Na miejsce niecodziennego Koncertu kameralnego "Fryderyk Chopin spadkobiercą polskiej i francuskiej kultury muzycznej osiemnastego wielu" Zespołu Instrumentów Dawnych "Altri Stromenti" wybrano BWA Galeria Zamojska (22.05.).

Były dwa powody decyzji Zamojskiego Domu Kultury, organizatora III edycji Zamojskich Muzykalii, w ramach których odbywało się to muzyczne spotkanie. Po pierwsze - to wnętrze zabytkowej kamienicy zwanej Szczebrzeską pochodzi z XVII w. i doskonale wpisywało się w klimat koncertu, a po drugie - założyciel Zespołu Instrumentów Dawnych nie tylko perfekcyjnie opanował grę na barokowych skrzypcach, także w przerwach pomiędzy licznymi występami jako członek Drezdeńskiej Orkiestry barokowej znajduje czas by oddać się sztukom plastycznym. Toteż, uprzedzając nieco fakty wyjawię, że koncert w BWA połączono z wystawą plac malarskich Leszka Firka.

Powróćmy jednak do clue wieczoru. Szczelnie wypełniła się sala zaadoptowana na potrzeby koncertu czterech muzyków i trzeba było dostawić krzesła w następnej. Pomimo tego, że słuchacze nie mogli dojrzeć występującego Zespołu "Altri Stromenti" to trwali w swoich pozycjach do ostatniego dźwięku. Bo i warto było. To zasługa rewelacyjnie dobranego składu, znakomitego repertuaru, wirtuozowskiego wykonania i sympatycznego komentarza Leszka Firka.

Artystów i melomanów z niezwykłą atencją powitał dyrektor Jerzy Tyburski. Podkreślił doniosłość chwili, kiedy dochodzi do romantycznej syntezy sztuk - muzyki, poezji i malarstwa i zaprosił wszystkich na wystawę prac lidera Zespołu już po zakończeniu koncertu.

Leszek Firek przypomniał swoją obecność wraz z Andrzejem Zawiszą na I Muzykaliach w Zamościu. Na III Muzykaliach towarzyszą Firkowi dodatkowo Christopher Mark Caudle - artysta obdarzony szczególnym wyczuciem poszukiwania pięknego tonu, prof. Royal College of Music w Londynie, który wiele lat współpracował z najsławniejszymi zespołami barokowymi w świecie oraz Rafael Przybyła - wykształcony w Akademii Muzycznej w Krakowie oraz w Royal Academy of Music w Londynie (1999 r.), kierownik artystyczny orkiestry barokowej "Camerata Podlaska". Ciekawostką jest fakt, że muzycy grają na instrumentach historycznych, skrzypce i wiolonczela pochodzą z 1763 r. z Francji, obój barokowy z Lipska 1720 r. współfinansowany przez Reichenberg Trust.

Na początek zaproponowano wysłuchanie Poloneza g-moll, skomponowanego przez siedmioletniego Chopina. Zabrzmiał doskonale i trudno było uwierzyć, że stworzył go mały chłopiec. Leszek Firek spieszył wyjaśnić skąd wziął się ten geniusz. Fundamentem dla wybitnego kompozytora byli Bach i francuscy klawesyniści. Oddziaływał na Chopina ten rodzaj melancholii, typ zdobnictwa, barwa instrumentów. Mały Fryderyk zapatrzony był w kompozytorów francuskiego baroku, którzy skupieni wokół króla, uchodzili prawie za świętych i wzajemnie się adorowali. Chopin o tym doskonale wiedział i to wszystko zrodziło jego muzykę.

Kolejno mogliśmy wysłuchać Sonaty g-moll na skrzypce i basso continuo Francoisa Duvala. Następnie Polonez C-dur Wojciecha Żywnego, Czecha z pochodzenie, mieszkającego w Polsce, pierwszego nauczyciela Chopina, wykonany na klawesynie przez Andrzeja Zawiszę.

Wprowadzając słuchaczy w klimat następnego utworu - Leszek Firek powiedział o popularności motywów polskiej muzyki ludowej w Europie w wieku XVIII. Stosował je także Jerzy Filip Telemann, który przebywał w Pszczynie, Żarach na Śląsku, autor Sonaty polskiej nr 2 w czterech częściach, którą wykonali muzycy.

Formuła koncertu została zbudowana w taki sposób, że dzieła mistrzów muzyki barokowej przedzielał polonez, a wszystkie te niezwykłe kompozycje grał na klawesynie Andrzej Zawisza, który nauki pobierał na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie klawesynu prof. Magdaleny Myczki i prof. Elżbiety Stefańskiej oraz w Londynie. Koncertujący po całym świecie muzyk, nagrywający płyty i licznie nagradzany wykładowca zagrał jeden z piękniejszych utworów - Polonez (Pożegnanie ojczyzny) Michała Kleofasa Ogińskiego.

Sonaty organowej BWV 527 Jana Sebastiana Bacha, transkrypcja na obój d'amore, skrzypce i wiolonczelę, mogliśmy wysłuchać jako kolejnej kompozycji, która inspirowała Chopina. Potem polski smaczek i Polonez Marii Szymanowskiej w wykonaniu Adama Zawiszy.

Jak skomentował Leszek Firek - po tańcach w karczmie Chopinowi marzył się już tylko koncert francuski, czyli "Septieme Concert" Francoisa Couperina, i już na zakończenie koncertu - ponownie siedmioletni Chopin i jego czarujący Polonez B-dur. Była w nim coś szczególnego - niepowtarzalnie autentyczna dziecięca skromność i prostota.

Mistrzów muzyki barokowej i utworów Chopina nagrodzono szczerymi oklaskami za piękno koncertu. Jerzy Tyburski obdarował muzyków katalogiem, który był pokłosiem pleneru ilustratorów, poświęconemu Fryderykowi Chopinowi. Melomani zamienili się w uważnych widzów i z dużym zainteresowaniem podziwiali prace Leszka Firka, który, "gdyby nie został muzykiem, zapewne zostałby malarzem".