Po kolei o kolei

Od kilku tygodni toczy się ogólnokrajowa dyskusja na temat szeroko pojętych emerytur pomostowych. Przewijają się przy tym w mediach głównie dwie grupy zawodowe: nauczyciele i kolejarze. Nie wiem co z tego wyniknie, ale do końca roku wszystkie strony zapewne dojdą do porozumienia, choćby dlatego, że po prostu muszą. W innym wypadku na wcześniejsze emerytury nie będzie mógł przechodzić nikt, a na takie coś nie pozwoli sobie żaden związek zawodowy, a i rząd nie zechce być "niewrażliwy społecznie".

Podobnie uchylę się od generalnej odpowiedzi na pytanie po czyjej stronie jest w tym sporze racja. Trudno o to, gdyż nasz system emerytalny jest w ogóle postawiony na głowie i żeby cokolwiek naprawić trzeba zacząć od zupełnych podstaw. Wlicza się w to przede wszystkim jasne stwierdzenie, że emerytura nie jest świadczeniem socjalnym, tylko czymś, na co sobie dany człowiek sam zapracował. Tym samym ma on pełne prawo do przechodzenia na emeryturę wtedy kiedy chce, rzecz jasna z uwzględnieniem tego, że jej wysokość byłaby zależna od ilości odłożonych na ten cel środków. Na takie rozwiązanie jednak nie liczę - wiem gdzie mieszkam...

Jeśli jednak już poruszamy się w tej chorej rzeczywistości, to trzeba się zgodzić, że obecne przywileje emerytalne są nadmiernie rozdęte i trzeba zrobić z nimi jakiś porządek. Nikt mnie bowiem nie przekona, że na przykład praca kasjerki w PKP jest do tego stopnia uciążliwa, że osoba ją wykonująca zasługuje na wcześniejszą emeryturę. Na pewno kasjerki z "Biedronki" są zapracowane w stopniu znacznie większym. Sam bardzo chętnie zostałbym kasjerem na jakimś dworcu. Mogę nawet codziennie wstawać o trzeciej do pracy, nie przeszkadza mi to. A już na pewno w Zamościu, skąd jak wiadomo dziennie odjeżdżają cztery pociągi, a w wakacje nawet trzy. W międzyczasie można sobie spokojnie posiedzieć za okienkiem i cierpliwie liczyć minuty do końca zmiany. Jak zadzwoni klient z jakimś zapytaniem, to można mu odpowiedzieć albo nie, przy czym tę drugą opcję można rozszerzyć o tak zwany ochrzan i oskarżenie delikwenta o chęć zniszczenia Polskich Kolei Państwowych. Żyć, nie umierać!

O kasjerkach piszę nieprzypadkowo, gdyż wiele wskazuje na to, iż od połowy grudnia ich praca na zamojskim dworcu będzie jeszcze mniej wymagająca Wtedy bowiem wchodzi w życie nowy rozkład jazdy. PKP są głuche na logiczne argumenty i nadal dokonują takich zmian niemal w ostatniej chwili przed Bożym Narodzeniem. Że jest to podejście idiotyczne przyznają nawet sami kolejarze, ale najwyraźniej nie mają wystarczającej siły przebicia w centrali. Trudno, będziemy się nadal męczyć, zwłaszcza biorąc pod uwagę konkretne zapisy nowego rozkładu. Obecny jest jeszcze w miarę przejrzysty: najpierw o 5:45 startuje "Hetman", a pociąg do Bydgoszczy wyrusza dopiero półtorej godziny później. Jest więc wystarczająco dużo czasu, by w jedynej czynnej kasie na zamojskim dworcu bilety kupili wpierw podróżni chcący pojechać pierwszym pociągiem, a następnie ci, którzy pragną udać się w kierunku północnym. Nadchodzi jednak kres tej sielanki ponieważ według nieoficjalnego rozkładu odjazd obu wspomnianych pociągów dzielił będzie zaledwie kwadrans!

Powtarzam: są to dopiero wstępne dane, które przed miesiącem dotarły na naszą stację. Niemniej wszyscy moi rozmówcy przyznali, że można się spodziewać jedynie delikatnych korekt. Innymi słowy począwszy od 13 grudnia na zamojskim dworcu kolejowym codziennie między piątą, a szóstą rano będzie można zaobserwować mniejsze lub większe pandemonium. Rzecz jasna bowiem w dalszym ciągu działać będzie tylko jedna kasa, do której kolejki wydłużą się znacznie. Pewnie, że dla danej pani siedzącej za okienkiem będzie to oznaczało konieczność pewnego wzmożenia tempa swej pracy, ale za to szybciej ta robota zostanie zakończona. Jak to wpłynie na samą kolej? Podejrzewam, że kiedy zaczną się zdarzać sytuacje, że ludzie nie zdążą sobie kupić biletów, to zaczną oni wybierać inne środki transportu. Przez to liczba pasażerów pociągów się zmniejszy, a PKP straci kolejne pieniądze.

Na koniec jeszcze dwie sprawy. Pierwsza: tydzień temu poinformowałem, że remont "peronu wyspowego" na zamojskim dworcu ruszył i wszystko wskazuje na to, że rychło się zakończy. Tymczasem dziś już nie jestem tego taki pewien. Peron nadal wyłożony jest kostką tylko do połowy, w pobliżu nie widać jakichkolwiek materiałów budowlanych, które mogłyby zostać użyte do zakończenia prac. I druga: dowiedziałem się rzeczy śmieszno-strasznej. Otóż z naszym dworcem jest tak, że jedna spółka zarządza jego budynkiem głównym, druga peronem, a trzecia resztą dworcowej infrastruktury. Znane przysłowie głosi, że "gdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść". Jakoś dziwnie pasuje mi ono do sytuacji omówionej wyżej.

Zobacz podobne:
     "Problemy i perspektywy kolei na Zamojszczyźnie" odsłona druga / 2012-04-02
     Między nami kolesiami / 2012-03-22
     Mimo wszystko / 2012-03-08
     Inicjatorzy spotkania dot. rozwoju kolei na Zamojszczyźnie wystosowali pismo do marszałka województwa / 2012-01-19
     Rozmawiali o przyszłości kolei na Zamojszczyźnie / 2011-12-23
     Będą sondować przywrócenie pociągu Warszawa - Roztocze - Lwów / 2011-12-10
     Kolejowy pejzaż / 2011-12-08
     Zgłoś uwagi do nowego rozkładu jazdy pociągów / 2011-06-09
     Szynobusy wracają na Roztocze / 2011-05-23
     Młodzi grafficiarze promują zamojską kolej / 2011-05-18
     Na Wielkanoc lub majówkę do Zamościa z Intercity / 2011-04-13
     Zaproponowali rozkład jazdy szynobusów do Lublina / 2011-03-24
     Rozdają ulotki promujące jazdę koleją / 2011-03-20
     Apel o dialog w sprawie połączeń kolejowych / 2011-03-03
     Bezkoleje zakończone - przynajmniej na razie / 2011-02-24
     Województwo wdraża PUK / 2011-01-20
     Szerokie okno czy szeroki gwóźdź? / 2010-12-08
     Kolejowi związkowcy komentują... / 2010-11-14
     Kolej znowu ma wrócić / 2010-11-10
     Mit o szybkiej kolei na Roztoczu / 2010-09-30

Warto przeczytać:

[do góry]