Trawestując znane powiedzenie o socjalizmie, można stwierdzić, że szkoła dzielnie walczy z problemami nieznanymi poza szkołą. Poniżej kilka myśli, które przyszły mi do głowy, kiedy zacząłem porównywać szkolnictwo z edukacją domową.

1. Mam niestandardowe dzieci. Widzę ich wyjątkowość i nie chcę, aby je standaryzowano.
2. Moje dzieci potrzebują dzieciństwa. Szkoła odbiera dzieciństwo.
3. Moje dzieci rozwijają się zbyt szybko dla szkoły. Szkoła je hamuje.
4. Nie chcę, aby moje dzieci były uczone uznawania autorytetów opartych na tzw. kwalifikacjach.
5. Chcę, aby rozwijały się zgodnie ze swoimi zdolnościami i zainteresowaniami. Nie mogą tracić czasu na niepotrzebne rzeczy.
6. Dzieci powinny jak najwięcej przebywać wśród ludzi, którzy ich mądrze kochają. Najwięcej takich ludzi znajdzie się w domu.
7. Dom jest naturalnym środowiskiem dla dziecka, szkoła - sztucznym.
8. Z reguły nie wolno ufać instytucjom państwowym.
9. Dzieci wychowuje się do dorosłości wśród dorosłych.
10. Prawdziwych przyjaciół poznaje się poza szkołą.
11. Szkoła zawęża horyzonty i tłumi indywidualizm.
12. Dzieci potrzebują poznawania praktycznych umiejętności. Niewiele jest mniej praktycznych miejsc od klasy szkolnej.
13. Poza szkołą dziecko może zgłębiać wiedzę. Szkoła wiedzę spłyca.
14. Ławki szkolne krzywią kręgosłup i wypaczają postawy. Również życiowe.
15. W domu rzadko marnuje się czas, wyjąwszy gapienie się w telewizor.
16. W domu można rozwijać naturalne przyjaźnie na całe życie - z rodzicami i rodzeństwem.
17. Rok w domu nie zaczyna się i nie kończy.
18. W domu dzieci nie mają przerw od myślenia i wakacji od nauki.
19. Dzieci w domu są potrzebne i tak też się czują. W szkole są zbędne. I tak też się czują.
20. W domu dzieci są wychowywane. Szkoła indoktrynuje zgodnie z panującą opcją polityczną.
21. Wypadkowość w szkole przewyższa tę w górnictwie.
22. W domu mogą do woli uczyć się tego, co lubią.
23. Dla dzieci edukowanych w domu możliwy jest miesięczny wyjazd majowy w Beskidy i wrześniowy tydzień nad morzem.
24. Dzieci naturalnie wolą dom od szkoły i rodziców od nauczycieli i nie ma w tym nic złego.
25. W domu można spędzić cały dzień na rysowaniu lub oglądaniu robaczków. Można też cały dzień naprawiać rower. Są to niezwykle pożyteczne zajęcia, które w szkole uznane byłyby za marnowanie czasu.
26. Do domu nie trzeba dojeżdżać autobusem. To oszczędza czas i jest bezpieczne.
27. W domu nie ma złych nauczycieli ani złych uczniów. Dobrzy rodzice nie krzywdzą swoich dzieci ani na to nie pozwalają.
28. W domu nie ma sztucznej ciszy lekcyjnej ani sztucznego hałasu przerwy szkolnej.
29. W domu nie nosi się tornistrów. W domu nosi się potrzebne rzeczy.
30. W domu dziecko może pobyć samo. Żadna szkoła nie daje takiej możliwości.
31. W domu można spokojnie samodzielnie pomyśleć. W szkołach nie ma na to czasu - dzieci muszą odgadnąć to, co myśli nauczyciel.
32. Rodziców można (prawie) zawsze o wszystko zapytać. Można też (prawie) zawsze wszystko im powiedzieć. Robienie tego w szkole rozbija lekcję i wszystkich denerwuje.
33. Jeśli dziecko nie chodzi do szkoły, może spędzić pięć godzin dziennie na basenie. Albo w lesie. Albo grając w piłkę.
34. W domu nie prowadzi się zeszytów. Chyba że są potrzebne.
35. W domu można się wyspać. Chyba, że jest coś ciekawszego do zrobienia. Można też uciąć sobie drzemkę, kiedy organizm jej potrzebuje. W szkole można tylko ziewać, ale tak, aby nauczyciel tego nie zauważył.
36. W domu dziecko nabiera pewności siebie. W szkole pewność siebie jest źle widziana.
37. W domu można rozwiązywać zadania i problemy na różne sposoby. W szkole nie można robić tego szybciej od nauczyciela.
38. Dla dziecka edukowanego w domu świat jest całością. W szkole świat podzielony jest na przedmioty.
39. W domu nie ma jedynek. Ani szóstek. W domu jest normalnie - dzieci uczą się do życia.
40. W domu można pójść do ubikacji bez pozwolenia. Bez pozwolenia można też wstać albo położyć się na podłodze.
41. W domu, wyjąwszy obecność rządowych mediów, nie ma propagandy.
42. W domu są ciekawsze książki.
43. W domu są lepsze zabawki.
44. W domu można bawić się z dziadziusiem i babcią i uczyć się od nich.
45. W domu można pomagać rodzicom. W ogóle można być potrzebnym i użytecznym.
46. W domu nie ma dzwonków na przerwę. Nie ma przerw w ogóle, bo niby od czego?
47. Nauczanie domowe nie ma minimum programowego.
48. W domu można bawić się w szkołę. Tylko po co?
49. Szkoła uczy myśleć jak nauczyciel. Edukacja domowa uczy myśleć.
50. W domu nie ma apeli ku czci. W ogóle w domu czci się właściwe osoby.
51. Szkoła wychowuje pracowników. Dom wychowuje ludzi samodzielnych.
52. Najlepszy uczeń w szkole to taki, który idzie za nauczycielem. W domu uczymy dzieci podążania za Bogiem.
53. W domu nie ma lekcji przysposabiających do życia w rodzinie. W domu jest prawdziwa rodzina.
54. W domu nie ma lekcji przyrody. W domu przyroda jest wszędzie. Matematyka, fizyka i obce języki również.
55. W domu nie ma niepotrzebnego stresu.
56. W domu nie zostaje się na drugi rok.
57. W domu robi się, wyłączając bezmyślne gapienie się w telewizor, sensowne rzeczy.
58. Dziecko w szkole cały dzień marzy o wyjściu z niej. Edukacja domowa spełnia marzenia.
59. W domu dziecko je lepiej. W dodatku je z rodziną.
60. W nauczaniu domowym nie ma pracy domowej, w domu jest zwykła praca.