Garść wieści z kolejowego frontu

Likwidacja kolei pasażerskiej na Zamojszczyźnie od początku budziła wiele emocji i zainteresowania społecznego, przez co praktycznie każdy mój artykuł na ten temat z miejsca stawał się jednym z najbardziej poczytnych w naszym serwisie. Gdy więc od dłuższego czasu nie publikowałem niczego z tej sfery, kilkoro moich stałych Czytelników zareagowało pytając mnie, dlaczego tak się dzieje i czy porzuciłem walkę o kolej. Nie, Drodzy Państwo, to nie wchodzi w grę. Natomiast nie mam do przekazania zbyt wielu pozytywnych wieści.

Przede wszystkim trzeba sobie jasno powiedzieć, że na kolei toczy się wojna, o której zresztą coraz częściej mówią media ogólnopolskie. W tej batalii z jednej strony bierze udział cała Grupa PKP, a z drugiej Przewozy Regionalne, które w grudniu 2008 roku zostały z tejże Grupy wyłączone, co zresztą - na skutek różnych kombinacji - pozwoliło jej znacząco podreperować swe wyniki finansowe. Przypomnijmy, że PR-y zajmowały się m.in. obsługą pociągów pospiesznych, które za sprawą owego przedsięwzięcia, zwanego usamorządowieniem, dostały się w ręce PKP Intercity - wraz z najlepszym taborem, ludźmi, a przede wszystkim ministerialną dotacją, za to bez nawet jednego zakładu naprawczego. PR-y zostały przekazane samorządom jako typowe kukułcze jajo - przede wszystkim za sprawą obciążenia ich długami, choć spółka miała zostać zawczasu oddłużona. To historyczne zadłużenie ciągnie się za nią niczym smród za wojskiem i stanowiło główną przyczynę ostatniej odsłony tej walki, czyli sporu, jaki PR-y miały z odpowiedzialną za tory spółką PKP Polskie Linie Kolejowe, która nakazała samorządowemu przewoźnikowi zlikwidować 46 konkretnych pociągów InterRegio. Są to bardzo popularne połączenia dalekobieżne uruchamiane przez Przewozy, będące z jednej strony odpowiedzią na lukę rynkową powstałą na skutek potrzeby wprowadzenia tańszych pociągów "długodystansowych", a później na masową wycinkę połączeń pospiesznych przez PKP IC, a z drugiej - na potrzebę zagospodarowania nadwyżek zatrudnienia, dobrze zabezpieczonych przez związki zawodowe. Nie jest to jednak w smak Grupie PKP, która nie może ścierpieć, że na kolei można zrobić coś dobrego, co nie jest wyciąganiem ręki po kolejne dotacje państwowe. Dlatego właśnie od 4 maja nie jeździ 46 najbardziej dochodowych pociągów PR-ów. Na szczęście od 1 czerwca mają zostać przywrócone. Podobny nakaz likwidacji połączeń otrzymała spółka PKP Intercity, która od ponad dwóch miesięcy również zalega z płatnościami wobec zarządcy infrastruktury, ale tutaj PKP PLK postąpiła inaczej - dała PKP IC wolną rękę i spółka sama mogła sobie wybrać co wytnie - również, a właściwie przede wszystkim, dotowane z ministerialnej sakwy połączenia Tanich Linii Kolejowych. Wiadomo już, że cięcia nie ominą połączeń m.in. do Chełma i Lublina. Dodajmy, że PLK pochwaliła IC za to, że do sporządzania listy do wyrzynki przystąpiła od razu i nie robiła problemów, jak PR-y, które do ostatniej chwili próbowały coś ocalić. Kolejna rzeź zresztą była PKP IC nawet na rękę, bo spółka ta ma ogromny problem z taborem, gdyż nie nadąża z przeprowadzaniem koniecznych napraw rewizyjnych wagonów (zakłady zostawili PR-om i to się mści; zresztą mści się na obu przewoźnikach - vide Hrubieszów). Korzyści dla pIC-u potwierdził mój "ulubiony" rzecznik Paweł Ney, który w ostatnim serwisie KolejTV powiedział: "PLK idzie dobrym tropem, bo część pociągów była wyjątkowo niedochodowa. Była bardzo duża różnica między kosztami uruchamiania pociągów, a pokryciem ich przychodami".

Dodajmy, że na początku tego tygodnia PLK - wyraźnie wycofująca się chyłkiem ze swych awantur - poinformowała, że i PKP IC pociągów już wycinać nie musi, ale flagowa spółka i tak się ich pozbędzie. Ergo - Grupa rządzi, Grupa radzi, Grupa nigdy się nie zdradzi. A skąd te rozbieżności? Być może stąd, że zarządca infrastruktury będzie musiał zostać w końcu z Grupy wydzielony. Bardziej zainteresowanych mechanizmami zachodzącymi przy przekształceniach własnościowych spółek kolejowych odsyłam do artykułu Sławomira Zimosza pt. "Żaba na torach - zjeść czy rozjechać?" w majowym wydaniu miesięcznika "Rynek Kolejowy".

Obecna wojna jest tak naprawdę walką o to, czy polska kolej będzie szybka (za minimum kilkanaście lat - zresztą ja i w taki termin nie wierzę), czy normalna, oparta o zrównoważony rozwój, w której kolej nie jest państwem w państwie. Zamojszczyzna jest tu zresztą bardzo symptomatyczna - ruchu pasażerskiego już tu nie ma, a towarowy, za sprawą innej spółki z Grupy - PKP Cargo - ledwo zipie. Wprawdzie pojawiła się szansa, by lukę w przewozach rozproszonych, typowych dla tutejszych ziem, wypełniła prywatna firma CTL Logistics, ale są małe szanse, by była zainteresowana wejściem tutaj. Dodajmy, że Zamojszczyzna to tylko przykład. Tak naprawdę ucierpieć może znacznie więcej regionów Polski.

W powyższej sytuacji obawiam się, że inicjatywa prezydenta Zamoyskiego, który wraz z włodarzami Kielc, Tarnobrzega, Częstochowy i Staszowa wydał odezwę do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka wzywającą do przywrócenia do nas kolejowych połączeń dalekobieżnych, ma nikłe szanse powodzenia. Ja już pomijam cisnące się na usta pytanie, czy w związku z tym pismem wiceprezydent Kossowski cofa swe słowa o jedynie "dwóch paniach turystkach", które 14 sierpnia wysiadły z pociągu "Solina" podczas happeningu Grupy Obrony Kolei na Roztoczu w Zwierzyńcu. Pomijam też kolejną kwestię, a mianowicie tę, czy pan prezydent żałuje swej postawy wobec proponowanej w 2007 roku modernizacji linii Zamość-Lublin. Po prostu gra na kolejowych salonach idzie teraz o znacznie wyższą stawkę. Na pewno jej wynik odpowie nam na pytanie czy porządna kolej do Zamościa kiedykolwiek wróci. Jeśli Grupa PKP to starcie przegra, pojawi się szansa na sukces.

Pierwszego czerwca nasza Orkiestra Symfoniczna zagra na Rynku Wielkim koncert pt. "Lokomotywa", adresowany do dzieci z okazji ich święta. Nie mam nic, rzecz jasna, ani do orkiestry, ani do autora wiersza - Juliana Tuwima, ale przypomina mi się pewna scena z "Misia" Barei. Mam nadzieję, że jeśli za kilka lat zespół zechce raz jeszcze taki koncert zagrać, to nie będziemy musieli być wówczas świadkami słów: "Synku, tak wygląda pociąg", skierowanych przez jakiegoś ojca do dziecka.

Zobacz podobne:
     "Problemy i perspektywy kolei na Zamojszczyźnie" odsłona druga / 2012-04-02
     Między nami kolesiami / 2012-03-22
     Mimo wszystko / 2012-03-08
     Inicjatorzy spotkania dot. rozwoju kolei na Zamojszczyźnie wystosowali pismo do marszałka województwa / 2012-01-19
     Rozmawiali o przyszłości kolei na Zamojszczyźnie / 2011-12-23
     Będą sondować przywrócenie pociągu Warszawa - Roztocze - Lwów / 2011-12-10
     Kolejowy pejzaż / 2011-12-08
     Zgłoś uwagi do nowego rozkładu jazdy pociągów / 2011-06-09
     Szynobusy wracają na Roztocze / 2011-05-23
     Młodzi grafficiarze promują zamojską kolej / 2011-05-18
     Na Wielkanoc lub majówkę do Zamościa z Intercity / 2011-04-13
     Zaproponowali rozkład jazdy szynobusów do Lublina / 2011-03-24
     Rozdają ulotki promujące jazdę koleją / 2011-03-20
     Apel o dialog w sprawie połączeń kolejowych / 2011-03-03
     Bezkoleje zakończone - przynajmniej na razie / 2011-02-24
     Województwo wdraża PUK / 2011-01-20
     Szerokie okno czy szeroki gwóźdź? / 2010-12-08
     Kolejowi związkowcy komentują... / 2010-11-14
     Kolej znowu ma wrócić / 2010-11-10
     Mit o szybkiej kolei na Roztoczu / 2010-09-30

Warto przeczytać:

[do góry]