzyna Stanisławek: -Ustawiłam aparat np. na 30 sec. i było "pyk", i ja obleciałam w 30 sec. samochód i wtedy migawka się zamknęła i zamknęło się całe zdjęcie.

-A nie chciała pani, aby migawka złapała również panią, takiego ducha opiekuńczego tej odnowy?

Katarzyna Stanisławek: -Próbowałam, gdzieniegdzie są nawet widoczne moje stopy. Cieszę się, że tak to wyszło, że nikt nie powie od razu, że to dziewczyna robiła. A o to chodziło.

-Sądzę, że tylko dziewczyna mogła stworzyć pracę o takim tytule. Taką z duszą i kolorową.

Katarzyna Stanisławek: -Tutaj jeszcze kolory przemawiają do widza. Początkowo miało to być w kolorach czarno-białych, ale myślę, że nie byłoby takiego efektu. Na jednej udało mi się dodatkowo, że zachodził zmrok i jeszcze uchwyciłam światło. Najpierw miała być koncepcja, że czarno będzie z tyłu, ale tak jest lepiej.

-Te prace to gotowe reklamy, wystarczy dorzucić logo/markę traktora i rewelacyjna reklama Ursusa.

Katarzyna Stanisławek: -I hasło "Nowe życie Ursusa".

-To jest doskonała praca dyplomowa. Jakie są pani dalsze plany?

Katarzyna Stanisławek: - Planowałam na grafikę artystyczną... Sądzę, że się uda na UMCS w Lublinie.

-Jeszcze raz gratuluję.

Katarzyna Stanisławek: - Dziękuję bardzo.

"Historia ciszy - Posiadłości Zamoyskich"

Teresa Madej - Przyznam, że już po wejściu na salę wystawową, w której prezentowana jest pani praca, jedyna myśl jaka przychodzi do głowy - to "mistrzostwo świata".

Julia Dacka: -Bardzo mi miło. To zwykłe zdjęcia.

- Nie są zwykłe, są niezwykłe, a ta szafa ze zdjęciami to pamiątka przeszłości dawnych dworów...

Julia Dacka: -Ku pamięci.

-Jak się narodził pomysł?

Julia Dacka: -Pomysł narodził się z sentymentu do czasów dwudziestolecia międzywojennego i do architektury, jaka są dwory i pałace. Dlaczego Państwo Zamoyscy? Bo jest najbliżej, i dlaczego nie? Chodzi o czasy, w jakich ci ludzie byli kształtowani, jaka była wówczas kultura, jakie mieli wartości i co wyznawali., bo to było zupełnie co innego. Było, uważam, że lepiej było, ale nie jestem w stanie stwierdzić, bo nie żyłam w tamtych czasach. Wracając do - dlaczego Rodziny Zamoyskich - dlatego, że najbliżej, dlatego, że chciałam się "dotknąć" regionu. I miałem tę przyjemność, że pan Bełech pozwolił na kontakt z Panem Marcinem Zamoyskim. Pan Zamoyski powiedział mi gdzie mogę pojechać. Klemensów był mi już znany wcześniej. Jak zaczęły się rozmowy odnośnie mojego dyplomu, to na pierwszą konsultacje przyniosłam zdjęcie Klemensowa, które powstało latem i wtedy komisja powiedziała: -To, i nic innego.

-Jest więc na fotografiach: Klemensów, Rózin, Zwierzyniec, pałac Błękitny w Warszawie i Łabunie. Te zdjęcia są zrobione współcześnie tylko zrobione starą techniką. Ramy tej szafy bardzo mi odpowiadały, więc szukałam odpowiedniej barwy i tonowałam te zdjęcia, żeby uzyskać kolor szafy, wręcz słoje drewna, bo to miało przenieść widza w inne czasy. I rama w dosłownym sensie. Leżenie zdjęć przez dłuższy okres w odczynnikach, czasami po dwie doby, potem były płukanie i ponownie w odczynnikach. One dojrzewały, ten kolor dojrzewał po woli.

-Powiedz proszę o losach szafy.

Julia Dacka: - ta szafa jest ze starego dworu. Ma 120 lat. Pochodzi z Dworu Ujazdowskiego. Rodzice śmieją się, że tato otrzymał ją z jakiegoś posadu. Na potrzeby pracy, tata ją zwęził. Zostały wyjęte drzwi i plecy szafy, aby wyeksponować zdjęcia.

- Gratuluję pani pracy dyplomowej. Może tylko szafę mógłby zdobić pani "herb" - pani inicjały, puentą mógłby być także herb Jelita (jeśli nie byłaby to nadinterpretacja/nadużycie).

Julia Dacka: - Bardzo dobra sugestia. Myślę, że przyda mi się na przyszłość i pomyślę nad tym. To byłoby naprowadzenie widza.

- W związku z tym, że nie będzie pani mogła wszystkim widzom opowiedzieć swojej historii, to zdjęcia można podpisać, bo nie wszyscy rozpoznają te pałace.

Julia Dacka: -To dobra uwaga.

-Co planuje pani po maturze?

Julia Dacka: -Zamierzam zdawać do Warszawy na Wydział Sztuki Mediów ASP. Największym marzeniem jest Łódź i Szkoła Filmowa Wydział Fotografii. Ale nie wiem co z tego będzie, bo tam tylko 7 osób dostaje się na rok.

-A nie może pani być w tej siódemce? Z tą "szóstką" to możliwe!

Julia Dacka: -Myślę, że się uda. Dziękuję, bardzo mi miło.

Zobacz podobne:
     Nagrody dla zamościanek w konkursie "Inny Herbert" / 2018-11-25
     Święty Sebastian w Zakątku Leśmiana - skandale w sztuce muszą być / 2018-09-17
     Zapis D'2018, czyli "Dyplom Liceum Plastycznego 2018" / 2018-05-10
     DYPLOM Liceum Plastycznego 2018 / 2018-04-09
     Nagrody na festiwalu herbertowskim dla zamojskich plastyczek / 2018-04-04
     "Słowem malowane" - nagrody dla młodych plastyków / 2017-11-22
     XI Ogólnopolski Plener Malarski "Zamość Perła Renesansu" - wystawa w Synagodze / 2017-06-13
     Mieczysław Kosz - Legenda Jazzu / 2017-05-25
     XII Makroregionalny Przegląd z Rysunku Malarstwa i Rzeźby w zamojskim "Plastyku" / 2017-05-02
     BWA: 21 Dyplomów 2017 / 2017-04-24
     Dyplom 2017 Liceum Plastycznego w BWA Galerii Zamojskiej / 2017-04-19
     Festiwal Herbertowski - nagroda i wyróżnienie dla zamojskich uczennic / 2017-04-11
     "Zabytkowy Zamość" po raz drugi / 2017-04-03
     Bezpłatne warsztaty plastyczne w "Plastyku" / 2017-02-21
     Weronika Biesiaga z "plastyka" z międzynarodową nagrodą / 2016-11-23
     I nagroda w Ogólnopolskim Konkursie Literacko-Plastycznym "Słowem malowane" / 2016-11-22
     Tym razem PLAKAT - na wystawie w Liceum Plastycznym / 2016-11-20
     Więcej niż "Portret" w Liceum Plastycznym / 2016-11-07
     Nauka malowania. Zamość w obrazach młodych adeptów sztuki / 2016-09-29
     "Zamość Perła Renesansu" - wystawa poplenerowa w Synagodze / 2016-06-16

Warto przeczytać:

[do góry]